- TYTUŁ II – FEDERALNE ŚWIADCZENIA STAROŚCIOWE KONTO REZERWOWE NA STAROŚĆ
Artykuł 201. (a) Niniejszym tworzy się konto w Skarbcu Stanów Zjednoczonych, które będzie znane jako Konto Rezerwy na Starość, zwane dalej w niniejszym tytule Kontem. Niniejszym zezwala się na przekazywanie na Konto za każdy rok podatkowy, począwszy od roku podatkowego kończącego się 30 czerwca 1937 r., kwoty wystarczającej jako składka roczna na pokrycie wymaganych z tego tytułu wpłat, kwota ta zostanie ustalona na podstawie podstawie rezerwy zgodnie z przyjętymi zasadami aktuarialnymi i na podstawie takich tabel śmiertelności, jakie od czasu do czasu przyjmuje Sekretarz Skarbu, oraz na stopie procentowej w wysokości 3 procent rocznie, kapitalizowanej rocznie.
(b) Obowiązkiem Sekretarza Skarbu będzie inwestowanie takiej części kwot zaksięgowanych na Rachunku, która w jego ocenie nie jest wymagana do pokrycia bieżących wypłat. Taka inwestycja może być dokonywana wyłącznie w oprocentowane zobowiązania Stanów Zjednoczonych lub w zobowiązania gwarantowane przez Stany Zjednoczone zarówno w odniesieniu do kwoty głównej, jak i odsetek. W tym celu takie zobowiązania mogą zostać nabyte
(1) w pierwotnej emisji po wartości nominalnej lub
(2) poprzez zakup zaległych zobowiązań po cenie rynkowej. Cele, dla których zobowiązania Stanów Zjednoczonych mogą być emitowane na mocy Drugiej Ustawy o Obligacjach Wolności, z późniejszymi zmianami, zostają niniejszym rozszerzone o zezwolenie na emisję specjalnych zobowiązań wyłącznie na Rachunek. Takie specjalne zobowiązania będą oprocentowane w wysokości 3 procent rocznie. Zobowiązania inne niż takie szczególne zobowiązania mogą być nabywane na Rachunek wyłącznie na takich warunkach, które zapewniają zwrot z inwestycji nie mniejszy niż 3 procent w skali roku.
(c) Wszelkie zobowiązania nabyte przez Rachunek (z wyjątkiem specjalnych zobowiązań wydanych wyłącznie na Rachunek) mogą zostać sprzedane po cenie rynkowej, a takie specjalne zobowiązania mogą zostać wykupione po wartości nominalnej powiększonej o naliczone odsetki.
(d) Odsetki i wpływy ze sprzedaży lub wykupu wszelkich zobowiązań posiadanych na Rachunku są zapisywane na Rachunku i stanowią jego część.
(e) Wszystkie kwoty zaksięgowane na Koncie będą dostępne do dokonywania płatności wymaganych na mocy niniejszego tytułu.
(f) Sekretarz Skarbu uwzględnia w swoim raporcie rocznym stan aktuarialny Rachunku.
WYPŁATY ŚWIADCZEŃ STAROŚCIOWYCH
SEK. 202. (a) Każda kwalifikowana osoba (zgodnie z definicją zawartą w artykule 210) jest uprawniona do otrzymywania, w odniesieniu do okresu rozpoczynającego się w dniu, w którym osiągnęła wiek sześćdziesięciu pięciu lat, lub w dniu 1 stycznia 1942 r., w zależności od tego, który z tych terminów jest późniejszy i kończące się w dniu jego śmierci, świadczenie z tytułu starości (płatne w miarę możliwości w równych ratach miesięcznych) w następujący sposób:
(1) Jeżeli łączne wynagrodzenie (określone w § 210) ustalone przez Zarząd, które zostało mu wypłacone z tytułu zatrudnienia (określone w § 210) po 31 grudnia 1936 r., a przed osiągnięciem przez niego wieku sześćdziesięciu lat - pięć, nie przekraczały 3.000 dolarów, świadczenie z tytułu starości będzie wypłacane miesięcznie w wysokości połowy 1 procenta takiego całkowitego wynagrodzenia;
(2) Jeżeli takie całkowite wynagrodzenie przekracza 3000 USD, świadczenie z tytułu starości będzie wypłacane według miesięcznej stawki równej sumie następujących elementów:
(A) Pół 1 procenta z 3000 USD; plus
(B) jedna dwunasta z 1 procenta kwoty, o którą suma płac przekroczyła 3000 dolarów i nie przekroczyła 45 000 dolarów; plus
(C) Jedna dwudziesta czwarta z 1 procenta kwoty, o którą takie całkowite płace przekroczyły 45 000 dolarów.
(b) W żadnym przypadku miesięczna stawka obliczona zgodnie z ust. (a) nie może przekroczyć 85 USD.
(c) Jeżeli Rada stwierdzi w jakimkolwiek czasie, że na rzecz jakiejkolwiek osoby wypłacono mniej więcej niż prawidłowa kwota zgodnie z niniejszą sekcją, wówczas zgodnie z regulacjami wydanymi przez Radę zostaną dokonane odpowiednie korekty w związku z kolejnymi płatnościami na podstawie niniejszej sekcji do tej samej osoby.
(d) Ilekroć Rada stwierdzi, że jakakolwiek wykwalifikowana osoba otrzymała wynagrodzenie w odniesieniu do stałego zatrudnienia po ukończeniu sześćdziesięciu pięciu lat, świadczenie z tytułu starości wypłacane takiej osobie zostanie obniżone za każdy miesiąc kalendarzowy w dowolnej części w którym nastąpiło takie stałe zatrudnienie, o kwotę równą miesięcznemu zasiłkowi. Taka obniżka będzie dokonywana, zgodnie z przepisami określonymi przez Radę, poprzez potrącenia z jednej lub więcej wypłat świadczeń emerytalnych na rzecz takiej osoby.
PŁATNOŚCI W PRZYPADKU ŚMIERCI
SEK. 203. (a) Jeżeli jakakolwiek osoba umrze przed osiągnięciem wieku sześćdziesięciu pięciu lat, jej majątkowi zostanie wypłacona kwota równa 3 procentom całkowitego wynagrodzenia ustalonego przez Radę, które miało być jej wypłacone, w odniesieniu do do pracy po 31 grudnia 1936 r.
(b) Jeżeli Rada stwierdzi, że prawidłowa kwota świadczenia z tytułu starości wypłacanego osobie uprawnionej za życia zgodnie z artykułem 202 wynosiła mniej niż 3 procent całkowitego wynagrodzenia, za pomocą którego można było zmierzyć takie świadczenie z tytułu starości, wtedy do jego majątku zostanie wpłacona suma równa kwocie, o którą takie 3 procent przekroczy kwotę (mniej lub więcej niż kwota właściwa) wypłaconą mu za życia jako świadczenie na starość.
(c) Jeżeli Rada stwierdzi, że całkowita kwota wypłacona osobie uprawnionej w ramach świadczenia z tytułu starości za jej życia była niższa niż prawidłowa kwota, do której była świadczenie wynosiło 3 centum lub więcej całkowitego wynagrodzenia, według którego można było zmierzyć takie świadczenie starcze, wówczas do jego majątku zostanie wypłacona suma równa kwocie, o ile taka istnieje, o którą prawidłowa wysokość emerytury świadczenia przekracza kwotę, która została mu w ten sposób wypłacona za życia.
PŁATNOŚCI DLA OSÓB W WIEKU NIEKWALIFIKUJĄCYCH SIĘ DO ŚWIADCZEŃ
SEK. 204. (a) Każdej osobie, która po ukończeniu sześćdziesięciu pięciu lat nie jest osobą kwalifikowaną, zostanie wypłacona ryczałtowo kwota równa 3 centom całkowitego wynagrodzenia ustalonego przez Radę dla zostały mu wypłacone z tytułu zatrudnienia po 31 grudnia 1936 r., a przed ukończeniem przez niego sześćdziesięciu pięciu lat.
(b) Po tym, jak jakakolwiek osoba uzyska prawo do jakiejkolwiek płatności na podstawie ustępu (a), żadna inna płatność na podstawie tego tytułu nie będzie dokonywana w jakikolwiek sposób mierzony płacami wypłaconymi jej, z wyjątkiem części jakiejkolwiek płatności na podstawie ustępu (a), która jest nie wypłacona mu przed śmiercią, zostanie wpłacona do jego majątku.
KWOTY 500 USD LUB MNIEJ NALEŻY ZAPŁACIĆ NA RZECZ NIERUCHOMOŚCI
SEK. 205. Jeżeli jakakolwiek kwota należna spadkowi zgodnie z artykułem 203 lub 204 wynosi 500 USD lub mniej, taka kwota może, zgodnie z przepisami określonymi przez Radę, zostać wypłacona osobom uznanym przez Radę za uprawnione do niej na mocy prawa Stanu, w którym w którym spadkodawca miał miejsce zamieszkania, bez konieczności zachowania wymogów prawa w zakresie zarządzania tym spadkiem.
NADPŁATY W CIĄGU ŻYCIA
SEK. 206. Jeżeli Rada stwierdzi, że całkowita kwota wypłacona osobie uprawnionej w ramach świadczenia emerytalnego za życia była wyższa niż prawidłowa kwota, do której była uprawniona na podstawie art. 202, i wynosiła 3 centum lub więcej całkowitej zarobków, za pomocą których można było zmierzyć takie świadczenia z tytułu starości, wówczas po jego śmierci Stany Zjednoczone zostaną zwrócone z jego majątku, jeśli taka kwota istnieje, o którą taka całkowita kwota wypłacona mu za życia przekracza którąkolwiek z poniższych kwot większy:
(1) takie 3 procent centum, lub
(2) prawidłowa kwota, do której był uprawniony zgodnie z artykułem 202.
SPOSÓB DOKONYWANIA PŁATNOŚCI
SEK. 207. Rada od czasu do czasu poświadcza Sekretarzowi Skarbu imię i nazwisko oraz adres każdej osoby uprawnionej do otrzymania płatności na podstawie tego tytułu, kwotę takiej płatności oraz czas, w którym powinna ona zostać dokonana, oraz Sekretarz Skarbu Państwa za pośrednictwem Wydziału Rozchodów Departamentu Skarbu, a przed kontrolą lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe dokonuje płatności zgodnie z zaświadczeniem Zarządu.
PRZYPISANIE
SEK. 208. Prawo jakiejkolwiek osoby do jakiejkolwiek przyszłej płatności na podstawie tego tytułu nie podlega przeniesieniu ani cesji, zgodnie z prawem lub na zasadzie słuszności, a żadne z wypłaconych lub należnych pieniędzy lub praw istniejących na podstawie tego tytułu nie może podlegać egzekucji, poborowi, zajęciu , zajęcia lub innego procesu prawnego, lub do działania jakiegokolwiek prawa upadłościowego lub niewypłacalności.
KARY
SEK. 209. Ktokolwiek we wniosku o jakąkolwiek płatność na podstawie tego tytułu składa fałszywe oświadczenie co do jakiegokolwiek istotnego faktu, wiedząc, że takie oświadczenie jest fałszywe, podlega karze grzywny nieprzekraczającej 1000 USD lub karze pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż jeden rok, albo obu tym karom łącznie.
DEFINICJE
SEK. 210. Użyte w niniejszym tytule: (a) określenie „płaca” oznacza wszelkie wynagrodzenie za pracę, w tym wartość pieniężną wszystkich wynagrodzeń wypłaconych w inny sposób niż gotówka; z tym wyjątkiem, że termin ten nie obejmuje tej części wynagrodzenia, która po wypłacie wynagrodzenia równego 3000 USD osobie fizycznej przez pracodawcę z tytułu zatrudnienia w jakimkolwiek roku kalendarzowym, jest wypłacana takiemu pracodawcy z tytułu zatrudnienia w trakcie takiego roku kalendarzowego .
(b) Termin „praca” oznacza jakąkolwiek usługę, dowolnego rodzaju, wykonywaną w Stanach Zjednoczonych przez pracownika na rzecz jego pracodawcy, z wyjątkiem:
(1) pracy w rolnictwie;
(2) Służba domowa w prywatnym domu;
(3) Praca dorywcza niezgodna z działalnością handlową lub biznesową pracodawcy;
(4) Służba pełniona jako oficer lub członek załogi statku udokumentowana zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych lub innego kraju;
(5) Służba wykonywana na zlecenie rządu Stanów Zjednoczonych lub instytucji Stanów Zjednoczonych;
(6) Służba wykonywana na rzecz państwa, jego jednostki terytorialnej lub podmiotu jednego lub więcej państw lub jednostek terytorialnych;
(7) Służba wykonywana na zlecenie korporacji, kasy społecznej, funduszu lub fundacji, zorganizowana i obsługiwana wyłącznie w celach religijnych, charytatywnych, naukowych, literackich lub edukacyjnych lub w celu zapobiegania okrucieństwu wobec dzieci lub zwierząt, bez części z zysku netto, który służy jakiemukolwiek prywatnemu udziałowcowi lub osobie fizycznej.
(c) Termin kwalifikowana osoba oznacza każdą osobę, w odniesieniu do której Rada uzna, że
: (1) ma co najmniej sześćdziesiąt pięć lat; oraz
(2) łączna kwota wynagrodzenia wypłacanego mu z tytułu zatrudnienia po 31 grudnia 1936 r., a przed osiągnięciem przez niego wieku sześćdziesięciu pięciu lat, wynosiła nie mniej niż 2000 USD; oraz
(3) Płace były mu wypłacane w odniesieniu do zatrudnienia przez około pięć dni po 31 grudnia 1936 r., a przed osiągnięciem przez niego wieku sześćdziesięciu pięciu lat, przy czym każdy dzień przypadał na inny rok kalendarzowy.
-
-
- TYTUŁ III – DOTACJE DLA PAŃSTW NA ŚRODKI ADMINISTRACYJNE NA ODSZKODOWANIA DLA BEZROBOTNYCH
SEKCJA 301. W celu pomocy Stanom w administrowaniu ich ustawami o zasiłkach dla bezrobotnych, niniejszym zezwala się na przeznaczenie na rok podatkowy kończący się 30 czerwca 1936 r. Sumy 4 000 000 USD i na każdy następny rok podatkowy sumy w wysokości 49 000 000 USD, do wykorzystania zgodnie z poniższymi postanowieniami.
PŁATNOŚCI NA RZECZ PAŃSTW
SEK. 302. (a) Rada będzie od czasu do czasu poświadczać Sekretarzowi Skarbu o wypłatę na rzecz każdego stanu, w którym obowiązuje ustawa o zasiłkach dla bezrobotnych zatwierdzona przez Radę zgodnie z Tytułem IX, takich kwot, jakie Rada uzna za niezbędne do prawidłowego stosowania takiego prawa w roku podatkowym, w którym taka płatność ma być dokonana. Decyzja Rady opiera się na
(1) liczbie ludności stanu;
(2) oszacowanie liczby osób objętych prawem państwowym oraz kosztów prawidłowego stosowania tego prawa; oraz
(3) inne czynniki, które Rada uzna za istotne. Zarząd nie poświadcza płatności na podstawie niniejszej sekcji w żadnym roku podatkowym łącznej kwoty przekraczającej kwotę przeznaczoną na ten rok podatkowy.
(b) Z przyznanych na to sum, Sekretarz Skarbu, po otrzymaniu zaświadczenia zgodnie z ustępem
(a), zapłaci, za pośrednictwem Wydziału Wydatków Departamentu Skarbu i przed audytem lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, agencji państwowej, której powierzono wykonywanie takiego prawa, kwotę w ten sposób potwierdzoną.
PRZEPISY PRAWA PAŃSTWOWEGO
SEK. 303. (a) Rada nie wydaje żadnego zaświadczenia o płatności jakiemukolwiek stanowi, chyba że uzna, że prawo tego państwa, zatwierdzone przez Radę na podstawie tytułu IX, zawiera postanowienia dotyczące:
(1) Takie metody administracji (inne niż te odnoszące się do wybór, kadencja na stanowisku i wynagrodzenie personelu), które Rada uzna za rozsądnie obliczone, aby zapewnić pełną wypłatę zasiłku dla bezrobotnych w terminie; oraz
(2) Wypłata zasiłku dla bezrobotnych wyłącznie za pośrednictwem publicznych urzędów pracy w stanie lub innych agencji zatwierdzonych przez Radę; oraz
(3) Możliwość sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przed bezstronnym sądem dla wszystkich osób, których wnioski o zasiłek dla bezrobotnych zostały odrzucone; oraz
(4) Wypłata wszystkich pieniędzy otrzymanych z funduszu bezrobocia takiego Państwa, niezwłocznie po ich otrzymaniu, na rzecz Sekretarza Skarbu na rzecz Funduszu Powierniczego dla Bezrobotnych ustanowionego na mocy artykułu 904; oraz
(5) wydatkowanie wszystkich pieniędzy żądanych przez agencję państwową z Funduszu Powierniczego dla Bezrobotnych na wypłatę zasiłku dla bezrobotnych, z wyłączeniem wydatków administracyjnych; oraz
(6) Sporządzanie takich raportów, w takiej formie i zawierających takie informacje, jakich Rada może od czasu do czasu wymagać, oraz przestrzeganie takich postanowień, jakie Rada może od czasu do czasu uznać za konieczne do zapewnienia poprawności i weryfikacji takich raporty; oraz
(7) udostępnianie na żądanie dowolnej agencji w Stanach Zjednoczonych odpowiedzialnej za administrowanie robotami publicznymi lub pomoc w ramach zatrudnienia publicznego, nazwiska, adresu, zwykłego zawodu i statusu zatrudnienia każdego beneficjenta zasiłku dla bezrobotnych oraz oświadczenia prawa takiego odbiorcy do dalszego odszkodowania na mocy takiego prawa.
(b) Ilekroć Rada, po rozsądnym powiadomieniu i możliwości przesłuchania agencji państwowej odpowiedzialnej za stosowanie prawa stanowego, stwierdzi, że w stosowaniu prawa występuje
: (1) odmowa, w znacznej liczbie przypadków , zasiłku dla bezrobotnych osobom uprawnionym do niego na mocy tego prawa; lub
(2) niestosowanie się zasadniczo do któregokolwiek z postanowień określonych w podsekcji (a); Rada powiadomi taką agencję państwową, że dalsze płatności na rzecz Państwa nie będą dokonywane, dopóki Rada nie upewni się, że nie ma już takiej odmowy lub naruszenia. Dopóki nie zostanie to usatysfakcjonowane, nie będzie składać dalszych zaświadczeń Sekretarzowi Skarbu w odniesieniu do takiego Państwa.
-
-
- TYTUŁ IV – DOTACJE DLA PAŃSTW NA POMOC DLA DZIECI POZOSTAJĄCYCH NA UTRZYMANIU ŚRODKÓW
SEKCJA 401. W celu umożliwienia każdemu stanowi udzielania pomocy finansowej, na tyle, na ile jest to wykonalne w warunkach danego stanu, potrzebującym dzieciom pozostającym na utrzymaniu, niniejszym zezwala się na przeznaczenie na rok podatkowy kończący się 30 czerwca 1936 r. sumy w wysokości 24 750 000 USD i niniejszym zezwala się na przeznaczenie na każdy kolejny rok podatkowy kwoty wystarczającej do realizacji celów tego tytułu. Kwoty udostępnione na mocy niniejszej sekcji będą wykorzystywane do dokonywania płatności na rzecz państw, które przedłożyły i zatwierdziły przez Radę państwowe plany pomocy dzieciom pozostającym na utrzymaniu.
PAŃSTWOWE PLANY POMOCY DZIECIOM POZOSTAJĄCYM NA POTRZEBIE
SEK. 402. (a) Państwowy plan pomocy dzieciom pozostającym na utrzymaniu musi
(1) przewidywać, że będzie on obowiązywał we wszystkich jednostkach politycznych państwa, a jeśli będzie przez nie zarządzany, będzie dla nich obowiązkowy;
(2) przewidywać udział finansowy państwa;
(3) ustanowić lub wyznaczyć jedną agencję państwową do zarządzania planem albo ustanowić lub wyznaczyć jedną agencję państwową do nadzorowania administrowania planem;
(4) przewidywać przyznanie każdej osobie, której roszczenie o pomoc dla dziecka pozostającego na utrzymaniu, możliwości sprawiedliwego rozpatrzenia sprawy przed taką agencją państwową;
(5) zapewnić takie metody zarządzania (inne niż te związane z wyborem, kadencją na stanowisku i wynagrodzeniem personelu), jakie Rada uzna za niezbędne do skutecznego funkcjonowania planu; oraz
(6) postanowić, że agencja państwowa będzie sporządzać takie raporty, w takiej formie i zawierające takie informacje, jakich Rada może od czasu do czasu wymagać, oraz postępować zgodnie z postanowieniami, które Rada może od czasu do czasu uznać za konieczne do zapewnienia poprawności i weryfikacji takich raportów.
(b) Rada zatwierdzi każdy plan, który spełnia warunki określone w podsekcji (a), z wyjątkiem tego, że nie zatwierdzi żadnego planu, który nakłada jako warunek kwalifikujący do pomocy dla dzieci pozostających na utrzymaniu, wymóg zamieszkania, który odmawia pomocy w odniesieniu do wszelkich dziecko mieszkające w państwie
(1), które zamieszkiwało w państwie przez rok bezpośrednio poprzedzający złożenie wniosku o taką pomoc lub
(2) które urodziło się w państwie w ciągu roku bezpośrednio poprzedzającego złożenie wniosku, jeżeli jego matka zamieszkiwała w państwie przez rok bezpośrednio poprzedzający poród.
PŁATNOŚĆ NA RZECZ PAŃSTW
SEK. 403. (a) Z sum przeznaczonych na ten cel Sekretarz Skarbu wypłaci każdemu stanowi, które posiada zatwierdzony plan pomocy dzieciom pozostającym na utrzymaniu, za każdy kwartał, począwszy od kwartału rozpoczynającego się 1 lipca 1935 r., kwotę, która zostanie wykorzystana wyłącznie na realizację planu państwowego, w wysokości jednej trzeciej sumy sum wydanych w danym kwartale w ramach takiego planu, nie licząc takich wydatków w odniesieniu do jakiegokolwiek dziecka pozostającego na utrzymaniu w dowolnym miesiącu, które przekraczają 18 USD, lub jeśli w tym samym domu jest więcej niż jedno dziecko pozostające na utrzymaniu, przekraczające 18 USD za każdy miesiąc w odniesieniu do jednego takiego dziecka pozostającego na utrzymaniu i 12 USD za taki miesiąc w odniesieniu do każdego z pozostałych dzieci pozostających na utrzymaniu.
(b) Metoda obliczania i wypłacania takich kwot jest następująca:
(1) Rada przed rozpoczęciem każdego kwartału oszacuje kwotę, która ma zostać wypłacona na rzecz Państwa za dany kwartał, zgodnie z postanowieniami podsekcji
(a ), takie oszacowanie ma być oparte
(A) sprawozdanie sporządzone przez państwo, zawierające oszacowanie całkowitej sumy, która ma zostać wydana w danym kwartale, zgodnie z postanowieniami takiej podsekcji, oraz określające kwotę przeznaczoną lub udostępnioną przez państwo i jego jednostki polityczne na takie wydatki w takim kwartał, a jeżeli kwota ta jest mniejsza niż dwie trzecie całkowitej sumy takich szacunkowych wydatków, źródło lub źródła, z których oczekuje się, że różnica będzie pochodzić,
(B) zapisy wskazujące liczbę dzieci pozostających na utrzymaniu w państwie oraz
(C) inne dochodzenie, które Rada może uznać za konieczne.
(2) Rada zaświadcza następnie Sekretarzowi Skarbu o oszacowanej przez Radę kwocie, pomniejszonej lub powiększonej, w zależności od przypadku, o jakąkolwiek kwotę, o którą stwierdzi, że jej szacunki dotyczące dowolnego poprzedniego kwartału były większe lub mniejsze niż kwota, która powinna była zostać zapłacona na rzecz państwa za dany kwartał, z wyjątkiem sytuacji, gdy taka suma została zastosowana w celu uczynienia kwoty poświadczonej za poprzedni kwartał wyższą lub niższą od kwoty oszacowanej przez Radę dla takiego poprzedniego kwartału.
(3) Następnie Sekretarz Skarbu, za pośrednictwem Wydziału Wydatków Departamentu Skarbu i przed audytem lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, płaci państwu, w terminie lub terminach ustalonych przez Radę, kwotę tak atestowany.
DZIAŁANIE PLANÓW PAŃSTWOWYCH
SEK. 404. W przypadku jakiegokolwiek państwowego planu pomocy dzieciom pozostającym na utrzymaniu, który został zatwierdzony przez Radę, jeżeli Rada, po rozsądnym powiadomieniu i umożliwieniu wysłuchania agencji państwowej zarządzającej lub nadzorującej administrowanie takim planem, stwierdzi:
(1 ), że plan został zmieniony w taki sposób, że nałożył jakikolwiek wymóg zamieszkania zabroniony przez artykuł 402 (b) lub że w zarządzaniu programem taki zakazany wymóg został nałożony, za wiedzą takiej agencji państwowej, na znaczną liczbę sprawy; lub
(2) że w administrowaniu planem nie przestrzega się zasadniczo żadnego przepisu, którego włączenie do planu jest wymagane na mocy art. 402 (a); Rada powiadomi taką agencję państwową, że dalsze płatności na rzecz państwa nie będą dokonywane, dopóki Rada nie upewni się, że taki zakazany wymóg nie jest już w ten sposób nałożony i że nie ma już takiego uchybienia. Dopóki nie zostanie to usatysfakcjonowane, nie będzie składać dalszych zaświadczeń Sekretarzowi Skarbu w odniesieniu do takiego Państwa.
ADMINISTRACJA
SEK. 405. Niniejszym zezwala się na przeznaczenie na rok fiskalny kończący się 30 czerwca 1936 r. sumy 250 000 USD na wszystkie niezbędne wydatki Zarządu związane z administrowaniem postanowieniami niniejszego tytułu.
DEFINICJE
SEK. 406. Użyte w niniejszym tytule
: (a) określenie „dziecko pozostające na utrzymaniu” oznacza dziecko w wieku poniżej szesnastu lat, które zostało pozbawione wsparcia lub opieki rodzicielskiej z powodu śmierci, ciągłej nieobecności w domu lub fizycznej lub umysłowej niezdolności do rodzica, który zamieszkuje ze swoim ojcem, matką, dziadkiem, babcią, bratem, siostrą, ojczymem, macochą, przyrodnim bratem, przyrodnią siostrą, wujem lub ciotką w miejscu zamieszkania utrzymywanym przez jednego lub więcej takich krewnych jak jego lub ich własny dom;
(b) Termin pomoc dla dzieci pozostających na utrzymaniu oznacza płatności pieniężne w odniesieniu do dziecka lub dzieci pozostających na utrzymaniu.
- TYTUŁ V – DOTACJE PAŃSTW NA OPIEKI DOBRE MACIERZY I DZIECI
-
-
- CZĘŚĆ 1 — USŁUGI W ZAKRESIE ZDROWIA MATKI I DZIECI
ASYGNOWANIE
SEKCJA 501. W celu umożliwienia każdemu państwu rozszerzenia i udoskonalenia, na ile jest to możliwe w warunkach danego państwa, usług promowania zdrowia matek i dzieci, zwłaszcza na obszarach wiejskich i obszarach dotkniętych poważnymi trudnościami ekonomicznymi, istnieje niniejszym upoważnia się do przeznaczenia na każdy rok podatkowy, począwszy od roku podatkowego kończącego się 30 czerwca 1936 r., kwoty 3 800 000 USD. Kwoty udostępnione na mocy niniejszej sekcji będą wykorzystywane do dokonywania płatności na rzecz Państw, które przedłożyły i zatwierdziły przez Szefa Biura ds. Dzieci państwowe plany takich usług.
PRZYDZIAŁY PAŃSTWOM
SEK. 502. (a) Z sum przyznanych zgodnie z artykułem 501 na każdy rok podatkowy Sekretarz Pracy przydzieli każdemu stanowi 20 000 dolarów oraz taką część 1 800 000 dolarów, jaką uzna, że liczba urodzeń żywych w takim stanie przekroczyła całkowitą liczba urodzeń żywych w Stanach Zjednoczonych w ostatnim roku kalendarzowym, dla którego Biuro Spisu Powszechnego dysponuje danymi statystycznymi.
(b) Z sum przyznanych zgodnie z artykułem 501 na każdy rok podatkowy Sekretarz Pracy przydzieli stanom 980 000 dolarów (oprócz przydziałów dokonanych zgodnie z ustępem (a)), zgodnie z potrzebami finansowymi każdego stanu na pomoc w realizacji swojego planu państwowego, ustalonego przez niego po uwzględnieniu liczby urodzeń żywych w tym państwie.
(c) Kwota jakiegokolwiek przydziału Stanowi zgodnie z podpunktem (a) za jakikolwiek rok podatkowy pozostający niewypłacony temu Stanowi na koniec takiego roku podatkowego będzie dostępna do zapłaty na rzecz tego Stanu zgodnie z artykułem 504 do końca drugiego kolejnego rok podatkowy. Żadna płatność na rzecz stanu zgodnie z sekcją 504 nie będzie dokonywana z jego przydziału na jakikolwiek rok podatkowy, dopóki jego przydział na poprzedni rok podatkowy nie zostanie wyczerpany lub przestanie być dostępny.
ZATWIERDZANIE PLANÓW PAŃSTWOWYCH
SEK. 503. (a) Musi istnieć państwowy plan usług zdrowotnych dla matek i dzieci(1) przewidują udział finansowy państwa;
(2) zapewnić zarządzanie planem przez państwową agencję zdrowia lub nadzór nad zarządzaniem planem przez państwową agencję zdrowia;
(3) zapewniają takie metody zarządzania (inne niż te, które odnoszą się do wyboru, kadencji i wynagrodzeń personelu), jakie są niezbędne do skutecznego funkcjonowania programu;
(4) postanowić, że Państwowa Agencja Zdrowia będzie sporządzać takie raporty, w takiej formie i zawierające takie informacje, jakich Sekretarz Pracy może od czasu do czasu wymagać, oraz stosować się do takich przepisów, jakie może od czasu do czasu uznać za konieczne do zapewnienia poprawność i weryfikację takich raportów;
(5) zapewnić rozszerzenie i poprawę lokalnych usług zdrowotnych dla matek i dzieci, zarządzanych przez lokalne jednostki ds. zdrowia dzieci;
(6) zapewniać współpracę z grupami i organizacjami medycznymi, pielęgniarskimi i opiekuńczymi; oraz
(7) zapewnić rozwój usług demonstracyjnych na obszarach potrzebujących oraz wśród grup o szczególnej potrzebie.
(b) Szef Biura ds. Dzieci zatwierdzi każdy plan, który spełnia warunki określone w ustępie (a), a następnie powiadomi Sekretarza Pracy i Państwową Agencję Zdrowia o swoim zatwierdzeniu.
PŁATNOŚĆ NA RZECZ PAŃSTW
SEK. 504. (a) Z odpowiednich sum i przydziałów dostępnych zgodnie z artykułem 502 (a) Sekretarz Skarbu wypłaca każdemu stanowi, który ma zatwierdzony plan opieki zdrowotnej nad matką i dzieckiem, za każdy kwartał rozpoczynający się kwartału, począwszy od lipca 1935 r., kwotę, która będzie przeznaczona wyłącznie na wykonanie planu państwowego, równą połowie sumy ogólnej wydanej w ciągu tego kwartału na wykonanie tego planu.
(b) Metoda obliczania i wypłacania takich kwot jest następująca:
(1) Sekretarz Pracy przed rozpoczęciem każdego kwartału oszacuje kwotę, która ma zostać wypłacona Stanowi za dany kwartał zgodnie z postanowieniami podsekcji (a), przy czym oszacowanie to będzie oparte na
(A) raporcie złożonym przez zawierającą jego oszacowanie całkowitej sumy, która ma zostać wydana w danym kwartale, zgodnie z postanowieniami takiej podsekcji, oraz określającą kwotę przeznaczoną lub udostępnioną przez państwo i jego jednostki terytorialne na takie wydatki w takim kwartale, a jeśli taka kwota jest mniej niż połowę całkowitej sumy takich szacunkowych wydatków, źródło lub źródła, z których oczekuje się, że różnica będzie pochodzić, oraz
(B) takie dochodzenie, jakie uzna za konieczne.
(2) Sekretarz Pracy poświadczy następnie Sekretarzowi Skarbu oszacowaną przez siebie kwotę, pomniejszoną lub powiększoną, w zależności od przypadku, o jakąkolwiek kwotę, o którą Sekretarz Pracy stwierdzi, że jego szacunki za jakikolwiek poprzedni kwartał była większa lub mniejsza niż kwota, która powinna była zostać wypłacona państwu za dany kwartał, z wyjątkiem sytuacji, gdy taka suma została zastosowana w celu uczynienia kwoty poświadczonej za poprzedni kwartał większą lub niższą od kwoty oszacowanej przez Sekretarza Pracy za taki poprzedni kwartał.
(3) Następnie Sekretarz Skarbu, za pośrednictwem Wydziału Wydatków Departamentu Skarbu i przed audytem lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, wypłaci państwu, w czasie lub terminach ustalonych przez Sekretarza Pracy, tak poświadczona kwota.
(c) Sekretarz Pracy będzie od czasu do czasu poświadczał Sekretarzowi Skarbu kwoty, które mają być wypłacone Stanom z przydziałów dostępnych na mocy artykułu 502 (b), a Sekretarz Skarbu, za pośrednictwem Wydziału Wydatki Departamentu Skarbu i przed kontrolą lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, dokonywać wypłat takich kwot z takich przydziałów w czasie lub terminach określonych przez Sekretarza Pracy.
DZIAŁANIE PLANÓW PAŃSTWOWYCH
SEK. 505. W przypadku jakiegokolwiek stanowego planu opieki zdrowotnej nad matką i dzieckiem, który został zatwierdzony przez Szefa Biura ds. Dzieci, jeśli Sekretarz Pracy, po rozsądnym powiadomieniu i umożliwieniu przesłuchania agencji państwowej zarządzającej lub nadzorującej zarządzającym takim planem stwierdzi, że w zarządzaniu planem doszło do znacznego naruszenia któregokolwiek z postanowień, które zgodnie z sekcją 503 są wymagane do uwzględnienia w planie, powiadamia taką agencję państwową, że dalsze płatności na rzecz państwa nie będą dokonywane dopóki nie upewni się, że nie ma już takiego uchybienia.
CZĘŚĆ 2 – USŁUGI DLA DZIECI NIEPEŁNOSPRAWNYCH
ASYGNOWANIE
SEK. 511. W celu umożliwienia każdemu państwu rozszerzenia i poprawy (zwłaszcza na obszarach wiejskich i obszarach dotkniętych poważnymi trudnościami ekonomicznymi), na tyle, na ile jest to wykonalne w warunkach danego państwa, usług lokalizowania kalekich dzieci oraz udzielania pomocy medycznej, chirurgicznej , poprawczych i innych usług i opieki oraz urządzeń do diagnostyki, hospitalizacji i opieki pooperacyjnej dla dzieci kalekich lub cierpiących na schorzenia prowadzące do kalectwa, niniejszym zezwala się na przeznaczenie na każdy rok podatkowy rozpoczynający się od roku podatkowego za rok kończący się 30 czerwca 1936, suma 2.850.000 dolarów.
PRZYDZIAŁY PAŃSTWOM
SEK. 512. (a) Z sum przyznanych zgodnie z artykułem 511 na każdy rok podatkowy Sekretarz Pracy przydzieli każdemu stanowi 20 000 dolarów, a pozostałą część stanom zgodnie z potrzebami każdego stanu określonymi przez niego po uwzględnieniu liczbę dzieci kalekich w tym Państwie potrzebujących usług, o których mowa w art. 511, oraz koszt świadczenia na ich rzecz takich usług
(b) Kwota jakiegokolwiek przydziału dla stanu na podstawie podsekcji (a) za jakikolwiek rok podatkowy pozostający niewypłacona temu stanowi na koniec takiego roku podatkowego będzie dostępna do zapłaty na rzecz tego stanu zgodnie z sekcją 514 do końca drugiego kolejnego rok podatkowy. Żadna płatność na rzecz stanu zgodnie z sekcją 514 nie będzie dokonywana z jego przydziału na jakikolwiek rok podatkowy, dopóki jego przydział na poprzedni rok podatkowy nie zostanie wyczerpany lub przestanie być dostępny.
ZATWIERDZANIE PLANÓW PAŃSTWOWYCH
SEK. 513. (a) Państwowy plan usług dla dzieci kalekich musi
(1) przewidywać udział finansowy państwa;
(2) zapewnić administrowanie planem przez agencję państwową lub nadzór nad administrowaniem planem przez agencję państwową;
(3) zapewniają takie metody zarządzania (inne niż te, które odnoszą się do wyboru, kadencji i wynagrodzeń personelu), jakie są niezbędne do skutecznego funkcjonowania programu;
(4) postanowić, że agencja państwowa będzie sporządzać takie raporty, w takiej formie i zawierające takie informacje, jakich Sekretarz Pracy może od czasu do czasu wymagać, oraz stosować się do takich przepisów, jakie od czasu do czasu uzna za konieczne do zapewnienia poprawność i weryfikacja takich raportów;
(5) umożliwiać realizację celów określonych w art. 511; oraz
(6) zapewniać współpracę z grupami i organizacjami medycznymi, zdrowotnymi, pielęgniarskimi i opiekuńczymi oraz z wszelkimi agencjami w takim Państwie, których zadaniem jest stosowanie przepisów stanowych zapewniających rehabilitację zawodową dzieci upośledzonych fizycznie.
(b) Szef Biura ds. Dzieci zatwierdzi każdy plan, który spełnia warunki określone w ustępie (a), a następnie powiadomi Sekretarza Pracy i agencję stanową o swoim zatwierdzeniu.
PŁATNOŚĆ NA RZECZ PAŃSTW
SEK. 514. (a) Z sum przeznaczonych na ten cel oraz przydziałów dostępnych zgodnie z artykułem 512, Sekretarz Skarbu wypłaci każdemu stanowi, które posiada zatwierdzony plan opieki nad dziećmi kalekimi, za każdy kwartał, począwszy od kwartału rozpoczynającego się 1 lipca, 1935 r., sumę, która będzie przeznaczona wyłącznie na wykonanie planu państwowego, równą połowie ogólnej sumy wydatkowanej w ciągu tego kwartału na wykonanie tego planu.
(b) Metoda obliczania i wypłacania takich kwot jest następująca:
(1) Sekretarz Pracy przed rozpoczęciem każdego kwartału oszacuje kwotę, która ma zostać wypłacona Stanowi za dany kwartał zgodnie z postanowieniami podsekcji (a), przy czym oszacowanie to będzie oparte na
(A) raporcie złożonym przez państwa, zawierające jego oszacowanie całkowitej sumy, która ma zostać wydana w danym kwartale zgodnie z postanowieniami takiej podsekcji, oraz określające kwotę przeznaczoną lub udostępnioną przez państwo i jego jednostki terytorialne na takie wydatki w takim kwartale, a jeżeli kwota ta jest mniejsza niż połowę całkowitej sumy takich szacunkowych wydatków źródło lub źródła, z których oczekuje się, że różnica będzie pochodzić, oraz
(B) takie dochodzenie, jakie uzna za konieczne.
(2) Sekretarz Pracy poświadcza następnie Sekretarzowi Skarbu oszacowaną przez siebie kwotę, pomniejszoną lub powiększoną, w zależności od przypadku, o każdą kwotę, o którą Sekretarz Pracy stwierdzi, że jego szacunki dotyczące dowolnego poprzedniego kwartału były większa lub mniejsza niż kwota, która powinna była zostać zapłacona na rzecz państwa za dany kwartał, z wyjątkiem sytuacji, gdy taka suma została zastosowana, aby kwota poświadczona za poprzedni kwartał była większa lub mniejsza niż kwota oszacowana przez Sekretarza Pracy dla taki poprzedni kwartał.
(3) Następnie Sekretarz Skarbu, za pośrednictwem Wydziału Wydatków Departamentu Skarbu i przed audytem lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, wypłaci państwu, w czasie lub terminach ustalonych przez Sekretarza Pracy, tak poświadczona kwota.
DZIAŁANIE PLANÓW PAŃSTWOWYCH
SEK. 515. W przypadku jakiegokolwiek państwowego planu pomocy dzieciom niepełnosprawnym, który został zatwierdzony przez Szefa Biura ds. Dzieci, jeśli Sekretarz Pracy, po rozsądnym powiadomieniu i umożliwieniu przesłuchania agencji państwowej zarządzającej lub nadzorującej administrację taki plan wykryje, że w administrowaniu planem doszło do znacznego naruszenia któregokolwiek z postanowień, których włączenie do planu wymaga artykuł 513, powiadamia on taką agencję państwową, że dalsze płatności na rzecz państwa nie będą dokonywane, dopóki nie będzie usatysfakcjonowany że nie ma już takiego uchybienia.
CZĘŚĆ 3 – USŁUGI OPIEKI DZIECIĘCEJ
SEK. 521. (a) W celu umożliwienia Stanom Zjednoczonym, za pośrednictwem Biura ds. Dzieci, współpracy ze stanowymi agencjami opieki społecznej w zakresie ustanawiania, rozszerzania i wzmacniania, zwłaszcza na obszarach z przewagą obszarów wiejskich, usług opieki społecznej (zwanych dalej w tej sekcji zwanych służbami ochrony dzieci) na ochronę i opiekę nad dziećmi bezdomnymi, niesamodzielnymi, zaniedbanymi i zagrożonymi przestępczością, niniejszym zezwala się na ich przeznaczenie na każdy rok podatkowy, począwszy od roku kończącego się 30 czerwca, 1936, suma 1.500.000 dolarów. Kwota ta zostanie przydzielona przez Sekretarza Pracy do wykorzystania przez współpracujące stanowe agencje opieki społecznej na podstawie planów opracowanych wspólnie przez agencję stanową i Biuro ds. podstawie takich planów, nie przekraczać takiej części pozostałej części, jaką ludność wiejska takiego stanu przypada na całkowitą ludność wiejską Stanów Zjednoczonych. Przydzielona w ten sposób kwota zostanie wydatkowana na pokrycie części kosztów powiatowych, powiatowych lub innych lokalnych usług opieki nad dziećmi na obszarach z przewagą obszarów wiejskich, oraz rozwijanie usług państwowych w celu wspierania i wspierania odpowiednich metod organizowania pomocy społecznej dla dzieci na obszarach z przewagą obszarów wiejskich i innych obszarach o specjalnych potrzebach. Kwota jakiegokolwiek przydziału dla stanu na podstawie niniejszej sekcji za jakikolwiek rok podatkowy pozostający niewypłacona temu państwu na koniec takiego roku podatkowego będzie dostępna do zapłaty na rzecz tego stanu na podstawie niniejszej sekcji do końca drugiego kolejnego roku podatkowego. Żadna płatność na rzecz stanu na podstawie niniejszej sekcji nie będzie dokonywana z jego przydziału na jakikolwiek rok podatkowy, dopóki jego przydział na poprzedni rok podatkowy nie zostanie wyczerpany lub przestanie być dostępny. Kwota jakiegokolwiek przydziału dla stanu na podstawie niniejszej sekcji za jakikolwiek rok podatkowy pozostający niewypłacona temu państwu na koniec takiego roku podatkowego będzie dostępna do zapłaty na rzecz tego stanu na podstawie niniejszej sekcji do końca drugiego kolejnego roku podatkowego. Żadna płatność na rzecz stanu na podstawie niniejszej sekcji nie będzie dokonywana z jego przydziału na jakikolwiek rok podatkowy, dopóki jego przydział na poprzedni rok podatkowy nie zostanie wyczerpany lub przestanie być dostępny. Kwota jakiegokolwiek przydziału dla stanu na podstawie niniejszej sekcji za jakikolwiek rok podatkowy pozostający niewypłacona temu państwu na koniec takiego roku podatkowego będzie dostępna do zapłaty na rzecz tego stanu na podstawie niniejszej sekcji do końca drugiego kolejnego roku podatkowego. Żadna płatność na rzecz stanu na podstawie niniejszej sekcji nie będzie dokonywana z jego przydziału na jakikolwiek rok podatkowy, dopóki jego przydział na poprzedni rok podatkowy nie zostanie wyczerpany lub przestanie być dostępny.
(b) Z sum przeznaczonych na ten cel i przydziałów dostępnych na podstawie ustępu (a) Sekretarz Pracy będzie od czasu do czasu poświadczał Sekretarzowi Skarbu kwoty, które mają być wypłacone Stanom, a Sekretarz Skarbu, poprzez Wydział Wydatków Departamentu Skarbu i przed audytem lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, dokonywać wypłat takich kwot z takich przydziałów w czasie lub terminach określonych przez Sekretarza Pracy.
CZĘŚĆ 4 – REHABILITACJA ZAWODOWA
SEK. 531. (a) W celu umożliwienia Stanom Zjednoczonym współpracy ze Stanami i Hawajami w zakresie rozszerzania i wzmacniania ich programów rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych fizycznie oraz dalszego realizowania postanowień i celów Ustawy zatytułowanej An Act to zapewnić promocję rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych w przemyśle lub w inny sposób oraz ich powrót do pracy cywilnej, zatwierdzoną 2 czerwca 1920 r. z późniejszymi zmianami (USC, tytuł 29, rozdz. 4; USC, supp. VII tytuł 29, sek. 31 , 32, 34, 35, 37, 39 i 40), niniejszym zezwala się na przeznaczenie na lata podatkowe kończące się 30 czerwca 1936 r. i 30 czerwca 1937 r. sumy 841 USD, 000 za każdy taki rok podatkowy oprócz kwoty istniejącego zezwolenia, a za każdy następny rok podatkowy sumę 1 938 000 USD. Z sum przyznanych zgodnie z takim zezwoleniem na każdy rok podatkowy 5000 USD zostanie rozdzielone na Terytorium Hawajów, a pozostała część zostanie rozdzielona między kilka stanów w sposób przewidziany w ustawie z dnia 2 czerwca 1920 r. z późniejszymi zmianami.
(b) W celu wykonania takiej ustawy z 2 czerwca 1920 r., z późniejszymi zmianami, przez agencję federalną upoważnioną do jej administrowania, niniejszym zezwala się na przywłaszczenie na lata podatkowe kończące się 30 czerwca 1936 r. i 30 czerwca 1937 r., sumę 22 000 USD za każdy taki rok podatkowy oprócz kwoty istniejącego zezwolenia, a za każdy następny rok podatkowy sumę 102 000 USD.
CZĘŚĆ 5 - ADMINISTRACJA
SEK. 541. (a) Niniejszym zezwala się na przeznaczenie na rok fiskalny kończący się 30 czerwca 1936 r. sumy 425 000 USD na wszystkie niezbędne wydatki Biura ds. Dzieci w celu administrowania postanowieniami niniejszego tytułu, z wyjątkiem sekcji 531.
(b ) Biuro ds. Dzieci przeprowadzi takie studia i dochodzenia, które będą sprzyjać skutecznemu administrowaniu tym tytułem, z wyjątkiem artykułu 531.
(c) Sekretarz Pracy zamieści w swoim rocznym raporcie dla Kongresu pełne sprawozdanie z administrowania tym tytułem, z wyjątkiem sekcji 531.
-
-
- TYTUŁ VI ŚRODKI NA PRACĘ W ZAKRESIE ZDROWIA PUBLICZNEGO
SEKCJA 601. W celu pomocy stanom, hrabstwom, okręgom zdrowia i innym jednostkom politycznym Stanów w tworzeniu i utrzymywaniu odpowiednich usług zdrowia publicznego, w tym w szkoleniu personelu do pracy w stanowej i lokalnej służbie zdrowia, niniejszym zezwala się na przydzielono na każdy rok podatkowy, począwszy od roku podatkowego kończącego się 30 czerwca 1936 r., sumę 8 000 000 USD do wykorzystania zgodnie z poniższymi postanowieniami.
PAŃSTWOWE I LOKALNE PUBLICZNE SŁUŻBY ZDROWIA
SEK. 602. (a) Chirurg Generalny Publicznej Służby Zdrowia, za zgodą Sekretarza Skarbu, na początku każdego roku podatkowego przydziela państwom łącznie (1) kwotę przeznaczoną na dany rok zgodnie z art. 601; oraz (2) kwoty przydziałów zgodnie z niniejszą sekcją za poprzedni rok podatkowy pozostające niewypłacone Stanom na koniec takiego roku podatkowego. Wielkość takich przydziałów ustala się na podstawie (1) liczby ludności; (2) szczególne problemy zdrowotne; oraz (3) potrzeby finansowe; odpowiednich państw. Dokonując takich przydziałów, Generalny Chirurg Publicznej Służby Zdrowia poświadcza ich kwoty Sekretarzowi Skarbu Państwa.
(b) Kwota przydziału dla dowolnego stanu zgodnie z podpunktem (a) za dowolny rok podatkowy, pozostająca niewypłacona na koniec takiego roku podatkowego, będzie dostępna do przydziału dla stanów zgodnie z podpunktem (a) na następny rok podatkowy, w oprócz kwoty przeznaczonej na dany rok.
(c) Przed rozpoczęciem każdego kwartału roku podatkowego Główny Lekarz Publicznej Służby Zdrowia, za zgodą Sekretarza Skarbu, określa zgodnie z zasadami i przepisami uprzednio ustalonymi przez takiego Głównego Lekarza, po konsultacji z konferencją stanowych i terytorialnych władz ds. zdrowia, kwotę, która ma być wypłacona każdemu stanowi za dany kwartał z przydziału temu stanowi, oraz poświadczy tak ustaloną kwotę Sekretarzowi Skarbu. Po otrzymaniu takiego zaświadczenia Sekretarz Skarbu,
(d) Pieniądze wpłacane w ten sposób jakiemukolwiek stanowi będą wydatkowane wyłącznie na realizację celów określonych w artykule 601 oraz zgodnie z planami przedstawionymi przez władzę zdrowotną tego stanu i zatwierdzonymi przez naczelnego chirurga publicznej służby zdrowia.
BADANIA
SEK. 603. (a) Niniejszym zezwala się na przeznaczenie na każdy rok podatkowy, począwszy od roku podatkowego kończącego się 30 czerwca 1936 r., kwoty 2 000 000 USD na wydatki Publicznej Służby Zdrowia na badania chorób i problemów sanitarnych (w tym drukowanie i oprawa wyników takich badań) oraz f lub wynagrodzenia i diety oraz koszty podróży personelu Publicznej Służby Zdrowia, w tym funkcjonariuszy, zaangażowanych w takie badania lub wyznaczonych do współpracy z władzami zdrowotnymi dowolnego Państwa w przeprowadzaniu w celach określonych w art. 601: pod warunkiem,
(b) Personel Publicznej Służby Zdrowia opłacany z jakichkolwiek środków niezrealizowanych zgodnie z ustępem (a) może zostać wyznaczony do pomocy w realizacji celów niniejszego tytułu. Środki, z których są opłacane, będą zwracane ze środków przyznanych zgodnie z ustępem (a) w zakresie ich wynagrodzeń i dodatków za usługi świadczone w takim wyszczególnieniu.
(c) Sekretarz Skarbu zawiera w swoim rocznym raporcie przedkładanym Kongresowi pełne sprawozdanie z zarządzania tym tytułem.
-
-
- TYTUŁ VII - UTWORZENIE ZARZĄDU ZABEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH
Art. 701. Tworzy się Komisję Ubezpieczeń Społecznych (zwaną w niniejszej ustawie Komisją), złożoną z trzech członków powoływanych przez Prezydenta za radą i zgodą Senatu. W okresie członkostwa w Radzie żaden członek nie może angażować się w żadną inną działalność gospodarczą, zawodową ani zawodową. Nie więcej niż dwóch członków Rady może być członkami tej samej partii politycznej. Każdy członek otrzymuje pensję w wysokości 10 000 dolarów rocznie i sprawuje swój urząd przez sześć lat, z wyjątkiem
(1) każdy członek powołany w celu obsadzenia wakatu powstałego przed wygaśnięciem kadencji, na którą został powołany jego poprzednik, zostaje mianowany na okres pozostający do końca tej kadencji; oraz
(2) wygasają kadencje członków, którzy obejmowali urząd po raz pierwszy po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, wskazanych przez Prezydenta w chwili powołania, jedna z upływem dwóch lat, jedna z końcem cztery lata, a jeden po upływie sześciu lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Przewodniczący wyznacza jednego z członków na przewodniczącego Rady.
OBOWIĄZKI ZARZĄDU ZABEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH
SEK. Art. 702. Rada wykonuje zadania nałożone na nią niniejszą ustawą, a także ma obowiązek studiowania i przedstawiania zaleceń co do najskuteczniejszych sposobów zapewnienia zabezpieczenia ekonomicznego poprzez ubezpieczenia społeczne, a także ustawodawstwa i spraw z zakresu polityki administracyjnej dotyczących osób starszych - emerytury, zasiłki dla bezrobotnych, odszkodowania za wypadki i tematy pokrewne.
WYDATKI ZARZĄDU
SEK. 703. Rada jest upoważniona do powoływania i ustalania wynagrodzeń takich funkcjonariuszy i pracowników oraz do ponoszenia takich wydatków, jakie mogą być niezbędne do wykonywania jej funkcji wynikających z niniejszej ustawy. Powoływania pełnomocników i biegłych można dokonywać z pominięciem przepisów o służbie cywilnej.
RAPORTY
SEK. 704. Na początku każdej sesji zwyczajnej Zarząd składa Kongresowi pełny raport z wykonywania powierzonych mu funkcji.
-
-
- TYTUŁ VIII PODATKI DOTYCZĄCE ZATRUDNIENIA
PODATEK DOCHODOWY OD PRACOWNIKÓW
§ 801. Oprócz innych podatków, od dochodu każdej osoby będzie pobierany, pobierany i odprowadzany podatek równy następującym procentom wynagrodzenia (określonego w § 811) otrzymanego przez nią po 31 grudnia 1936 r.: w odniesieniu do zatrudnienia (określonego w artykule 811) po tej dacie:
(1) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1937, 1938 i 1939 stawka wynosi 1 procent.
(2) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1940, 1941 i 1942 stawka wynosi 1 centum.
(3) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1943, 1944 i 1945 stawka wynosi 2 procent.
(4) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1946, 1947 i 1948 stawka wynosi 2 centy.
(5) W stosunku do zatrudnienia po 31 grudnia 1948 r. stawka wynosi 3 procent.
ODLICZANIE PODATKU OD PŁACY
SEK. 802. (a) Podatek nałożony na mocy artykułu 801 jest pobierany przez pracodawcę podatnika poprzez potrącenie kwoty podatku z wynagrodzenia w momencie wypłaty. Każdy pracodawca zobowiązany do odliczenia podatku jest niniejszym zobowiązany do zapłacenia takiego podatku i niniejszym jest zabezpieczony przed roszczeniami i żądaniami jakiejkolwiek osoby w wysokości kwoty takiej płatności dokonanej przez takiego pracodawcę.
(b) Jeżeli w odniesieniu do jakiejkolwiek wypłaty wynagrodzenia zostanie zapłacona mniej więcej prawidłowa kwota podatku nałożonego zgodnie z artykułem 801, wówczas zgodnie z przepisami wydanymi na mocy tego tytułu odpowiednie korekty, zarówno w odniesieniu do podatku, jak i kwoty do odliczenia , są dokonywane bez odsetek w związku z kolejnymi wypłatami wynagrodzenia tej samej osobie przez tego samego pracodawcę.
ODLICZALNOŚĆ OD PODATKU DOCHODOWEGO
SEK. 803. Dla celów podatku dochodowego nałożonego na mocy tytułu I Ustawy o podatkach z 1934 r. lub zastępującej ją ustawy Kongresu, podatek nałożony na mocy artykułu 801 nie będzie dozwolony jako odliczenie podatnika przy obliczaniu jego dochodu netto za rok, w którym podatek ten jest potrącany z jego wynagrodzenia.
PODATEK AKCYZOWY OD PRACODAWCÓW
SEK. 804. Oprócz innych podatków, każdy pracodawca płaci podatek akcyzowy z tytułu zatrudniania osób fizycznych, równy następującym procentom wynagrodzenia (określonego w art. 811) wypłaconego przez niego po 31 grudnia 1936 r., z w odniesieniu do zatrudnienia (określonego w art. 811) po tej dacie:
(1) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1937, 1938 i 1939 stawka wynosi 1 procent.
(2) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1940, 1941 i 1942 stawka wynosi 1 centum.
(3) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1943, 1944 i 1945 stawka wynosi 2 procent.
(4) W odniesieniu do zatrudnienia w latach kalendarzowych 1946, 1947 i 1948 stawka wynosi 2 centy.
(5) W stosunku do zatrudnienia po 31 grudnia 1948 r. stawka wynosi 3 procent.
KOREKTA PODATKU PRACODAWCZEGO
SEK. 805. Jeżeli w odniesieniu do jakiejkolwiek wypłaty wynagrodzenia zostanie zapłacona mniej lub więcej niż prawidłowa kwota podatku nałożonego na podstawie art. kolejnych wypłat wynagrodzenia tej samej osobie przez tego samego pracodawcę.
REFUNDACJE I BRAKI
SEK. 806. Jeżeli więcej lub mniej niż prawidłowa kwota podatku nałożonego zgodnie z artykułem 801 lub 804 jest zapłacona lub potrącona w odniesieniu do jakiejkolwiek wypłaty wynagrodzenia, a nadpłaty lub niedopłaty podatku nie można skorygować zgodnie z artykułem 802 (b) lub 805, kwota nadpłata zostanie zwrócona, a kwota niedopłaty zostanie pobrana w taki sposób iw takich terminach (z zastrzeżeniem odpowiednich przepisów o przedawnieniu), jakie mogą być określone w przepisach wydanych na podstawie niniejszego tytułu.
POBIERANIE I PŁACENIE PODATKÓW
SEK. 807. (a) Podatki nałożone niniejszym tytułem będą pobierane przez Urząd Skarbowy pod kierownictwem Sekretarza Skarbu i będą wpłacane do Skarbu Stanów Zjednoczonych jako pobór dochodów wewnętrznych. Jeżeli podatek nie zostanie zapłacony w terminie, do podatku dolicza się odsetki (z wyjątkiem korekt dokonanych zgodnie z przepisami art. 802 lit. b) i art. 805) w wysokości połowy 1 procent miesięcznie od dnia, w którym podatek stał się należny do zapłaty.
(b) Takie podatki będą pobierane i płacone w taki sposób, w takim czasie i na takich warunkach, które nie są sprzeczne z niniejszym tytułem (albo przez składanie i składanie deklaracji, albo za pomocą znaczków, talonów, biletów, książeczek lub innych rozsądnych środków lub metody niezbędne lub pomocne w zapewnieniu pełnego i prawidłowego poboru i zapłaty podatku lub w zapewnieniu prawidłowej identyfikacji podatnika), jakie może zarządzić Naczelnik Urzędu Skarbowego, za zgodą Sekretarza Skarbu Państwa.
(c) Wszystkie przepisy prawa, w tym kary, mające zastosowanie w odniesieniu do jakiegokolwiek podatku nałożonego na mocy artykułu 600 lub artykułu 800 Ustawy o dochodach z 1926 r. oraz przepisów artykułu 607 Ustawy o dochodach z 1934 r. niezgodne z postanowieniami niniejszego tytułu, mają zastosowanie do podatków nakładanych tym tytułem.
(d) Przy płaceniu jakiegokolwiek podatku na podstawie niniejszego tytułu ułamkowa część centa nie będzie brana pod uwagę, chyba że wynosi ona pół centa lub więcej, w którym to przypadku zostanie podwyższona do 1 centa.
ZASADY I PRZEPISY
SEK. Art. 808. Komisarz Skarbowy, za zgodą Sekretarza Skarbu Państwa, wydaje i ogłasza regulamin wykonywania niniejszego tytułu.
SPRZEDAŻ ZNACZKÓW PRZEZ DYREKTORÓW POCZTY
SEK. 809. Komisarz Skarbowy dostarczy Poczmistrzowi Generalnemu bez przedpłaty odpowiednią ilość znaczków, talonów, biletów, książeczek lub innych środków przewidzianych przez Komisarza na podstawie art. 807 w celu poboru lub zapłaty jakiegokolwiek podatku nałożonego niniejszym tytułem, do dystrybucji i sprzedaży we wszystkich urzędach pocztowych pierwszej i drugiej klasy oraz urzędach pocztowych trzeciej i czwartej klasy, które
(1) znajdują się w siedzibach hrabstw, lub
(2) są poświadczone przez Sekretarza Skarbu Generalnego Poczmistrza jako niezbędne do prawidłowego administrowania tym tytułem. Generalny poczmistrz może zażądać od każdego takiego poczmistrza dostarczenia kaucji w takiej zwiększonej wysokości, jaką może od czasu do czasu określić, a każdy taki poczmistrz zdeponuje wpływy ze sprzedaży takich znaczków, kuponów, biletów, książeczek lub innych urządzeń, aby uznawać i rozliczać się z poczmistrzem generalnym w takich terminach iw takiej formie, jakie poczmistrz generalny określi przepisami. Poczmistrz Generalny co najmniej raz w miesiącu przekazuje na rzecz Skarbu Państwa,
KARY
SEK. Art. 810. (a) Kto kupuje, sprzedaje, oferuje do sprzedaży, używa, przekazuje, bierze lub oddaje w zamian albo zastawia lub oddaje w zastaw, z wyjątkiem przypadków dopuszczonych w niniejszym tytule lub w przepisach wydanych na jego podstawie, znaczek, kupon, bilet , książkę lub inne narzędzie, określone przez Komisarza Skarbowego zgodnie z sekcją 807 w celu pobrania lub zapłaty jakiegokolwiek podatku nałożonego na mocy tego tytułu, podlega karze grzywny nieprzekraczającej 1000 USD lub karze pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, lub obu tym karom łącznie.
(b) Ktokolwiek, z zamiarem oszukania, przerabia, podrabia, wytwarza lub fałszuje jakikolwiek znaczek, kupon, bilet, książeczkę lub inne urządzenie wymagane przez Komisarza Skarbowego zgodnie z art. niniejszego tytułu, lub używa, sprzedaje, pożycza lub posiada jakiekolwiek takie przerobione, sfałszowane lub podrobione znaczki, kupony, bilety, książeczki lub inne urządzenia, lub wytwarza, używa, sprzedaje lub posiada jakiekolwiek imitującego materiał użyty do wytworzenia takiego znaczka, kuponu, biletu, książeczki lub innego urządzenia, podlega karze grzywny nieprzekraczającej 5000 dolarów lub karze pozbawienia wolności na okres nie dłuższy niż pięć lat, albo obu tym karom łącznie.
DEFINICJE
SEK. 811. Użyte w niniejszym tytule: (a) określenie „płaca” oznacza wszelkie wynagrodzenie za pracę, w tym wartość pieniężną wszystkich wynagrodzeń wypłaconych w inny sposób niż gotówka; z wyjątkiem tego, że termin ten nie obejmuje tej części wynagrodzenia, która po wypłacie wynagrodzenia równego 3000 USD danej osobie przez pracodawcę w związku z zatrudnieniem w dowolnym roku kalendarzowym, jest wypłacana takiej osobie przez tego pracodawcę w związku z zatrudnieniem w trakcie taki rok kalendarzowy.
(b) Termin „praca” oznacza jakąkolwiek usługę, dowolnego rodzaju, wykonywaną w Stanach Zjednoczonych przez pracownika na rzecz jego pracodawcy, z wyjątkiem:
(1) pracy w rolnictwie;
(2) Służba domowa w prywatnym domu;
(3) Praca dorywcza niezgodna z działalnością handlową lub biznesową pracodawcy;
(4) Służba wykonywana przez osobę, która ukończyła sześćdziesiąt pięć lat;
(5) Służba pełniona jako oficer lub członek załogi statku udokumentowana zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych lub innego kraju;
(6) Służba wykonywana na zlecenie Rządu Stanów Zjednoczonych lub instytucji Stanów Zjednoczonych;
(7) Służba wykonywana na rzecz państwa, jego jednostki terytorialnej lub podmiotu jednego lub więcej państw lub jednostek terytorialnych;
(8) Służba wykonywana na zlecenie korporacji, kasy społecznej, funduszu lub fundacji, zorganizowana i obsługiwana wyłącznie w celach religijnych, charytatywnych, naukowych, literackich lub edukacyjnych lub w celu zapobiegania okrucieństwu wobec dzieci lub zwierząt, bez części z zysku netto, który służy jakiemukolwiek prywatnemu udziałowcowi lub osobie fizycznej.
-
-
- TYTUŁ IX - PODATEK OD PRACODAWCÓW ZATRUDNIAJĄCYCH OSIEM LUB WIĘCEJ
-
-
- NAŁOŻENIE PODATKU
Art. 901. Od 1 stycznia 1936 r. każdy pracodawca (określony w art. 907) płaci za każdy rok kalendarzowy podatek akcyzowy z tytułu zatrudniania osób w wysokości następujących procentów całkowitego wynagrodzenia (zgodnie z art. określonej w art. 907) płatnej przez niego (niezależnie od terminu płatności) z tytułu zatrudnienia (zgodnie z definicją w art. 907) w ciągu takiego
roku kalendarzowego: centum;
(2) W odniesieniu do zatrudnienia w roku kalendarzowym 1937 stawka wynosi 2 procent;
(3) W stosunku do zatrudnienia po 31 grudnia 1937 r. stawka wynosi 3 procent.
KREDYT PODATKOWY
SEK. 902. Podatnik może zaliczyć na poczet podatku nałożonego na podstawie art. 901 kwotę składek, z tytułu zatrudnienia w roku podatkowym, wpłaconych przez niego (przed dniem złożenia zeznania za rok podatkowy) na fundusz bezrobocia na podstawie art. Prawo stanowe. Całkowite odliczenie przyznane podatnikowi na mocy niniejszej sekcji z tytułu wszystkich składek wpłaconych do funduszy dla bezrobotnych w związku z zatrudnieniem w ciągu takiego roku podatkowego nie może przekroczyć 90 procent podatku, od którego jest ono zaliczone, a zaliczenie jest dozwolone wyłącznie w przypadku składek wniesionych na mocy art. prawa państw poświadczone dla roku podatkowego, jak przewidziano w sekcji 903.
CERTYFIKACJA PRAW PAŃSTWOWYCH
SEK. 903 (a) Rada Ubezpieczeń Społecznych zatwierdzi każde przedłożone jej prawo stanowe w ciągu trzydziestu dni od takiego przedłożenia, które uzna za stanowiące, że
: (1) Wszelkie odszkodowania mają być wypłacane za pośrednictwem publicznych urzędów pracy w stanie lub takich innych agencji jak Rada może zatwierdzić;
(2) Odszkodowanie nie przysługuje za dzień bezrobocia przypadający w ciągu dwóch lat od pierwszego dnia pierwszego okresu, za który składki są wymagane;
(3) Wszystkie pieniądze otrzymane na fundusz dla bezrobotnych zostaną niezwłocznie po ich otrzymaniu wypłacone Sekretarzowi Skarbu na rzecz Funduszu Powierniczego dla Bezrobotnych utworzonego na mocy art. 904;
(4) Wszystkie pieniądze wycofane z Funduszu Powierniczego dla Bezrobotnych przez agencję państwową zostaną wykorzystane wyłącznie na wypłatę odszkodowania, z wyłączeniem wydatków administracyjnych;
(5) Odszkodowanie nie zostanie odmówione w takim Państwie żadnej skądinąd uprawnionej osobie za odmowę przyjęcia nowej pracy w którymkolwiek z następujących warunków:
(A) Jeżeli oferowane stanowisko jest wolne z powodu strajku, lokautu lub innego sporu pracowniczego ;
(B) jeśli wynagrodzenie, godziny lub inne warunki oferowanej pracy są znacznie mniej korzystne dla danej osoby niż te, które obowiązują przy podobnej pracy w okolicy;
(C) jeśli jako warunek zatrudnienia dana osoba byłaby zobowiązana do wstąpienia do zakładowego związku zawodowego lub do rezygnacji lub powstrzymania się od wstępowania do jakiejkolwiek działającej w dobrej wierze organizacji pracowniczej;
(6) Wszelkie prawa, przywileje lub immunitety nadane przez taką ustawę lub akty podjęte na jej podstawie istnieją pod warunkiem, że ustawodawca może w każdej chwili zmienić lub uchylić taką ustawę. Rada, po zatwierdzeniu takiej ustawy, powiadamia Gubernatora Stanu o jej zatwierdzeniu.
(b) 31 grudnia każdego roku podatkowego Izba poświadczy Sekretarzowi Skarbu każde państwo, którego prawo wcześniej zatwierdziła, z wyjątkiem tego, że nie poświadczy żadnego stanu, które po rozsądnym powiadomieniu i możliwości wysłuchania agencji państwowej , Rada uzna, że zmienił swoje prawo w taki sposób, że nie zawiera już przepisów określonych w podsekcji (a) lub w odniesieniu do takiego roku podatkowego nie jest zasadniczo zgodny z którymkolwiek z takich przepisów.
(c) Jeżeli w jakimkolwiek momencie roku podatkowego Izba ma powody, by sądzić, że Państwo, którego prawo wcześniej zatwierdziła, nie może być poświadczone zgodnie z ustępem (b), niezwłocznie zawiadamia o tym Gubernatora tego Państwa.
FUNDUSZ POWIERNICZY DLA BEZROBOTNYCH
SEK. 904. (a) Niniejszym ustanawia się w Skarbie Stanów Zjednoczonych fundusz powierniczy zwany Funduszem Powierniczym dla Bezrobotnych, zwany dalej w niniejszym tytule Funduszem. Sekretarz Skarbu jest upoważniony i kierowany do przyjmowania i przechowywania w Funduszu wszystkich środków pieniężnych zdeponowanych w Funduszu przez agencję państwową z Państwowego Funduszu dla Bezrobotnych. Depozyt taki można złożyć bezpośrednio u Sekretarza Skarbu lub w dowolnym banku Rezerwy Federalnej lub banku członkowskim Systemu Rezerwy Federalnej wyznaczonym przez niego w tym celu.
(b) Obowiązkiem Sekretarza Skarbu będzie inwestowanie takiej części Funduszu, która w jego ocenie nie jest wymagana do pokrycia bieżących wypłat. Taka inwestycja może być dokonywana wyłącznie w oprocentowane zobowiązania Stanów Zjednoczonych lub w zobowiązania gwarantowane przez Stany Zjednoczone zarówno w odniesieniu do kwoty głównej, jak i odsetek. W tym celu takie zobowiązania mogą zostać nabyte
(1) w pierwotnej emisji po wartości nominalnej lub
(2) poprzez zakup zaległych zobowiązań po cenie rynkowej. Cele, dla których obligacje Stanów Zjednoczonych mogą być emitowane na podstawie Drugiej Ustawy o Obligacjach Wolności, z późniejszymi poprawkami, zostają niniejszym rozszerzone, aby zezwolić na emisję obligacji specjalnych po cenie nominalnej wyłącznie na rzecz Funduszu. Takie specjalne zobowiązania będą oprocentowane według stopy równej średniej stopie procentowej, obliczonej na koniec miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę takiej emisji, ponoszonej przez wszystkie oprocentowane zobowiązania Stanów Zjednoczonych stanowiące wówczas część dług publiczny; z wyjątkiem przypadku, gdy taka średnia stawka nie jest wielokrotnością jednej ósmej 1 procenta, stopa procentowa takich zobowiązań specjalnych będzie wielokrotnością jednej ósmej 1 procenta najbliższej niższej od takiej średniej stopy procentowej. Zobowiązania inne niż takie specjalne zobowiązania mogą być nabywane na rzecz Funduszu wyłącznie na takich warunkach, które zapewnią zysk z inwestycji nie mniejszy niż zwrot, który byłby wymagany w przypadku specjalnych zobowiązań, gdyby zostały wyemitowane na rzecz Funduszu w dniu takiego nabycia.
(c) Wszelkie zobowiązania nabyte przez Fundusz (z wyjątkiem zobowiązań specjalnych emitowanych wyłącznie na rzecz Funduszu) mogą być sprzedawane po cenie rynkowej, a takie zobowiązania specjalne mogą być umarzane po wartości nominalnej powiększonej o naliczone odsetki.
(d) Odsetki i wpływy ze sprzedaży lub wykupu wszelkich zobowiązań posiadanych w Funduszu są zapisywane na dobro Funduszu i stanowią jego część.
(e) Fundusz będzie inwestowany jako jeden fundusz, ale Sekretarz Skarbu będzie prowadził osobne konto księgowe dla każdej agencji państwowej i będzie co kwartał zasilał 31 marca, 30 czerwca, 30 września i 31 grudnia każdego roku , na każdy rachunek, na podstawie średniego dziennego salda takiego rachunku, proporcjonalną część zysków Funduszu za kwartał kończący się w tym dniu.
(f) Sekretarz Skarbu jest upoważniony i polecany do wypłaty z Funduszu każdej agencji państwowej takiej kwoty, jakiej może należycie zażądać, nieprzekraczającej kwoty znajdującej się na rachunku takiej agencji państwowej w momencie takiej płatności.
ADMINISTRACJA, ZWROTY I KARY
SEK. 905. (a) Podatek nałożony niniejszym tytułem będzie pobierany przez Urząd Skarbowy pod kierunkiem Sekretarza Skarbu i wpłacany do Skarbu Stanów Zjednoczonych jako pobór dochodów wewnętrznych. Jeżeli podatek nie zostanie zapłacony w terminie, do podatku dolicza się odsetki w wysokości połowy 1 centa miesięcznie od dnia, w którym podatek stał się wymagalny do dnia zapłaty.
(b) Nie później niż do 31 stycznia, następnego dnia po zakończeniu roku podatkowego, każdy pracodawca dokona zwrotu podatku z tego tytułu za ten rok podatkowy. Każde takie zeznanie powinno być złożone pod przysięgą i złożone w urzędzie skarbowym okręgu, w którym znajduje się główne miejsce prowadzenia działalności przez pracodawcę lub, jeżeli nie ma on głównego miejsca prowadzenia działalności w Stanach Zjednoczonych, wówczas z inkasentem w Baltimore, Maryland, i będzie zawierała takie informacje oraz zostanie sporządzona w taki sposób, jaki komisarz Urzędu Skarbowego, za zgodą Sekretarza Skarbu, może nakazać w drodze przepisów. Wszystkie przepisy prawa (w tym kary) mające zastosowanie w odniesieniu do podatków nałożonych na mocy artykułu 600 Ustawy o podatkach z 1926 r., o ile nie są sprzeczne z niniejszym tytułem, mają zastosowanie w odniesieniu do podatku nałożonego na mocy tego tytułu. Komisarz może przedłużyć termin na złożenie zeznania podatkowego nałożonego niniejszym tytułem, na zasadach i przepisach, które może określić za zgodą Sekretarza Skarbu, ale takie przedłużenie nie może przekraczać sześćdziesięciu dni.
(c) Deklaracje składane na podstawie niniejszego tytułu podlegają kontroli w ten sam sposób, w tym samym zakresie i podlegają tym samym przepisom prawa, w tym karom, jak deklaracje składane na podstawie tytułu II ustawy o dochodach z 1926 r.
(d) Podatnik może zdecydować się na zapłatę podatku w czterech równych ratach zamiast w jednej płatności, w takim przypadku pierwsza rata zostanie zapłacona nie później niż w ostatnim dniu przewidzianym na złożenie deklaracji, druga rata zostanie zapłacona najpóźniej do ostatniego dnia trzeciego miesiąca, trzecią ratę najpóźniej do ostatniego dnia szóstego miesiąca, a czwartą ratę najpóźniej do ostatniego dnia dziewiątego miesiąca po takim ostatnim dniu. Jeżeli podatek lub jakakolwiek jego rata nie zostanie zapłacona w ostatnim dniu terminu wyznaczonego do jego zapłaty lub przed upływem tego terminu, całość niezapłaconego podatku podlega zapłacie po wezwaniu i wezwaniu poborcy.
(e) Na wniosek podatnika termin zapłaty podatku lub jakiejkolwiek jego raty może zostać przedłużony na podstawie przepisów określonych przez Komisarza za zgodą Sekretarza Skarbu, na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy od ostatniego dnia upływu terminu płatności podatku lub jego raty. Kwota podatku, której dotyczy przedłużenie, będzie zapłacona (z odsetkami w wysokości połowy 1 procenta miesięcznie) w dniu wygaśnięcia okresu przedłużenia lub przed nim.
(f) Przy płaceniu jakiegokolwiek podatku na podstawie niniejszego tytułu ułamkowa część centa nie będzie brana pod uwagę, chyba że wynosi ona pół centa lub więcej, w którym to przypadku zostanie podwyższona do 1 centa.
HANDEL MIĘDZYNARODOWY
SEK. 906. Żadna osoba zobowiązana przez prawo stanowe do dokonywania wpłat na fundusz dla bezrobotnych nie może być zwolniona z przestrzegania tego obowiązku na tej podstawie, że jest zaangażowana w handel międzystanowy lub że prawo stanowe nie rozróżnia pracowników zaangażowanych w handel międzystanowy i zatrudnionych w handlu międzypaństwowym.
DEFINICJE
SEK. 907. Użyte w tym tytule: (a) Termin pracodawca nie obejmuje żadnej osoby, chyba że w każdym z około dwudziestu dni w roku podatkowym, przy czym każdy dzień przypada na inny tydzień kalendarzowy, całkowita liczba osób, które były w jego zatrudnionych przez jakąś część dnia (niezależnie od tego, czy w tym samym momencie, czy nie) wynosiła osiem lub więcej.
(b) określenie „płaca” oznacza wszelkie wynagrodzenie za pracę, w tym wartość pieniężną wszystkich wynagrodzeń wypłaconych w inny sposób niż gotówka.
(c) Termin „praca” oznacza jakąkolwiek usługę, dowolnego rodzaju, wykonywaną w Stanach Zjednoczonych przez pracownika na rzecz jego pracodawcy, z wyjątkiem:
(1) pracy w rolnictwie;
(2) Służba domowa w prywatnym domu;
(3) Służba pełniona jako oficer lub członek załogi statku na wodach żeglownych Stanów Zjednoczonych;
(4) Służba wykonywana przez osobę na rzecz syna, córki lub małżonka oraz służba wykonywana przez dziecko poniżej dwudziestego pierwszego roku życia na rzecz ojca lub matki;
(5) Służba wykonywana na zlecenie rządu Stanów Zjednoczonych lub instytucji Stanów Zjednoczonych;
(6) Służba wykonywana na rzecz państwa, jego jednostki terytorialnej lub podmiotu jednego lub więcej państw lub jednostek terytorialnych;
(7) Służba wykonywana na zlecenie korporacji, kasy społecznej, funduszu lub fundacji, zorganizowana i obsługiwana wyłącznie w celach religijnych, charytatywnych, naukowych, literackich lub edukacyjnych lub w celu zapobiegania okrucieństwu wobec dzieci lub zwierząt, bez części z zysku netto, który służy jakiemukolwiek prywatnemu udziałowcowi lub osobie fizycznej.
(d) Termin agencja państwowa oznacza każdego funkcjonariusza stanowego, zarząd lub inny organ, wyznaczony na mocy prawa stanowego do zarządzania funduszem dla bezrobotnych w takim państwie.
(e) określenie fundusz dla bezrobotnych oznacza specjalny fundusz, ustanowiony na mocy prawa stanowego i zarządzany przez agencję państwową, przeznaczony na wypłatę odszkodowań.
(f) określenie składki oznacza wpłaty wymagane przez prawo stanowe, które pracodawca musi wpłacać na fundusz dla bezrobotnych, w zakresie, w jakim takie wpłaty są przez niego dokonywane bez potrącania lub potrącania jakiejkolwiek ich części z wynagrodzenia osób zatrudnionych przez niego .
(g) Termin „odszkodowanie” oznacza świadczenia pieniężne wypłacane osobom fizycznym w związku z ich bezrobociem.
ZASADY I PRZEPISY
SEK. Art. 908. Komisarz Skarbowy, za zgodą Sekretarza Skarbu Państwa, wydaje i publikuje regulamin wykonywania niniejszego tytułu, z wyjątkiem art. 903, 904 i 910.
UDZIELENIE DODATKOWEGO KREDYTU
SEK. 909. (a) Oprócz odliczenia dozwolonego na mocy art. 902, podatnik może, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 910, odliczyć od podatku nałożonego na mocy art. 901 za każdy rok podatkowy następujący po roku podatkowym 1937 kwotę, z w odniesieniu do każdego prawa stanowego, równą kwocie, o ile taka istnieje, o którą składki z tytułu zatrudnienia w takim roku podatkowym faktycznie zapłacone przez podatnika zgodnie z tym prawem przed datą złożenia zeznania za taki rok podatkowy, jest przekroczona o niższą z poniższych: (1) Kwota składek, które byłby zobowiązany zapłacić na mocy takiego prawa za dany rok podatkowy, gdyby podlegał najwyższej stawce obowiązującej od czasu do czasu w ciągu takiego roku każdemu pracodawcy zgodnie z takim prawem; lub (2) dwóch i siedmiu dziesiątych procent wynagrodzenia należnego od niego z tytułu zatrudnienia, za które zgodnie z tym prawem wymagane były składki za dany rok.
(b) Jeżeli kwota składek faktycznie wpłaconych przez podatnika jest niższa niż kwota, którą powinien był zapłacić zgodnie z prawem stanowym, dodatkowe zaliczenie zgodnie z ustępem (a) zostanie proporcjonalnie zmniejszone.
(c) Łączne ulgi przyznane podatnikowi na mocy niniejszego tytułu nie mogą przekraczać 90 procent podatku, od którego takie ulgi są pobierane.
WARUNKI DODATKOWEGO KREDYTU
SEK. 910. (a) Podatnikowi przysługuje dodatkowe odliczenie zgodnie z art. 909, w związku z tym, że jego stawka składek zgodnie z prawem stanowym jest niższa w jakimkolwiek roku podatkowym niż stawka innego pracodawcy podlegającego temu prawu, tylko jeśli Rada uzna że zgodnie z takim prawem
: (1) Taka niższa stawka, w odniesieniu do składek na wspólny fundusz, jest dozwolona na podstawie co najmniej trzyletniego doświadczenia w zakresie wynagrodzeń;
(2) Taka niższa stawka, w odniesieniu do składek na gwarantowane konto zatrudnienia, jest dozwolona tylko wtedy, gdy jego gwarancja zatrudnienia została spełniona w poprzednim roku kalendarzowym, a takie gwarantowane konto zatrudnienia wynosi nie mniej niż 7 « procent całości wynagrodzenie należne od niego, zgodnie z taką gwarancją, w związku z zatrudnieniem w tym Państwie w poprzednim roku kalendarzowym;
(3) Taka niższa stawka, w odniesieniu do składek na odrębne konto rezerwowe, jest dozwolona tylko wtedy, gdy
(A) odszkodowanie było płatne z takiego rachunku przez cały poprzedni rok kalendarzowy, oraz
(B) kwota takiego rachunku wynosi nie mniej niż pięciokrotność największej kwoty odszkodowania wypłaconego z takiego rachunku w ciągu jednego z trzech poprzednich lat kalendarzowych oraz
(C) kwota takiego rachunku wynosi nie mniej niż 7 « procent całkowitego wynagrodzenia płaconych przez niego (plus całkowite wynagrodzenie płatne przez innych pracodawców, którzy mogą wpłacać składki na to konto) w związku z zatrudnieniem w tym Państwie w poprzednim roku kalendarzowym.
(b) Takie dodatkowe zaliczenie zostanie zmniejszone, jeżeli jakiekolwiek składki na mocy takiego prawa są wpłacane przez takiego podatnika według niższej stawki na warunkach niespełniających wymagań ustępu (a), o kwotę mającą taki sam stosunek do takiego dodatkowego zaliczenia, jak suma składek opłaconych według takiej niższej stawki odpowiada sumie jego składek opłaconych za dany rok zgodnie z tym prawem.
(c) Stosowane w tej sekcji-
(1) Określenie konto rezerwowe oznacza odrębne konto w kasie bezrobocia, w stosunku do pracodawcy lub grupy pracodawców, z którego wypłacane jest odszkodowanie tylko w odniesieniu do bezrobocia osób, które były zatrudnione u tego pracodawcy lub jednego z pracodawców wchodzących w skład grupy.
(2) Określenie wspólny fundusz oznacza fundusz dla bezrobotnych lub jakąkolwiek jego część, w której wszystkie składki są zmieszane i niepodzielone, i z którego wypłacane jest odszkodowanie wszystkim kwalifikującym się osobom, z wyjątkiem osób ostatnio zatrudnionych przez pracodawców, dla których konta rezerwowe są prowadzona przez agencję państwową, jest płatna tylko wtedy, gdy takie rachunki zostaną wyczerpane.
(3) Określenie konto gwarantowanego zatrudnienia oznacza oddzielne konto w kasie bezrobocia składek płaconych przez pracodawcę (lub grupę pracodawców), który
(A) gwarantuje z góry wynagrodzenie za trzydzieści godzin za każdy z czterdziestu tygodni kalendarzowych (lub więcej , z odjęciem jednej tygodniowej godziny za każdy dodatkowy gwarantowany tydzień) w ciągu dwunastu miesięcy, wszystkim osobom zatrudnionym przez niego w jednym lub kilku odrębnych zakładach, z wyjątkiem tego, że każda taka indywidualna gwarancja może rozpocząć się po okresie próbnym (obejmującym okres dwunastu lub krótszych następujących po sobie tygodnie kalendarzowe) i
(B) udziela zadowalającego organu państwowego zabezpieczenia lub zapewnienia spełnienia takich gwarancji, z którego wypłacane będzie odszkodowanie w odniesieniu do bezrobocia każdej takiej osoby, której gwarancja nie została spełniona lub odnowiona i która w inny sposób kwalifikuje się do odszkodowania zgodnie z prawem stanowym.
(4) Termin „rok stażu pracy” w odniesieniu do pracodawcy oznacza każdy rok kalendarzowy, w którym wypłacane było odszkodowanie w odniesieniu do każdej zatrudnionej przez niego osoby, która straciła pracę i była uprawniona do odszkodowania.
-
-
- TYTUŁ X- DOTACJE PAŃSTW NA POMOC DO ŚRODKÓW ŚWIĄTECZNYCH
-
- SEKCJA 1001. W celu umożliwienia każdemu stanowi udzielania pomocy finansowej, na tyle, na ile jest to wykonalne w warunkach danego stanu, potrzebującym osobom niewidomym, niniejszym zezwala się na przeznaczenie na rok podatkowy kończący się 30 czerwca 1936 r. sumę 3 000 000 USD i niniejszym zezwala się na przywłaszczenie na każdy kolejny rok podatkowy kwoty wystarczającej do realizacji celów niniejszego tytułu. Kwoty udostępnione na mocy niniejszej sekcji będą wykorzystywane do dokonywania płatności na rzecz państw, które przedłożyły i zatwierdziły przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych państwowe plany pomocy niewidomym.
PAŃSTWOWE PLANY POMOCY NIEWIDOMYM
SEK. 1002. (a) Państwowy plan pomocy niewidomym musi
(1) przewidywać, że będzie on obowiązywał we wszystkich jednostkach terytorialnych państwa, a jeśli będzie przez nie zarządzany, będzie dla nich obowiązkowy;
(2) przewidywać udział finansowy państwa;
(3) ustanowić lub wyznaczyć jedną agencję państwową do zarządzania planem albo ustanowić lub wyznaczyć jedną agencję państwową do nadzorowania administrowania planem;
(4) zapewnić przyznanie każdej osobie, której wniosek o pomoc został odrzucony, możliwości sprawiedliwego przesłuchania przed taką agencją państwową;
(5) zapewnić takie metody zarządzania (inne niż te związane z wyborem, kadencją na stanowisku i wynagrodzeniem personelu), jakie Rada uzna za niezbędne do skutecznego funkcjonowania planu;
(6) postanowić, że agencja państwowa będzie sporządzać takie raporty, w takiej formie i zawierające takie informacje, jakich Rada może od czasu do czasu wymagać, oraz stosować się do takich przepisów, jakie Rada może od czasu do czasu uznać za konieczne w celu zapewnienia poprawności i weryfikacja takich raportów; oraz
(7) postanowić, że żadna pomoc nie zostanie udzielona żadnej osobie w ramach planu w odniesieniu do jakiegokolwiek okresu, w odniesieniu do którego otrzymuje ona pomoc starczą w ramach planu państwowego zatwierdzonego zgodnie z sekcją 2 niniejszej ustawy.
(b) Rada zatwierdzi każdy plan, który spełnia warunki określone w podsekcji (a), z wyjątkiem tego, że nie zatwierdzi żadnego planu, który nakłada jako warunek kwalifikujący niewidomych do pomocy w ramach planu:
(1) Każdy wymóg zamieszkania, który wyklucza każdego rezydenta danego państwa, który mieszkał w nim przez pięć lat w ciągu dziewięciu lat bezpośrednio poprzedzających złożenie wniosku o pomoc i mieszkał tam nieprzerwanie przez rok bezpośrednio poprzedzający złożenie wniosku lub
(2) Każdy wymóg obywatelstwa, który wyklucza każdy obywatel Stanów Zjednoczonych.
PŁATNOŚĆ NA RZECZ PAŃSTW
SEK. 1003. (a) Z sum przeznaczonych na ten cel Sekretarz Skarbu wypłaci każdemu stanowi, które posiada zatwierdzony plan pomocy niewidomym, za każdy kwartał, począwszy od kwartału rozpoczynającego się 1 lipca 1935 r.
(1) kwotę, która będzie przeznaczona wyłącznie na pomoc dla niewidomych, równą połowie sumy sum wydanych w danym kwartale na pomoc dla niewidomych w ramach planu państwowego, w odniesieniu do każdej osoby niewidomej i niebędącej więźniem zakładu karnego instytucja publiczna, nie licząc takich wydatków w odniesieniu do jakiejkolwiek osoby w dowolnym miesiącu, które przekraczają 30 USD, oraz
(2) 5 procent tej kwoty, która jest przeznaczona na pokrycie kosztów zarządzania państwowym planem lub na pomoc dla niewidomych, lub na jedno i drugie, i na żaden inny cel.
(b) Metoda obliczania i wypłacania takich kwot jest następująca:
(1) Rada przed rozpoczęciem każdego kwartału oszacuje kwotę, która ma zostać wypłacona na rzecz państwa za dany kwartał zgodnie z postanowieniami klauzuli (1) podsekcji (a), takie oszacowanie ma być oparte
(A) sprawozdanie sporządzone przez państwo, zawierające oszacowanie całkowitej sumy, która ma zostać wydana w danym kwartale zgodnie z postanowieniami takiej klauzuli, oraz określające kwotę przywłaszczoną lub udostępnioną przez państwo i jego jednostki polityczne na takie wydatki w taki kwartał, a jeżeli kwota ta jest mniejsza niż połowa całkowitej sumy takich szacowanych wydatków, źródło lub źródła, z których oczekuje się, że różnica będzie pochodzić,
(B) ewidencje pokazujące liczbę osób niewidomych w państwie, oraz
(C) inne dochodzenie, które Rada może uznać za konieczne.
(2) Rada zaświadcza następnie Sekretarzowi Skarbu o oszacowanej przez Radę kwocie, pomniejszonej lub powiększonej, w zależności od przypadku, o jakąkolwiek kwotę, o którą stwierdzi, że jej szacunki dotyczące dowolnego poprzedniego kwartału były większe lub mniejsze niż kwota, która powinna była zostać wypłacona państwu zgodnie z klauzulą (1) podsekcji (a) za taki kwartał, z wyjątkiem sytuacji, gdy taka suma została zastosowana, aby kwota poświadczona za jakikolwiek poprzedni kwartał była większa lub mniejsza niż kwota oszacowane przez Zarząd dla takiego poprzedniego kwartału.
(3) Następnie Sekretarz Skarbu, za pośrednictwem Wydziału Wydatków Departamentu Skarbu i przed audytem lub rozliczeniem przez Główne Biuro Rachunkowe, płaci państwu, w terminie lub terminach ustalonych przez Radę, kwotę tak certyfikowany, powiększony o 5 proc.
DZIAŁANIE PLANÓW PAŃSTWOWYCH
SEK. 1004. W przypadku jakiegokolwiek państwowego planu pomocy dla niewidomych, który został zatwierdzony przez Radę, jeżeli Rada, po rozsądnym powiadomieniu i umożliwieniu wysłuchania agencji państwowej administrującej lub nadzorującej administrowanie takim planem, stwierdzi:
(1) że plan został zmieniony w taki sposób, że nakłada jakiekolwiek wymagania dotyczące miejsca zamieszkania lub obywatelstwa zakazane na mocy artykułu 1002 (b) lub że przy zarządzaniu programem nałożono taki zakazany wymóg, za wiedzą takiej agencji państwowej, w znaczna liczba spraw; lub
(2) że w administrowaniu planem nie przestrzega się w istotny sposób któregokolwiek z postanowień, które zgodnie z art. 1002 (a) muszą być zawarte w planie; Rada powiadomi taką agencję państwową, że dalsze płatności na rzecz państwa nie będą dokonywane, dopóki Rada nie upewni się, że taki zakazany wymóg nie jest już w ten sposób nałożony i że nie ma już takiego uchybienia. Dopóki nie zostanie to spełnione, nie będzie składać dalszych zaświadczeń Sekretarzowi Skarbu w odniesieniu do takiego Państwa.
ADMINISTRACJA
SEK. 1005. Niniejszym zezwala się na przeznaczenie na rok fiskalny kończący się 30 czerwca 1936 sumy 30 000 dolarów na wszystkie niezbędne wydatki Zarządu związane z zarządzaniem postanowieniami niniejszego tytułu.
DEFINICJA
SEK. 1006. Użyte w niniejszym tytule określenie pomoc dla niewidomych oznacza świadczenia pieniężne na rzecz osób niewidomych.
-
-
- TYTUŁ XI – POSTANOWIENIA OGÓLNE
DEFINICJE SEKCJA 1101. (a) W przypadku użycia w niniejszej ustawie
: (1) Termin Stan (z wyjątkiem sytuacji, gdy jest używany w sekcji 531) obejmuje Alaskę, Hawaje i Dystrykt Kolumbii.
(2) Termin Stany Zjednoczone użyty w znaczeniu geograficznym oznacza Stany Zjednoczone, Alaskę, Hawaje i Dystrykt Kolumbii.
(3) Termin osoba oznacza osobę fizyczną, fundusz powierniczy, spółkę osobową lub korporację.
(4) Termin korporacja obejmuje stowarzyszenia, spółki akcyjne i firmy ubezpieczeniowe.
(5) Pod pojęciem akcjonariusza rozumie się członka stowarzyszenia, spółki akcyjnej lub zakładu ubezpieczeń.
(6) Termin pracownik obejmuje funkcjonariusza korporacji.
(b) Terminy obejmuje i obejmuje, gdy są używane w definicji zawartej w niniejszej ustawie, nie będą uważane za wykluczające inne rzeczy w inny sposób w rozumieniu zdefiniowanego terminu.
(c) Ilekroć na mocy niniejszej ustawy lub jakiejkolwiek ustawy Kongresu, lub na mocy prawa dowolnego stanu, pracodawca jest zobowiązany lub uprawniony do potrącenia jakiejkolwiek kwoty z wynagrodzenia pracownika i wypłacenia potrąconej kwoty Stanom Zjednoczonym, stan , lub jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną, wówczas dla celów niniejszej ustawy potrącona w ten sposób kwota będzie uważana za wypłaconą pracownikowi w momencie takiego potrącenia.
(d) Żadne z postanowień niniejszej ustawy nie będzie interpretowane jako upoważniające jakiegokolwiek urzędnika federalnego, agenta lub przedstawiciela, w wykonaniu któregokolwiek z postanowień niniejszej ustawy, do przejęcia opieki nad jakimkolwiek dzieckiem pomimo sprzeciwu któregokolwiek z rodziców takiego dziecka, lub osoby stojącej in loco parentis wobec takiego dziecka.
ZASADY I PRZEPISY
SEK. 1102. Odpowiednio Sekretarz Skarbu, Sekretarz Pracy i Zakład Ubezpieczeń Społecznych opracują i opublikują takie zasady i przepisy, które nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, jakie mogą być niezbędne do skutecznego zarządzania funkcjami, które każdy z nich pełni pobierana na podstawie tej ustawy.
ROZDZIELNOŚĆ
SEK. 1103. Jeżeli jakiekolwiek postanowienie niniejszej ustawy lub jego zastosowanie do jakiejkolwiek osoby lub okoliczności zostanie uznane za nieważne, nie ma to wpływu na pozostałą część ustawy oraz zastosowanie takiego postanowienia do innych osób lub okoliczności.
ZASTRZEŻENIE MOCY
SEK. 1104. Prawo do zmiany, uzupełnienia lub uchylenia jakiegokolwiek postanowienia niniejszego Aktu jest niniejszym zastrzeżone dla Kongresu.
KRÓTKI TYTUŁ
SEK. 1105. Ustawa ta może być cytowana jako ustawa o ubezpieczeniach społecznych.
Zatwierdzony 14 sierpnia 1935 r.
