Tytuł 12 – BANKÓW I BANKOWOŚCI ROZDZIAŁ 2 – BANKÓW KRAJOWYCH PODROZDZIAŁ IV – REGULACJA DZIAŁALNOŚCI BANKOWEJ; UPRAWNIENIA I OBOWIĄZKI BANKÓW KRAJOWYCH Rozdz. 95a - Regulacja transakcji walutowych złota i srebra; przeniesienie własności; żywotne interesy, egzekwowanie i kary z Urzędu Wydawniczego Rządu USA, www.gpo.gov

 E'gzit ~ˈkʂɨʂtɔf ° •. • ° • · (©H®ᛁ§†0FF) · • ° •. • ° «« ✠)}][{(☩)}][{(✠ »» ~𝔨𝔬𝔪𝔦𝔴𝔬𝔡𝔷𝔦𝔯𝔢𝔶:

USC Title 12 - BANKÓW I BANKOWOŚCI

12 USC

Kodeks Stanów Zjednoczonych, wydanie 2011

Tytuł 12 – BANKÓW I BANKOWOŚCI

ROZDZIAŁ 2 – BANKÓW KRAJOWYCH

PODROZDZIAŁ IV – REGULACJA DZIAŁALNOŚCI BANKOWEJ; UPRAWNIENIA I OBOWIĄZKI BANKÓW KRAJOWYCH Rozdz. 95a - Regulacja transakcji walutowych złota i srebra; przeniesienie własności; żywotne interesy, egzekwowanie i kary z Urzędu Wydawniczego Rządu USA, www.gpo.gov

§95a. Regulacja transakcji walutowych złota i srebra; przeniesienie własności; żywotne interesy, egzekucja i kary

(1) W czasie wojny Prezydent może, przez jakąkolwiek agencję, którą sam wyznaczy, i zgodnie z określonymi przez siebie zasadami i przepisami, w drodze instrukcji, licencji lub w inny sposób:

(A) badać, regulować lub zakazywać wszelkich transakcji w walutach obcych, transferów kredytów lub płatności między, przez, lub do jakiejkolwiek instytucji bankowej, a także importu, eksportu, gromadzenia, topienia lub oznaczania złotej lub srebrnej monety lub kruszcu, waluty lub papierów wartościowych, oraz

(B) badać, regulować, kierować i zmuszać, unieważniać, unieważniać, zapobiegać lub zakazywać jakiegokolwiek nabycia posiadania, wstrzymywania, używania, przekazywania, wycofywania, transportu, importu lub eksportu, handlu lub wykonywania jakichkolwiek praw, uprawnień lub przywilej w odniesieniu do lub transakcji związanych z jakąkolwiek własnością, w której jakikolwiek obcy kraj lub jego obywatel ma jakikolwiek interes, przez jakąkolwiek osobę lub w odniesieniu do jakiejkolwiek własności podlegającej jurysdykcji Stanów Zjednoczonych; a wszelka własność lub interes jakiegokolwiek obcego kraju lub jego obywatela, gdy, i na warunkach kierowanych przez Prezydenta, zostanie powierzona takiej agencji lub osobie, która może być wyznaczona od czasu do czasu przez Prezydenta i na takich warunkach oraz warunki, jakie Prezydent może nakazać, aby takie udziały lub mienie były utrzymywane, wykorzystywane, administrowane, likwidowane, sprzedawane lub w inny sposób traktowane w interesie i na korzyść Stanów Zjednoczonych, a wyznaczona agencja lub osoba może wykonywać dowolne i wszelkie działania związane z osiągnięciem lub wspieraniem tych celów; a Prezydent, w sposób przewidziany powyżej, wymaga od każdej osoby prowadzenia pełnego rejestru i złożenia pod przysięgą, w formie sprawozdań lub w inny sposób,

(2) Wszelkie płatności, przenoszenie, przekazywanie, cesja lub dostawa majątku lub odsetek w nich dokonanych na lub na rachunek Stanów Zjednoczonych lub w inny sposób wskazany, zgodnie z niniejszą sekcją lub jakąkolwiek zasadą, regulacją, instrukcją lub poleceniem wydane na podstawie niniejszej Umowy będą w takim zakresie pełnym uniewinnieniem i zwolnieniem do wszystkich celów zobowiązania osoby je dokonującej; i żadna osoba nie może być pociągnięta do odpowiedzialności w jakimkolwiek sądzie za lub w odniesieniu do czegokolwiek zrobionego lub zaniechanego w dobrej wierze w związku z administrowaniem lub wykonywaniem i poleganiem na tej sekcji lub jakiejkolwiek zasadzie, regulacji, instrukcji lub wydane na podstawie niniejszej instrukcji.

(3) Użyty w niniejszym podrozdziale termin „Stany Zjednoczone” oznacza Stany Zjednoczone i każde miejsce podlegające ich jurysdykcji; Pod warunkiem jednak , że powyższego nie należy interpretować jako ograniczenia uprawnień Prezesa, które są niniejszym nadane, do określania od czasu do czasu definicji, niezgodnych z celami niniejszego poddziału, w odniesieniu do któregokolwiek lub wszystkich terminy używane w tym podrozdziale. Użyty w tym podrozdziale termin „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę, stowarzyszenie lub korporację.

(4) Uprawnienia przyznane Prezydentowi na mocy niniejszej sekcji nie obejmują prawa do regulowania lub zakazywania, bezpośrednio lub pośrednio, importu z jakiegokolwiek kraju lub eksportu do dowolnego kraju, zarówno handlowego, jak i innego, niezależnie od formatu lub nośnika przesyłanie jakichkolwiek informacji lub materiałów informacyjnych, w tym między innymi publikacji, filmów, plakatów, nagrań fonograficznych, fotografii, mikrofilmów, mikrofilmów, taśm, dysków kompaktowych, płyt CD ROM, dzieł sztuki i kanałów informacyjnych. Eksport wyłączony z regulacji lub zakazu na mocy niniejszego paragrafu nie obejmuje tych, które są w inny sposób kontrolowane pod kątem eksportu zgodnie z sekcją 2404 tytułu 50, Dodatek lub sekcją 2405 tytułu 50, Dodatek w zakresie, w jakim takie kontrole promują politykę nieproliferacji lub zwalczania terroryzmu Stanów Zjednoczonych,

(06 października 1917, rozdz. 106, §5(b), 40 Stat. 415; 24 września 1918, rozdz. 176, §5, 40 Stat. 966; 9 marca 1933, rozdz. 1, tytuł I, §2, 48 Statutu 1; 7 maja 1940, rozdz. 185, §1, 54 Statutu 179; 18 grudnia 1941, rozdz. 593, tytuł III, §301, 55 Statutu 839; nr 2695, wydana 4 lipca 1946, 11 FR 7517, 69 Stat. 1352; Pub. L. 95-223, tytuł I, §§101(a), 102, 103(b), 28 grudnia, 1977, 91 Stat. 1625, 1626; Pub. L. 100–418, tytuł II, §2502(a)(1), 23 sierpnia 1988, 102 Stat. 1371; Pub. L. 103–236, tytuł V , §525(b)(1), 30 kwietnia 1994, 108 Statutu 474.)

Kodyfikacja

Sekcja 5(b) ustawy z 6 października 1917 r. jest częścią Ustawy o handlu z wrogiem i jest również zaklasyfikowana do sekcji 5(b) Załącznika do Tytułu 50, Wojna i Obrona Narodowa.

Słowa „, w tym Wyspy Filipińskie, oraz kilka sądów pierwszej instancji Związku Wysp Filipińskich będzie mieć jurysdykcję we wszystkich sprawach, cywilnych lub karnych, wynikających z niniejszego paragrafu na Wyspach Filipińskich oraz jurysdykcję równoległą z sądami rejonowymi Stany Zjednoczone wszystkich spraw, cywilnych lub karnych, powstałych na pełnym morzu” po „do ich jurysdykcji” w ust. (3) zostały pominięte na mocy uchwały z 1946 r. nr 2695, który przyznał niepodległość Wysp Filipińskich i który został wydany zgodnie z sekcją 1394 tytułu 22, Stosunki zagraniczne i stosunki płciowe. Proc. Nr 2695 jest określony jako nota w sekcji 1394 tytułu 22.

Poprawki

1994 — par. (4). Pub. L. 103–236 zm. (4) ogólnie. Przed zmianą ust. (4) ma następujące brzmienie: „Uprawnienie przyznane Prezydentowi w tej sekcji nie obejmuje upoważnienia do regulowania lub zabraniania, bezpośrednio lub pośrednio, importu z jakiegokolwiek kraju lub eksportu do dowolnego kraju, handlowego lub innego, publikacje, filmy, plakaty, nagrania fonograficzne, fotografie, mikrofilmy, mikrofiszki, taśmy lub inne materiały informacyjne, które nie podlegają innej kontroli eksportu na podstawie sekcji 2404 tytułu 50, dodatku, lub w odniesieniu do których żadne działania nie są zabronione przez rozdział 37 tytułu 18.”

1988 — do. (4). Pub. L. 100-418 dodane przez. (4).

1977 — par. (1). Pub. L. 95-223, §§101(a), 102, zastąpiono „W czasie wojny Prezydent może, za pośrednictwem dowolnej agencji, którą może wyznaczyć i zgodnie z takimi zasadami i przepisami” na „W czasie wojny lub w każdym innym okresie stanu wyjątkowego ogłoszonego przez Prezydenta Prezydent może, za pośrednictwem dowolnej wyznaczonej przez siebie agencji lub w inny sposób, zgodnie z takimi zasadami i przepisami” w postanowieniach poprzedzających ust. a) oraz w przepisach po ust. (B), skreślony „; a Prezes może, w sposób powyżej przewidziany, podjąć inne i dalsze środki nie sprzeczne z niniejszą Umową w celu wyegzekwowania podziału” po „kontroli takiej osoby”.

Par. (3). Pub. L. 95-223, §103(b), skreślono przepisy, zgodnie z którymi każdy, kto umyślnie naruszy którekolwiek z postanowień tego poddziału lub jakiejkolwiek licencji, nakazu, zasady lub przepisu wydanego na jego podstawie, może zostać ukarany grzywną w wysokości nieprzekraczającej 10 000 USD lub, jeśli osoba fizyczna może być pozbawiona kary pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż dziesięć lat lub oba te lata; oraz że każdy funkcjonariusz, dyrektor lub agent jakiejkolwiek korporacji, który świadomie uczestniczył w tym naruszeniu, może zostać ukarany podobną grzywną, karą pozbawienia wolności lub obydwoma.

1941 — ustawa z 18 grudnia 1941 r. rozszerzyła uprawnienia Prezydenta do przejmowania, administrowania, kontrolowania, wykorzystywania i likwidacji mienia obcego oraz dodała elastyczność kontroli, która umożliwiła Prezydentowi i wyznaczonym przez niego agencjom radzenie sobie z problemami otaczającej obcej własności, jej własności lub kontroli, na podstawie konkretnych faktów w każdym przypadku.

1940 — ustawa z 7 maja 1940 r., obejmująca transakcje dotyczące dowodów zadłużenia lub własności mienia, w których mają udział obce państwa, obywatele lub ich jednostki terytorialne.

1933 — ustawa z 9 marca 1933 r., zmieniająca sekcję ogólnie, między innymi poprzez rozszerzenie uprawnień Prezydenta na czas wojny lub stan wyjątkowy, poprzez zezwolenie na wydawanie rozporządzeń przez jakąkolwiek agencję wyznaczoną przez Prezydenta, poprzez zapewnienie wyposażenia pod przysięgą posiadania pełnych informacji dotyczących transakcji w ramach tej sekcji oraz poprzez nałożenie sankcji za naruszenia w wysokości 10 000 USD grzywny lub dziesięciu lat pozbawienia wolności.

1918 — Ustawa z 24 września 1918 wprowadziła przepisy dotyczące gromadzenia lub przetapiania złotych lub srebrnych monet, kruszcu lub waluty oraz regulowania transakcji obligacjami lub certyfikatami zadłużenia.

Delegacja uprawnień

Delegowanie uprawnień Prezydenta na mocy niniejszego paragrafu Sekretarzowi Skarbu i Kustoszowi Mienia Obcego; oraz przeniesienie uprawnień Depozytariusza Mienia Obcego na Prokuratora Generalnego, patrz Ex. Zarz. nr 9095 i 9788, zamieszczonych w uwagach w sekcji 6 Załącznika do Tytułu 50, Wojna i Obrona Kraju.

Wszystkie uprawnienia nadane Prezydentowi przez tę sekcję delegowano Sekretarzowi Skarbu na mocy Memorandum Prezydenta z dnia 12 lutego 1942 r., 7 FR 1409.

Administracja ustawy o administracji eksportu

Aby zapoznać się z przepisami dotyczącymi administrowania ustawą o zarządzaniu eksportem, patrz zarządzenia wykonawcze określone jako uwagi w sekcji 2403 tytułu 50, dodatek, wojna i obrona narodowa.

Ograniczenie wykonywania służb ratunkowych

Sekcja 525(b)(2) Pub. L. 103–236 stanowił, że: „Uprawnienia przyznane Prezydentowi na mocy art. 5(b) ustawy o handlu z wrogiem [art. w wyniku stanu wyjątkowego ogłoszonego przez Prezydenta przed tą datą i są wykonywane w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy [kw. 30, 1994], nie obejmują upoważnienia do regulowania lub zakazywania, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkiej działalności, która zgodnie z art. , nie mogą być regulowane ani zabronione.”

Sekcja 2502(a)(2) Pub. L. 100-418 stanowił, że: „Uprawnienia nadane Prezydentowi na mocy art. w wyniku stanu wyjątkowego ogłoszonego przez Prezydenta przed tą datą i są wykonywane w dniu uchwalenia niniejszej ustawy [Aug. 23, 1988], nie obejmują upoważnienia do regulowania lub zakazywania, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkiej działalności, która zgodnie z art. , nie mogą być regulowane ani zabronione.”

Rozszerzenie i zakończenie państwowych uprawnień nadzwyczajnych w ramach ustawy o handlu z wrogiem

Sekcja 101(b), (c) Pub. L. 95-223 pod warunkiem, że:

„(b) Niezależnie od zmiany dokonanej na mocy ustępu (a) [zmieniający ust. ust. stanu wyjątkowego ogłoszonego przez Prezydenta przed tą datą, mogą być nadal wykonywane w odniesieniu do tego kraju, z tym że, o ile nie zostaną przedłużone, wykonywanie takich uprawnień wygasa (z zastrzeżeniem przepisów dotyczących oszczędności w drugim zdaniu art. 101). a) Ustawy o nagłych wypadkach [artykuł 1601(a) Tytułu 50, Wojna i Obrona Kraju]) z końcem dwuletniego okresu rozpoczynającego się w dniu wejścia w życie Ustawy o nagłych wypadkach [14 września 1976].

„(c) Postanowienia dotyczące zakończenia i przedłużenia ustępu (b) niniejszego ustępu zastępują postanowienia ustępu 101(a) [artykuł 1601(a) Tytułu 50, Wojna i Obrona Narodowa] oraz tytułu II [sekcja 1621 i nast. . tytułu 50] Ustawy o nagłych wypadkach w zakresie, w jakim postanowienia ustępu (b) niniejszego paragrafu są niezgodne z tymi postanowieniami.”

Usunięcie ograniczeń i ograniczeń w finansowaniu eksportu

Pub. L. 92–126, §2, 17 sierpnia 1971, 85 Stat. 346, pod warunkiem, że: „W związku z sekcją 2 Rozporządzenia Wykonawczego Numer 11387 z dnia 1 stycznia 1968 [uprzednio przedstawionego poniżej] oraz wszelkimi zasadami, regulacjami lub wytycznymi ustanowionymi przez Radę Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej w związku z dobrowolnego programu ograniczenia kredytu zagranicznego, nie będzie żadnych ograniczeń ani ograniczeń, ani sugestii, że istnieje ograniczenie lub ograniczenie ze strony jakiegokolwiek banku lub instytucji finansowej w związku z udzieleniem kredytu w celu finansowania eksportu Stanów Zjednoczonych Stany”.

Opiekun własności obcych z czasów II wojny światowej

Przywrócenie i zakończenie działalności Biura Kuratora Mienia Obcego w czasie II wojny światowej, patrz uwagi w sekcji 6 Załącznika do Tytułu 50, Wojna i Obrona Narodowa.

Własność dyplomatyczna Niemiec i Japonii

Były. Zarz. Nr 9760, 24 lipca 1946, 11 FR 7999, przedstawiony w uwagach do sekcji 6 tytułu 50, Dodatek, Wojna i Obrona Narodowa, zastępuje sprzeczne postanowienia Ex. Zarz. nr 8389, przedstawiony poniżej.

Zamówienie wykonawcze nr 6260

Były. Zarz. nr 6260, 28 sierpnia 1933, zmieniony przez Ex. Zarz. nr 6359, 25 października 1933; Były. Zarz. nr 6556, 12 stycznia 1934; Były. Zarz. nr 6560, 15 stycznia 1934; Były. Zarz. nr 10896, 29 listopada 1960, 25 FR 12281; Były. Zarz. nr 10905, 14 stycznia 1961, 26 FR 321; Były. Zarz. Nr 11037, 20 lipca 1962, 27 FR 6967, poprzednio zamieszczony jako uwaga w tej sekcji, która dotyczyła gromadzenia, eksportu i oznaczania złotych monet, kruszcu lub waluty oraz transakcji w walutach obcych, został unieważniony przez przykł. Zarz. nr 11825, 31 grudnia 1974, 40 FR 1003, przedstawiony poniżej.

Zamówienie wykonawcze nr 6560

Były. Zarz. nr 6560, 15 stycznia 1934, zmieniony przez Ex. Zarz. nr 8389. 10 kwietnia 1940, godz. 18.00 EST, 5 FR 1400; Były. Zarz. nr 8405, 10 maja 1940, 7:55 EST, 5 FR 1677; Były. Zarz. nr 8493, 25 lipca 1940 r., 5 FR 2667, poprzednio zamieszczony jako notatka w tej sekcji, w której zadeklarowano istnienie krajowego stanu wyjątkowego i określono przepisy dotyczące dochodzenia, regulacji i zakazu transakcji w walutach obcych, transferów kredyt pomiędzy instytucjami bankowymi lub płatności dokonywane przez instytucje bankowe, a także eksport waluty lub srebrnej monety przez osoby w Stanach Zjednoczonych lub podlegające ich jurysdykcji, opierał się na upoważnieniu sekcji 95a tego tytułu (ustawa z 6 października 1917, rozdz. 106, § 5b), 40 Statutu 415,

Były. Zarz. Nr 8389. Regulowanie transakcji w walutach obcych i nieruchomościach zagranicznych, zapewniające zgłaszanie całego majątku zagranicznego

Były. Zarz. nr 8389, 10 kwietnia 1940, 5 FR 1400, z poprawkami z Ex. Zarz. nr 8405, 10 maja 1940, 5 FR 1677; Były. Zarz. nr 8446, 17 czerwca 1940, 5 FR 2279; Były. Zarz. nr 8484, 15 lipca 1940, 5 FR 2586; Były. Zarz. nr 8493, 25 lipca 1940, 5 FR 2667; Były. Zarz. nr 8565, 10.10.1940, 5 FR 4062; Były. Zarz. nr 8701, 4 marca 1941, 6 FR 1285; Były. Zarz. nr 8711, 13 marca 1941, 6 FR 1443; Były. Zarz. nr 8721, 24 marca 1941, 6 FR 1622; Były. Zarz. nr 8746, 28 kwietnia 1941, 6 FR 2187; Były. Zarz. nr 8785, 14 czerwca 1941, 6 FR 2897; Były. Zarz. nr 8832, 26 lipca 1941, 6 FR 3715; Były. Zarz. nr 8963, 9 grudnia 1941, 6 FR 6348; Były. Zarz. nr 8998, 26 grudnia 1941, 6 FR 6787, podał:

sekcja 1. zabronione niektóre zagraniczne transakcje bankowe

Wszystkie poniższe transakcje są zabronione, z wyjątkiem wyraźnie upoważnionych przez Sekretarza Skarbu Państwa na mocy przepisów, orzeczeń, instrukcji, licencji lub w inny sposób, jeżeli (i) takie transakcje są realizowane przez, w imieniu lub zgodnie z kierownictwo jakiegokolwiek obcego kraju wskazanego w niniejszym Rozporządzeniu lub jakiegokolwiek jego obywatela, lub (ii) takie transakcje obejmują mienie, w którym jakikolwiek obcy kraj wskazany w niniejszym Rozporządzeniu lub jego obywatel posiadał w dowolnym momencie w dniu wejścia w życie niniejszego Rozporządzenia lub po tej dacie. Zamówienie miało jakikolwiek interes, bezpośredni lub pośredni:

A. Wszelkie transfery kredytu między dowolnymi instytucjami bankowymi w Stanach Zjednoczonych; oraz wszelkie transfery kredytu między jakąkolwiek instytucją bankową w Stanach Zjednoczonych a jakąkolwiek instytucją bankową poza Stanami Zjednoczonymi (w tym zleceniodawcą, agentem, biurem macierzystym, oddziałem lub korespondentem poza Stanami Zjednoczonymi instytucji bankowej w Stanach Zjednoczonych);

B. Wszelkie płatności dokonywane przez lub na rzecz dowolnej instytucji bankowej w Stanach Zjednoczonych;

C. Wszystkie transakcje walutowe dokonywane przez jakąkolwiek osobę w Stanach Zjednoczonych;

D. Wywóz lub wycofanie się ze Stanów Zjednoczonych lub przeznaczanie złotej lub srebrnej monety, kruszcu lub waluty przez jakąkolwiek osobę w Stanach Zjednoczonych;

E. Wszelkie transfery, wypłaty, eksporty lub transakcje wszelkimi dowodami zadłużenia lub dowodami posiadania własności przez jakąkolwiek osobę w Stanach Zjednoczonych; oraz

F. Każda transakcja mająca na celu lub mająca na celu obejście lub uniknięcie powyższych zakazów.

pkt 2. obrót zagranicznymi papierami wartościowymi; przepisy prawne

A. Zabronione są wszystkie poniższe transakcje, z wyjątkiem przypadków wyraźnie upoważnionych przez Sekretarza Skarbu Państwa w drodze rozporządzeń, orzeczeń, instrukcji, licencji lub w inny sposób:

(1) Nabycie, zbycie lub przekazanie, lub inny obrót lub w odniesieniu do jakiegokolwiek papieru wartościowego lub jego dowodu, na którym jest ostemplowany lub odciśnięty lub na którym jest przytwierdzona lub w inny sposób przymocowana pieczęć skarbowa lub inna pieczęć obcego państwa wskazanego w niniejszym Rozporządzeniu lub notarialnej lub podobnej pieczęci, która ze względu na swoją treść wskazuje, że została ostemplowana, odciśnięta, przytwierdzona lub przymocowana w tym obcym państwie, lub jeżeli okoliczności towarzyszące ujawniają lub wskazują, że taka pieczęć lub pieczęć może, w dowolnym momencie zostały ostemplowane, odciśnięte, przytwierdzone lub dołączone do nich; oraz

(2) Nabycie lub przekazanie jakiejkolwiek osobie w Stanach Zjednoczonych jakiegokolwiek zainteresowania jakimkolwiek papierem wartościowym lub jego dowodem, jeżeli zaistniałe okoliczności ujawniają lub wskazują, że papier wartościowy lub jego dowód nie znajdują się fizycznie w Stanach Zjednoczonych.

B. Sekretarz Skarbu może prowadzić dochodzenie, regulować lub zakazywać na podstawie takich przepisów, orzeczeń lub instrukcji, jakie może nakazać, w drodze licencji lub w inny sposób, wysyłania, wysyłania pocztą, importowania lub w inny sposób wnoszenia, bezpośrednio lub pośrednio, do Stany Zjednoczone, z dowolnego obcego kraju, jakichkolwiek papierów wartościowych lub dowodów na to lub otrzymywanie lub przechowywanie w Stanach Zjednoczonych jakichkolwiek papierów wartościowych lub dowodów na to wniesionych w ten sposób do Stanów Zjednoczonych.

sekcja 3. dotknięte kraje obce; data wejścia w życie zakazów

Termin „obcy kraj wskazany w niniejszym Rozporządzeniu” oznacza obcy kraj ujęty w poniższym załączniku, a termin „data wejścia w życie niniejszego Rozporządzenia” oznacza w odniesieniu do dowolnego takiego obcego kraju lub jego obywatela datę określoną w poniższym harmonogram:

a) 8 kwietnia 1940 —

Norwegia i Dania;

b) 10 maja 1940 r. —

Holandia,

Belgia i Luksemburg;

c) 17 czerwca 1940 —

Francja (w tym Monako);

d) 10 lipca 1940 r. —

Łotwa, Estonia i Litwa;

e) 9 października 1940 —

Rumunia;

f) 4 marca 1941 —

Bułgaria;

(g) 13 marca 1941 —

Węgry;

h) 24 marca 1941 —

Jugosławia;

(i) 28 kwietnia 1941 —

Grecja; oraz

j) 14 czerwca 1941 —

Albania,

Andora,

Austria,

Czechosłowacja,

Gdańsk,

Finlandia,

Niemcy,

Włochy,

Liechtenstein,

Polska,

Portugalia,

San Marino,

Hiszpania,

Szwecja,

Szwajcaria i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;

k) 14 czerwca 1941 —

Chiny i Japonia;

( 1 ) 14 czerwca 1941 —

Tajlandia;

(m) 14 czerwca 1941 —

Hongkong.

Za „datę wejścia w życie niniejszego Rozporządzenia” w odniesieniu do każdego obcego kraju niewymienionego w niniejszym Rozporządzeniu uważa się 14 czerwca 1941 r.

pkt 4. ewidencja zagranicznych transakcji bankowych i zabezpieczających; dochodzenia

A. Sekretarz Skarbu i/lub Prokurator Generalny mogą wymagać, w drodze rozporządzeń, orzeczeń, instrukcji lub w inny sposób, od dowolnej osoby do prowadzenia pełnej dokumentacji i składania pod przysięgą w formie sprawozdań lub w inny sposób , od czasu do czasu i w dowolnym czasie lub czasie, pełne informacje dotyczące jakiejkolwiek transakcji, o której mowa w sekcji 5(b) ustawy z dnia 6 października 1917 r. (40 Stat. 415) [niniejsza sekcja], z późniejszymi zmianami, lub w odniesieniu do jakiejkolwiek własności, w której jakikolwiek obcy kraj lub jego obywatel ma jakikolwiek interes, bezpośredni lub pośredni, w tym przedłożenie jakichkolwiek ksiąg rachunkowych, umów, listów lub innych dokumentów, w związku z nimi, w areszcie lub kontrolę nad taką osobą, przed lub po zakończeniu takiej transakcji; a Sekretarz Skarbu i/lub Prokurator Generalny mogą:

B. Każda osoba angażująca się w którąkolwiek z transakcji, o których mowa w punktach 1 i 2 niniejszego Zlecenia, będzie prowadzić pełny rejestr każdej takiej transakcji, w którą się zaangażowała, niezależnie od tego, czy transakcja ta jest dokonywana na podstawie licencji, czy w inny sposób, a taki zapis są dostępne do wglądu przez co najmniej rok od daty takiej transakcji.

sekcja 5. definicje

A. Użyte w pierwszym akapicie sekcji 1 niniejszego Rozporządzenia „transakcje (które) obejmują majątek, w którym jakikolwiek obcy kraj wskazany w niniejszym Rozporządzeniu lub jego obywatel ma * * * jakikolwiek interes o jakimkolwiek charakterze, bezpośredni lub pośredni ” obejmuje między innymi (i) wszelkie płatności lub przelewy do takiego obcego kraju lub jego obywatela, (ii) każdy eksport lub wycofanie ze Stanów Zjednoczonych do takiego obcego kraju oraz (iii) wszelkie transfery kredytu lub spłatę zobowiązania wyrażonego w walucie obcego państwa.

B. Termin „Stany Zjednoczone” oznacza Stany Zjednoczone i każde miejsce podlegające ich jurysdykcji, a termin „kontynentalne Stany Zjednoczone” oznacza Stany Zjednoczone, Dystrykt Kolumbii i Terytorium Alaski: Pod warunkiem, jednakże , że dla celów niniejszego Rozporządzenia termin „Stany Zjednoczone” nie obejmuje żadnego terytorium objętego terminem „kraj zagraniczny” zgodnie z definicją w ustępie D niniejszego paragrafu.

C. Termin „osoba” oznacza osobę, spółkę, stowarzyszenie, korporację lub inną organizację.

D. Termin „kraj zagraniczny” obejmuje, ale nie w drodze ograniczenia,

(i) Państwo i jego rząd w dniu wejścia w życie niniejszego Rozporządzenia, a także wszelkie jednostki terytorialne, agencje lub organy polityczne, lub jakiekolwiek terytorium, zależność, kolonia, protektorat, mandat, dominium, posiadanie lub miejsce podlegające jego jurysdykcji .

(ii) Wszelkie inne rządy (w tym wszelkie jednostki terytorialne, agencje lub organy polityczne) w zakresie i tylko w zakresie, w jakim taki rząd wykonuje lub twierdzi, że sprawuje suwerenność z mocy prawa lub de facto nad obszarem, który w dniu wejścia w życie stanowił taki obcy kraj i

(iii) Każde terytorium, które w dniu wejścia w życie niniejszego Rozkazu lub po tej dacie jest kontrolowane lub okupowane przez siły wojskowe, morskie lub policyjne lub inne władze takiego obcego kraju;

(iv) Dowolna osoba w zakresie, w jakim taka osoba działa lub działała lub w zakresie, w jakim istnieje uzasadniony powód, aby sądzić, że taka osoba działa lub działała lub działała bezpośrednio lub pośrednio od daty wejścia w życie na rzecz lub w imieniu któregokolwiek z powyższych. Hongkong będzie uważany za kraj obcy w rozumieniu niniejszego podziału.

E. Termin „krajowy” obejmuje:

(i) Każda osoba, która miała miejsce zamieszkania lub poddaną, obywatela lub rezydenta obcego kraju w dowolnym czasie w dniu wejścia w życie niniejszego Rozkazu lub po tej dacie,

(ii) Każda spółka osobowa, stowarzyszenie, korporacja lub inna organizacja, zorganizowana zgodnie z prawem, lub która w dniu lub od dnia wejścia w życie niniejszego Rozkazu miała lub miała swoje główne miejsce prowadzenia działalności w takim obcym kraju, lub która w dniu lub po takim data wejścia w życie była lub była kontrolowana przez lub znaczna część akcji, udziałów, obligacji, skryptów dłużnych, weksli lub innych papierów wartościowych lub zobowiązań, których był lub był własnością lub był kontrolowany przez, bezpośrednio lub pośrednio, taki zagraniczny kraj i/lub jeden lub więcej jego obywateli zgodnie z definicją w niniejszym dokumencie.

oraz

(iv) Każda inna osoba, co do której istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że jest „obywatelem” zgodnie z definicją w niniejszym dokumencie.

W każdym przypadku, gdy na mocy powyższej definicji osoba jest obywatelem więcej niż jednego obcego państwa, osobę taką uważa się za obywatela każdego takiego obcego państwa. W każdym przypadku, w którym połączone interesy dwóch lub więcej obcych krajów wskazanych w niniejszym Rozporządzeniu i/lub ich obywateli wystarczają łącznie, aby stanowić, w rozumieniu powyższego, kontrolę nad 25 procentami lub więcej akcji, akcji , obligacje, skrypty dłużne, weksle, projekty lub inne papiery wartościowe lub zobowiązania spółki osobowej, stowarzyszenia, korporacji lub innej organizacji, ale taka kontrola lub znaczna część takich akcji, udziałów, obligacji, skryptów dłużnych, weksli, weksli lub innych papierów wartościowych lub żadne zobowiązania nie są w posiadaniu żadnego takiego obcego kraju i/lub jego obywatela, takiego partnerstwa, stowarzyszenia, korporację lub inną organizację uważa się za obywatela każdego z tych państw obcych. Sekretarz Skarbu ma pełne prawo do stwierdzenia, że ​​jakakolwiek osoba jest lub będzie uważana za „obywatela” w rozumieniu niniejszej definicji oraz obcego państwa, którego ta osoba jest lub będzie uważana za obywatela. Bez ograniczenia powyższego, określenie „krajowiec” obejmuje również każdą inną osobę, która według uznania Sekretarza Skarbu Państwa działa lub działała od dnia wejścia w życie, działając lub rzekomo, działając bezpośrednio lub pośrednio na rzecz lub pod kierunkiem obcego kraju wskazanego w niniejszym Rozporządzeniu lub jego obywatela, jak określono w niniejszym dokumencie. Sekretarz Skarbu ma pełne prawo do stwierdzenia, że ​​jakakolwiek osoba jest lub będzie uważana za „obywatela” w rozumieniu niniejszej definicji oraz obcego państwa, którego ta osoba jest lub będzie uważana za obywatela. Bez ograniczenia powyższego, określenie „krajowiec” obejmuje również każdą inną osobę, która według uznania Sekretarza Skarbu Państwa działa lub działała od dnia wejścia w życie, działając lub rzekomo, działając bezpośrednio lub pośrednio na rzecz lub pod kierunkiem obcego kraju wskazanego w niniejszym Rozporządzeniu lub jego obywatela, jak określono w niniejszym dokumencie. Sekretarz Skarbu ma pełne prawo do stwierdzenia, że ​​jakakolwiek osoba jest lub będzie uważana za „obywatela” w rozumieniu niniejszej definicji oraz obcego państwa, którego ta osoba jest lub będzie uważana za obywatela. Bez ograniczenia powyższego, określenie „krajowiec” obejmuje również każdą inną osobę, która według uznania Sekretarza Skarbu Państwa działa lub działała od dnia wejścia w życie, działając lub rzekomo, działając bezpośrednio lub pośrednio na rzecz lub pod kierunkiem obcego kraju wskazanego w niniejszym Rozporządzeniu lub jego obywatela, jak określono w niniejszym dokumencie.

F. Termin „instytucja bankowa” użyty w niniejszym Zamówieniu obejmuje każdą osobę zaangażowaną głównie lub incydentalnie w działalność bankową, udzielanie lub przekazywanie kredytów, kupowanie lub sprzedawanie walut obcych lub pozyskiwanie ich nabywców i sprzedawców, jako zleceniodawcę lub agent lub jakakolwiek osoba posiadająca kredyty dla innych osób jako bezpośrednia lub przypadkowa część jego działalności lub brokerzy, a każdy zleceniodawca, agent, biuro domowe, oddział lub korespondent jakiejkolwiek osoby w ten sposób zaangażowanej będą uważani za oddzielną „instytucję bankową”.

G. Użyty w niniejszym dokumencie termin „niniejsze Zarządzenie” oznacza Zarządzenie Wykonawcze nr 8389 z dnia 10 kwietnia 1940 r. z późniejszymi zmianami.

sekcja 6. budowa z ex. zam. nie. 6560; klauzula oszczędzania

Zarządzenie nr 8389 z dnia 10 kwietnia 1940 r. z późniejszymi zmianami nie będzie już uważane za zmianę lub część Zarządzenia nr 6560 z dnia 15 stycznia 1934 r. Zarządzenie nr 6560 z dnia 15 stycznia 1934 r., Regulamin z dnia 12 listopada 1934 r. zostaje niniejszym zmieniony, o ile jest niezgodny z postanowieniami niniejszego Rozporządzenia, i z wyjątkiem takich zmian, zachowuje pełną moc i skuteczność. Żadne z postanowień niniejszego dokumentu nie będzie uważane za unieważnienie jakiejkolwiek licencji, orzeczenia lub instrukcji obecnie obowiązującej i wydanej zgodnie z Zarządzeniem Wykonawczym nr 6560 z dnia 15 stycznia 1934 r. z późniejszymi zmianami lub zgodnie z niniejszym Zarządzeniem; pod warunkiem jednak, że wszystkie takie licencje, orzeczenia lub instrukcje podlegają postanowieniom niniejszej Umowy. Wszelkie zmiany, modyfikacje lub odwołania przez lub zgodnie z postanowieniami niniejszego Zarządzenia jakichkolwiek nakazów, regulaminów, orzeczeń,

ust. 7. regulamin sekretarza skarbu

Bez ograniczeń co do jakichkolwiek innych uprawnień lub upoważnień Sekretarza Skarbu lub Prokuratora Generalnego na mocy jakiegokolwiek innego postanowienia niniejszego Rozporządzenia, Sekretarz Skarbu jest upoważniony i upoważniony do wydawania od czasu do czasu przepisów, orzeczeń i instrukcji dotyczących wykonywania celów niniejszego Rozporządzenia i zapewnienia w nim lub w inny sposób warunków, na jakich licencje mogą być udzielane przez lub za pośrednictwem takich urzędników lub agencji, jakie może wyznaczyć Sekretarz Skarbu, oraz decyzji Sekretarza w odniesieniu do przyznania, odmowy lub inna dyspozycja wniosku lub licencji jest ostateczna.

§ 8. Wykroczenia i kary z ustawy Dz. 6, 1917

Art. 5 lit. b ustawy z dnia 6 października 1917 r. z późniejszymi zmianami stanowi w części:

„* * * Kto umyślnie naruszy którekolwiek z postanowień niniejszego poddziału lub jakiejkolwiek licencji, nakazu, zasady lub regulacji wydanych na jego podstawie, po skazaniu zostanie ukarany grzywną w wysokości nieprzekraczającej 10 000 USD lub, w przypadku osoby fizycznej, może zostać skazany na karę pozbawienia wolności za nie więcej niż dziesięć lat lub oba; a każdy funkcjonariusz, dyrektor lub agent jakiejkolwiek korporacji, który świadomie uczestniczy w takim naruszeniu, może zostać ukarany podobną grzywną, karą pozbawienia wolności lub jednym i drugim.”

pkt 9. zmiany w porządku i przepisach w nim przewidzianych;

Niniejsze Zarządzenie oraz wszelkie przepisy, zarządzenia, licencje lub instrukcje wydane na jego podstawie mogą być w dowolnym momencie zmieniane, modyfikowane lub uchylone.

[Były. Zarz. nr 8389 oraz wydane na jego podstawie rozporządzenia i postanowienia ogólne Sekretarza Skarbu Państwa zostały zatwierdzone i potwierdzone przez Res. 7 maja 1940, rozdz. 185, §2, 54 Staw. 179.]

[Były. Zarz. Nr 9760, 24 lipca 1946, 11 FR 7999, 50 USC App., §6 notatka, odnosząca się do własności dyplomatycznej Niemiec i Japonii w Stanach Zjednoczonych, zastępuje sprzeczne postanowienia Ex. Zarz. nr 8389, przedstawiony powyżej.]

Zarządzenia wykonawcze nr 8446, 8484, 8565, 8701, 8711, 8721, 8746

Zastosowanie Ex. Zarz. nr 6560, §§9 do 14, do własności francuskiej przez Ex. Zarz. nr 8446, 5 FR 2279; na nieruchomości łotewskie, estońskie i litewskie wg Ex. Zarz. nr 8484, 5 FR 2586; do własności rumuńskiej wg Ex. Zarz. nr 8565, 5 FR 4062; do nieruchomości bułgarskich przez Ex. Zarz. nr 8701, 6 FR 1285; do majątku węgierskiego przez Ex. Zarz. nr 8711, 6 FR 1443; do majątku jugosłowiańskiego przez Ex. Zarz. nr 8721, 6 FR 1622; do własności greckiej wg Ex. Zarz. Nr 8746, 6 FR 2187, został włączony do postanowień przykł. Zarz. nr 8389 ze zmianami wprowadzonymi przez Ex. Zarz. nr 8785, przedstawionym powyżej.

Były. Zarz. Nr 9747. Kontynuacja funkcji Powiernika Mienia Obcego i Departamentu Skarbu na Filipinach

Były. Zarz. Nr 9747, 3 lipca 1946, 11 FR 7518, podał:

Warunki i postanowienia Rozporządzenia Wykonawczego nr 9095 z dnia 11 marca 1942 r. z późniejszymi zmianami [poprzednio podane jako uwaga w punkcie 6 Załącznika do Tytułu 50, Wojna i Obrona Narodu] oraz Rozporządzenia Wykonawczego nr 8389 z dnia 10 kwietnia 1940 r. , ze zmianami [przedstawionymi powyżej], będzie nadal obowiązywać na Filipinach po dniu 4 lipca 1946 r., a wszystkie uprawnienia i upoważnienia delegowane przez wspomniane Zarządzenia wykonawcze odpowiednio Powiernikowi Mienia Obcego i Sekretarzowi Skarbu będą obowiązywać po 4 lipca 1946 r. nadal ćwiczyli na Filipinach odpowiednio wspomniani oficerowie, jak tam przewidziano.

Rozkaz wykonawczy nr 10348

Były. Zarz. nr 10348, 26 kwietnia 1952, 17 FR 3769, który stanowił, że Ex. Zarz. nr 8389, 10 kwietnia 1940 r., 5 FR 1400, z późniejszymi zmianami, określone powyżej, a wszystkie delegacje, desygnacje, przepisy, zarządzenia, instrukcje i licencje wydane na podstawie takiego nakazu powinny być kontynuowane zgodnie z ich warunkami czas trwania stanu wyjątkowego ogłoszonego Proklamacją Nr 2914 z dnia 16 grudnia 1950 r., zamieszczony jako notatka poprzedzająca ust. 1 Załącznika do Tytułu 50 Wojna i Obrona Kraju, został zastąpiony przez Ex. Zarz. Nr 11281, 13 maja 1966, 31 FR 7215, przedstawiony jako uwaga w sekcji 6 Załącznika do Tytułu 50.

Zarządzenie wykonawcze nr 11387

Były. Zarz. nr 11387, 1 stycznia 1968, 33 FR 47, który zabrania przekazywania kapitału do lub w obrębie obcego kraju lub jego obywatelowi poza Stanami Zjednoczonymi przez osobę podlegającą jurysdykcji Stanów Zjednoczonych, która posiada 10% udział w zagranicznym przedsięwzięciu biznesowym, został odwołany przez Ex. Zarz. Nr 12553, 25 lutego 1986, 51 FR 7237.

Były. Zarz. Nr 11825. Odwołanie zarządzeń wykonawczych dotyczących regulacji nabywania, posiadania lub innych transakcji w złocie

Były. Zarz. Nr 11825, 31 grudnia 1974, 40 FR 1003, pod warunkiem:

Na mocy uprawnienia przyznanego mi art. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1950 r. 64 Stat. 419 i art. 5(b) ustawy z dnia 6 października 1917 r., z późniejszymi zmianami (12 USC 95a) [niniejsza sekcja], oraz jako Prezydent Stanów Zjednoczonych oraz w świetle postanowień art. 3 Prawa Publicznego 93 –110, 87 Stat. 352 w brzmieniu art. 2 ustawy Prawo publiczne 93-373, 88 Stat. 445, [określony jako uwagi w sekcji 442 dawnego tytułu 31, Pieniądze i finanse], jest uporządkowany w następujący sposób:

Sekcja1. Zarządzenie nr 6260 z dnia 28 sierpnia 1933 r. zmienione rozporządzeniem nr 6359 z dnia 25 października 1933 r., Zarządzenie nr 6556 z dnia 12 stycznia 1934 r., Zarządzenie nr 6560 z dnia 15 stycznia 1934 r. Zarządzenie nr 10896 z 29 listopada 1960 r., Zarządzenie nr 10905 z 14 stycznia 1961 r. i Zarządzenie nr 11037 z 20 lipca 1962 r.; akapity piąty i szósty Rozporządzenia Wykonawczego nr 6073, 10 marca 1933 [uprzednio określone jako przypis w sekcji 95 niniejszego tytułu]; paragrafy 3 i 4 Rozporządzenia Wykonawczego nr 6359 z dnia 25 października 1933 r. [poprzednio określone jako przypis w paragrafie 248 niniejszego tytułu]; oraz paragraf 2(d) Rozporządzenia Wykonawczego nr 10289 z dnia 17 września 1951 r. [określony jako uwaga w sekcji 301 Tytułu 3, Prezydent] zostają niniejszym uchylone.

Sekcja2. Odwołanie, w całości lub w części, takich uprzednich zarządzeń wykonawczych odnoszących się do regulacji dotyczących nabywania, posiadania lub innych transakcji w złocie nie ma wpływu na żadną czynność dokonaną lub jakiekolwiek prawa narastające lub nabyte, ani na jakiekolwiek powództwo lub postępowanie zostało zakończone lub rozpoczęte w jakiejkolwiek sprawie cywilnej lub karnej przed unieważnieniem, ale wszystkie takie zobowiązania, kary i przepadki na mocy nakazów wykonawczych będą kontynuowane i mogą być egzekwowane w taki sam sposób, jak gdyby nie dokonano unieważnienia.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie 31 grudnia 1974 r.

Geralda R. Forda.