Zrozumienie porwania i uprowadzenia w ramach IPC

                           Zrozumienie porwania i uprowadzenia w ramach IPC

Do Aparna Shukla - 30 listopada 2020 r. 

Via: https://lawctopus.com/clatalogue/understanding-the-difference-between-kidnapping-and-abduction/ 

Porwanie i uprowadzenie w ramach IPC to terminy, które są często używane zamiennie, ale należy zrozumieć różnicę między nimi. W sensie prawnym Porwanie i Uprowadzenie nie mogą być stosowane zamiennie. Sekcja 359-374 IPC zajmuje się tymi przestępstwami. W tym artykule wyjaśniono różnicę między tymi dwoma przestępstwami.

Uprowadzenie

Sekcja 359 indyjskiego kodeksu karnego stanowi, że porwanie dzieli się na dwie kategorie, tj. porwanie z Indii i porwanie od prawowitego strażnika.

Uprowadzenie z Indii

Sekcja 360 wyjaśnia koncepcję Porwania z Indii. Jeżeli ktoś zabiera osobę poza granice Indii bez jej zgody lub bez zgody osoby uprawnionej do wyrażenia zgody, to popełniane jest przestępstwo uprowadzenia z Indii.

Ilustracja: Afisha zabiera Ashu z Indii do Sri Lanki bez zgody. Jest to przypadek uprowadzenia z Indii.

Uprowadzenie z legalnej opieki

Sekcja 361 IPC zajmuje się porwaniem z Lawful Guardianship. Gdy jakakolwiek osoba odbierze lub skusi jakąkolwiek osobę niepełnoletnią lub osobę o nierozsądnym sposobie myślenia, z dala od zachowania jej prawowitej opieki bez jej zgody, jest to przypadek Porwania z Prawowitej Opieki. Dla celów niniejszej sekcji, każdy chłopiec poniżej 16 roku życia i każda dziewczynka poniżej 18 roku życia jest niepełnoletnia.

Ilustracja: Arun to chłopiec, który ma 11 lat i jest pod prawowitą opieką ojca. Anil, sąsiad zabiera Aruna do parku wodnego na obrzeżach miasta bez zgody ojca Aruna. Jest to przypadek porwania z legalnej opieki.

Są dwa wyjątki od Sekcji 361 i są one następujące:

On jest ojcem nieślubnego dziecka.

Ma prawo do legalnej opieki nad dzieckiem.

Kara za porwanie

Sekcja 363 IPC zajmuje się karą za przestępstwo uprowadzenia. Kara przewidziana w tej sekcji to kara pozbawienia wolności zwykłej lub kary pozbawienia wolności surowej z możliwością przedłużenia do 7 lat oraz kara grzywny.

Uprowadzenie

Gdy osoba zmusza osobę lub nakłania ją do przemieszczenia się z jednego miejsca przy użyciu podstępnych środków lub siły, jest to przypadek uprowadzenia. Sekcja 362 indyjskiego kodeksu karnego dotyczy przestępstwa uprowadzenia. Nie jest obowiązkowe rzeczywiste użycie siły fizycznej, nawet groźba użycia siły jest wystarczająca.

Ilustracja: Jeśli Anita przystawi broń do głowy Alishy i poprosi go, żeby poszedł z nią do jej domu. Ona grozi Alishie, że jeśli nie pójdzie z nim, on ją zastrzeli. Idzie do swojego domu z powodu groźby. To prosty przypadek uprowadzenia.

Poważne formy uprowadzenia lub porwania

Porwanie lub okaleczenie nieletniego za żebranie. - Sekcja 363 A

Porwanie lub uprowadzenie do morderstwa. - Sekcja 364

Porwanie dla okupu. - Sekcja 364A

Uprowadzenie lub porwanie z zamiarem tajnego i bezprawnego uwięzienia. - Sekcja 365

Porwanie lub uprowadzenie kobiety w celu zmuszenia jej do małżeństwa, itp. - Sekcja 366

Prokreacja nieletnich dziewcząt - Sekcja 366A

Porwanie lub uprowadzenie w celu poddania osoby zranieniu Grievous Hurt - Sekcja 367

Porwanie lub uprowadzenie w celu niewłaściwego ukrycia lub przetrzymywania w zamknięciu - Sekcja 368

Uprowadzenie lub porwanie dziecka poniżej 10 roku życia z zamiarem kradzieży mu jakichkolwiek rzeczy ruchomych. - Sekcja 369

Uprowadzenie lub porwanie w celu niewolnictwa i handlu - Sekcja 370

Porwanie w celu sprzedaży i zakupu nieletnich w celach niemoralnych. - Sekcja 372

Uprowadzenie lub porwanie do pracy przymusowej. - Sekcja 374

           Uzasadnienie prawne: Nieważne porozumienia dotyczące CLAT 2020 

Wprowadzenie

Każda umowa między dwoma lub więcej stronami, która jest wykonalna z mocy prawa, jest umową. W Indiach umowy są regulowane przez indyjską ustawę o umowach z 1872 r. (ICA), która jest statutem zawierającym szczegółowe przepisy dotyczące różnych aspektów umów, w tym ich wykonania i egzekwowania. Różne przepisy zawarte w tej ustawie określane są jako "Sekcje".

Aby zapoznać się ze szczegółową analizą podstaw umów, kliknij tutaj

Sekcja 2 lit. h) ICA definiuje umowę jako "umowę podlegającą wykonaniu przez prawo". Oznacza to, że umowa, która nie jest wykonalna z mocy prawa, nie stanowi ważnej umowy.

W związku z tym żadna ze stron takiego porozumienia nie może zwrócić się do sądu w celu wyegzekwowania jego wykonania od którejkolwiek lub wszystkich innych stron porozumienia. Umowy, które nie są wykonalne z mocy prawa, są również nazywane umowami "nieważnymi".

ICA wyraźnie uznaje niektóre rodzaje umów za umowy nieważne.

Nieważne umowy na mocy indyjskiej ustawy o umowach

Różne rodzaje umów, które ICA wyraźnie uznaje za nieważne, można rozumieć w następujący sposób:

Umowa bez wynagrodzenia - każda strona zawierająca umowę obiecuje, że zrobi coś dla drugiej strony w zamian za to, że zrobi coś dla niej. Zgodnie z prawem umów jest to tzw. "świadczenie wzajemne".

Na przykład, jeżeli A i B zawierają umowę, w której A obiecuje sprzedać swój samochód B za Rs. 50.000, zapłata Rs. 50.000 przez B stanowi wynagrodzenie za sprzedaż samochodu przez A, a sprzedaż samochodu przez A stanowi wynagrodzenie za zapłacenie Rs. 50.000 przez B.

Sekcja 25 ICA stanowi, że z reguły umowy bez wynagrodzenia są nieważne. Jeżeli w powyższym przykładzie A obiecuje oddać swój samochód B nieodpłatnie, umowa taka jest nieważna, ponieważ nie ma wynagrodzenia za oddanie samochodu B przez A, w związku z czym będzie to uzasadnione, jeżeli później A odmówi oddania swojego samochodu B.

Wymieniona ogólna zasada podlega pewnym wyjątkom. Na przykład, akt darowizny nie wiąże się z wynagrodzeniem, ponieważ nieruchomość jest przekazywana na podstawie aktu darowizny tylko z miłości i uczucia.

Umowa o bezprawnych świadczeniach - Każda umowa, aby była ważna, musi mieć pewne świadczenia, jednak muszą one być również zgodne z prawem i nie mogą być nielegalne.

Sekcja 23 ICA stanowi, że umowa o nielegalnym wynagrodzeniu jest nieważna. Na przykład, jeśli A zgodzi się zapłacić Rs. 10.000 do B za zabójstwo C, zabójstwo C przez B jest bezprawne, ponieważ zabójstwo jest nielegalne i stanowi przestępstwo w świetle prawa.

W związku z tym taka zgoda jest nieważna i nie podlega wykonaniu w sądzie przez A lub B.

Umowa w sprawie ograniczenia małżeństwa - Sekcja 26 ICA stanowi, że umowa w sprawie ograniczenia małżeństwa każdej osoby, innej niż małoletnia, jest nieważna.

Na przykład, jeśli A obiecuje zapłacić B Rs. 10,000, jeśli B pozostaje w związku małżeńskim do 50 roku życia, umowa taka jest nieważna i nie podlega wykonaniu w sądzie ani przez A ani przez B.

Ograniczenie to nie dotyczy osoby niepełnoletniej, ponieważ prawo osobiste, któremu podlega osoba niepełnoletnia, generalnie zabrania jej zawierania małżeństw.

Porozumienie w sprawie ograniczenia handlu - Sekcja 27 ICA stanowi, że każde porozumienie, które ogranicza wykonywanie przez stronę legalnego zawodu, handlu lub działalności gospodarczej jakiegokolwiek rodzaju, jest nieważne w zakresie, w jakim nakłada takie ograniczenie.

Na przykład, jeśli A zgadza się zapłacić B, lekarzowi, Rs. 10 000, jeśli B nie praktykuje medycyny nigdzie w Kalkucie przez 3 lata, taka umowa między A i B jest nieważna. Przy ustalaniu, czy umowa jest nieważna zgodnie z sekcją 27, czy też nie, sądy indyjskie zazwyczaj nie uznają umowy za nieważną, jeśli nałożone w niej ograniczenie jest w opinii sądu uzasadnione.

Na przykład, jeżeli Coca Cola lub McDonald's przyznają swoją franczyzę określonej firmie, na taką firmę/franczyzobiorcę może zostać nałożony warunek, że nie będzie ona sprzedawać konkurencyjnych towarów w okresie obowiązywania umowy franczyzowej.

Ponieważ taki warunek ułatwia jedynie dystrybucję towarów Coca Coli/McDonald's (franczyzodawcy), nie powoduje nieważności umowy franczyzowej na mocy sekcji 27 ICA.

Umowa o ograniczeniu postępowania sądowego - sekcja 28 ICA stanowi, że umowa, która bezwzględnie zakazuje stronie dochodzenia swoich praw w drodze postępowania sądowego lub narzuca termin dochodzenia tych praw w drodze postępowania sądowego, jest nieważna.

Na przykład porozumienie między A i B stwierdzające, że nie można dochodzić wykonania innej umowy między A i B po upływie 2 lat od dnia naruszenia takiej umowy, jest nieważne, jeżeli prawo indyjskie dopuszcza możliwość dochodzenia takiego wykonania w dowolnym momencie w ciągu 3 lat od dnia naruszenia umowy.

Innymi słowy, umowa nie może pozbawiać żadnej ze stron praw przysługujących jej na mocy obowiązującego prawa.

Umowa, która jest niepewna - w sekcji 29 ICA stwierdza się, że umowy, których znaczenie nie jest pewne i nie może być również pewne, są nieważne.

Na przykład, jeżeli A i B zawrą umowę sprzedaży "kilku" jabłek przez A do B dla Rs. 100, taka umowa jest nieważna, ponieważ termin "kilka" jest niejasny i nie jest jasne, ile jabłek ma być sprzedanych przez A do B.

Umowy w drodze zakładu - sekcja 30 ICA stwierdza, że umowa w drodze zakładu jest nieważna. Zakład zasadniczo oznacza zakład pomiędzy dwoma lub więcej osobami i umowa oparta na zakładzie jest nieważna.

Na przykład, A uważa, że będzie padać 1 stycznia 2020 r., podczas gdy B uważa, że nie będzie padać tego dnia. Odpowiednio, A i B osiągają porozumienie, w którym A zgadza się zapłacić B sumę Rs. 100, jeśli nie będzie padać 1 stycznia 2020 r., podczas gdy B zgadza się zapłacić Rs. 100 do A, jeśli będzie padać tego dnia.

Takie porozumienie jest nieważne zgodnie z sekcją 30 ICA, dlatego też ani A ani B nie mogą go wyegzekwować od sądu.

Umowa dotycząca dokonania niemożliwego czynu - sekcja 56 ICA stanowi, że umowa dotycząca dokonania niemożliwego czynu przez którąkolwiek ze stron jest nieważna. Na przykład, A obiecuje zapłacić B Rs. 100, jeśli B leci w powietrzu przez jedną godzinę. Ponieważ ludzie nie mogą latać, takie porozumienie jest nieważne.

Wszystkie treści napisane powyżej mają być tylko czytane i rozumiane dla jasności pojęciowej, a nie zapamiętywane. Poszczególne sekcje ICA, o których mowa powyżej, mają charakter wyłącznie informacyjny i również nie muszą być zapamiętywane. 

               Dowiedz się wszystkiego o różnej odpowiedzialności za CLAT

Od:  Aparna Shukla - 14 grudnia 2020 r. 

Via: https://lawctopus.com/clatalogue/know-all-about-vicarious-liability-for-clat/ 

Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się wszystkiego o Vicarious Liability for CLAT (Common Law Admission Test) i innych egzaminach wstępnych do prawa.

Ogólnie rzecz biorąc, dana osoba nie ponosi odpowiedzialności za czyny innej osoby.

Jednakże, osoba może być pociągnięta do odpowiedzialności za czyny innej osoby zgodnie z Prawem Deliktów. Aby osoba mogła zostać pociągnięta do odpowiedzialności za czyn innej osoby, musi istnieć pewien związek między tymi osobami, a czyn zabroniony, który jest przedmiotem skargi, musi być z tym związkiem związany.

Odpowiedzialność ta opiera się na koncepcji "przełożonego odpowiedzialnego", która oznacza "niech przełożony będzie odpowiedzialny".

Przykładami tych relacji, w których może powstać odpowiedzialność zastępcza, są mistrz-służba, dyrektor-agent, opiekun- oddział i partnerzy.

Odpowiedzialność cywilna dla CLAT

Zleceniodawca i agent

Zleceniodawca jest osobą, która upoważnia inną osobę do działania w jego imieniu, podczas gdy osoba, która dokonuje takiego działania jest nazywana agentem.

Mocodawca ponosi odpowiedzialność za działania swojego agenta. Odpowiedzialność opiera się na łacińskiej maksymie "Qui Facit Per Alium Facit Per Se", która oznacza "Ten, kto działa w imieniu własnym poprzez inny akt".

Mówiąc prościej, oznacza to, że dający zlecenie ponosi odpowiedzialność za czyny, na które wyraził zgodę i które zostały dokonane przez jego agenta.

Aby mocodawca mógł zostać pociągnięty do odpowiedzialności, konieczne jest, aby akt ten został zatwierdzony przez mocodawcę. Upoważnienie może być wyraźne lub dorozumiane.

Na przykład A upoważnia B do znalezienia mu nabywcy na jego dom. Zatem A wyraźnie upoważnił B do znalezienia nabywcy. Weźmy inny przykład, w którym A upoważnia B do wyjazdu za granicę w celu sprzedaży owoców. W tym przypadku B ma dorozumiane upoważnienie do odpowiedniej i rozsądnej pielęgnacji owoców, aby nie zostały one zepsute. To jest jego dorozumiane upoważnienie.

Różna odpowiedzialność za CLAT

Pan i sługa

Ogólna zasada w przypadku stosunku kapitan-służba jest taka, że kapitan ponosi odpowiedzialność za działania, na które wyraził zgodę i które zostały podjęte przez pracownika w trakcie zatrudnienia.

W związku z tym, aby powstała odpowiedzialność kapitana, konieczne jest spełnienie następujących warunków:

Delikt został popełniony przez pracownika

Pracownik popełnił czyn niedozwolony w trakcie zatrudnienia.

Jaka jest różnica między pracownikiem a niezależnym kontrahentem?

Służący to osoba zatrudniona przez inną osobę do wykonywania pracy pod kierownictwem i kontrolą kapitana. Niezależny wykonawca to osoba zatrudniona do wykonania określonego zadania, ale mistrz nie może określić, w jaki sposób ma ono być wykonane.

Kapitan nie ponosi odpowiedzialności za czynności wykonywane przez niezależnego wykonawcę.

Na przykład twój kierowca jest twoim służącym, ponieważ możesz mu dawać wskazówki, jak prowadzić samochód, ale taksówkarz jest niezależnym kontrahentem, ponieważ kazano mu jechać do określonego miejsca. Nie możesz mu rozkazywać, jak prowadzić jego taksówkę.

Istnieją dwa testy na rozróżnienie między taksówkarzem a niezależnym kontrahentem:

Wynajem i próba ogniowa: Aby zastosować tę zasadę, należy sprawdzić, czy zatrudniona osoba może zostać zwolniona z pracy, czy też nie. Czy otrzymuje on wynagrodzenie jako wynagrodzenie za swoją pracę? Jeśli tak, to ten test jest spełniony.

Jednak sam ten test nie czyni danej osoby pracownikiem.

Test na kierunku i kontroli: Sprawdź, czy osoba, która ma wykonywać pracę, otrzymuje od mistrza wskazówki, jak ją wykonywać. Jeśli tak, to jest on sługą. Jeśli nie, to jest on niezależnym wykonawcą.

Tak więc, aby osoba, która ma być nazywana sługą, oba testy muszą być spełnione, podczas gdy w przypadku niezależnego wykonawcy, tylko pierwszy test musi być spełniony.

Różna odpowiedzialność za CLAT

Inna odpowiedzialność za CLAT

Kurs zatrudnienia

Kapitan może być pociągnięty do odpowiedzialności za czyn swojego pracownika tylko wtedy, gdy czyn ten jest dokonywany w ramach zatrudnienia.

Czynność wchodzi w zakres zatrudnienia, jeżeli

a) jest upoważniony przez kapitana; lub

b) jest to niewłaściwy sposób dokonania autoryzowanego czynu.

Oznacza to, że kapitan może zostać pociągnięty do odpowiedzialności nawet za te czyny, na które nie udzielił zezwolenia, o ile czyn ten został dokonany w ramach działań zatwierdzonych przez kapitana.

Jak sprawdzić, czy dana czynność należy do wyżej wymienionych kategorii?

Sprawdzenie (a) jest zazwyczaj proste.

Problem pojawia się w drugiej części, w której należy określić, czy dana czynność została wykonana, czy nie jest to niewłaściwy sposób wykonania czynności autoryzowanej.

Jedną z metod jest sprawdzenie, czy sługa dokonywał danego czynu wraz z aktem zatwierdzonym, czy też nie? Jeśli tak, to wchodzi to w zakres lit. b), ponieważ nie powinien on dokonywać żadnego innego czynu podczas wykonywania pracy magistra.

Na przykład, jeśli kierowca pali w czasie jazdy, jego czyn wchodzi w zakres lit. b), ale jeśli wysiada z samochodu, a następnie pali, jego czyn nie wchodzi w zakres lit. b).

                               Najważniejsze prawne zwroty i maksymy (F-N)

Stosunek powierniczy - stosunek, w którym jedna osoba ma obowiązek działać na rzecz drugiej w sprawach należących do zakresu jej stosunku.
Frustracja umowy - unieważnienie umowy z powodu niemożności jej wykonania lub sprzeczności
Prawa podstawowe - Prawa podstawowe to te prawa, które są niezbędne dla intelektualnego, moralnego i duchowego rozwoju obywateli Indii. Ponieważ prawa te są fundamentalne lub niezbędne dla istnienia i wszechstronnego rozwoju jednostek, dlatego też nazywa się je "prawami podstawowymi". Są one zapisane w części III (art. 12-35) Konstytucji Indii.
Falsa demonstratio non nocet - Zwykły fałszywy opis nie unieważnia przedmiotu.
Ficri non debt, sed factum valet - To nie powinno być zrobione, ale jeśli jest zrobione, to jest ważne.
Furiosus absentis loco est - Osoba szalona jest uważana za nieobecną.
Dobra wiara. - Szczerze mówiąc, z należytą starannością i uwagą lub bez żadnego przestępczego zamiaru.
Oszczędny uczynek - instrumenty wykonane bez cennego wynagrodzenia
Odpowiedzialność grupy - gdy czyn karalny jest dokonywany przez kilka osób, które wspólnie zamierzają zrealizować wspólny cel, każda z tych osób ponosi odpowiedzialność.
Zasada "Hearsay" - zasada, zgodnie z którą nie można otrzymać żadnego oświadczenia złożonego jako zeznanie, chyba że jest ono lub było dostępne do zbadania w drodze badania krzyżowego.
Świadek wrogi - osoba lub świadek, który składa zeznanie, które nie ma związku ze sprawą lub przedmiotem sprawy ani nie jest z nią związane i jest nazywany jako nieprzyjazny faktom.
Areszt domowy - uwięzienie osoby, która jest oskarżona lub skazana za przestępstwo do swojego domu
Nieruchomości - grunty i inne nieruchomości z nimi związane
Impeachment sędziego - Proces impeachmentu opisany jest w art. 124 ust. 4 Konstytucji oraz w ustawie o sędziach (śledczych) z 1968 r. Sędzia może zostać usunięty z urzędu na podstawie "udowodnionego niewłaściwego zachowania lub niezdolności do pracy". Nie definiuje się ani niewłaściwego zachowania, ani niezdolności do pracy, ale obejmuje ono wszelką działalność przestępczą lub inne niewłaściwe postępowanie sądowe.
Prawo zakorzenione - prawo, które nie zostało w pełni rozwinięte lub nadane.
Postanowienie tymczasowe - postanowienie wydane w trakcie zawieszania sprawy.
Postanowienie tymczasowe - postanowienie, które nie jest ostateczne, ale jest wydawane w trakcie trwania sprawy. Np. nakaz pobytu
Kwestia prawna - kwestia, co do której materiał dowodowy jest bezsporny, rozstrzygnięcie w zależności od interpretacji prawa przez sąd
Ignorantia facti excusat - Ignorancja faktów to wymówka.
Ignorantia juris non excusat - Nieznajomość prawa nie jest żadnym usprawiedliwieniem.
W pari delicto potior est conditio - W równorzędnym delict, pozycja obrońcy jest tym silniejsza.
Injuria non excusat injuriam - Zło nie usprawiedliwia zła.
Injuria non praesumitur - Zła nie jest domniemana.
Is qui omnino desipit - Szalony człowiek
Sędzia stworzył prawo - prawo ustanowione przez precedens sądowy, a nie przez pomnik.
Dłużnik z wyrokiem - dłużnik, który miał orzeczenie sądowe o spłacie długu wobec niego, ale jeszcze go nie spłacił.
Przegląd sądowy - proces przeglądu działań wykonawczych przez sądy.
Judicium a non suo judice nullius est moment - Orzeczenie wydane przez sędziego w celu rozstrzygnięcia w sprawie podlegającej jego jurysdykcji jest bezskuteczne.
Judicium simper pro veritate accipitur - wyrok zawsze uznawany za prawdziwy.
Justo tempore - We właściwym czasie
Orzeczenie przełomowe - orzeczenie sądowe, które znacząco zmienia istniejące prawo
Uprawnienia legislacyjne - uprawnienia do stanowienia prawa i jego zmiany
Lex est norma recti - Prawo to zasada prawa.
Lex loci contractus - Prawo miejsca, w którym zawierana jest umowa. Zasadniczo jest to prawo właściwe dla umowy, tj. prawo, według którego umowa ma być interpretowana.
Ściganie w złej wierze - wszczęcie postępowania karnego lub cywilnego w niewłaściwym celu i bez zbędnej przyczyny.
Nakaz obligatoryjny - nakaz zobowiązujący do wykonania określonego działania
Błąd co do prawa - błąd co do prawa nie jest obroną w kontekście indyjskim. Błąd faktów jest czasami traktowany jako obrona
Ustawa pieniężna - ustawa pieniężna jest uznawana za ustawę pieniężną, jeżeli zawiera jedynie przepisy związane z opodatkowaniem, pożyczaniem pieniędzy przez rząd, wydatkami z funduszu skonsolidowanego Indii lub przekazywaniem ich do tego funduszu. Rachunki, które zawierają tylko postanowienia, które są uboczne w stosunku do tych spraw, byłyby również uważane za rachunki pieniężne.
Magistratus majores - Najwyżsi Sędziowie.
Wzajemna petycja - kontr-roszczenie.
Następny przyjaciel - osoba, przez którą osoba nieletnia lub obłąkana może wszcząć postępowanie sądowe
Najbliżsi krewni...
Nieważność małżeństwa - nieważność domniemanego lub domniemanego małżeństwa, ponieważ jest ono nieważne na swojej twarzy lub zostało unieważnione na mocy nakazu sądowego
Necessitas facit licitum quod alias non est licitum - Necessity sprawia, że jest to zgodne z prawem, które w przeciwnym razie byłoby niezgodne z prawem.
Necessitas publica major est quam private - Konieczność publiczna jest większa niż prywatna.
Nemo dat qui non habet - Nikt nie podaje lepszego tytułu niż ten, który sam posiada.
Nemo debet bis vexari pro una delicto - Nikt nie powinien być dwukrotnie karany za to samo przestępstwo.
Nemo est haeres viventis - Nikt nie może być dziedzicem za życia swojego przodka.
Nemo potest esse simul actor et judex - Nikt nie może być jednocześnie prześladowcą i sędzią.
Nemo protest renunciare juri publico - Nikt nie może zrzec się prawa publicznego.
Nemo punitur pro alieno delicto - Nikt nie jest karany za przestępstwo innego człowieka.
Nemo sibi esse judex vel suis jus dicere debet - Nikt nie powinien być sędzią w swojej własnej sprawie ani ogłaszać prawa (wypowiadać wyroku) we własnej sprawie.
Nemo tenetur seipsum accusare - Nikt nie może być zmuszony do oskarżenia siebie samego.
Non jus ex requla ex jure - Prawo nie wynika z reguły lub maksymy, ale reguła/maksyma z prawa.
Noscitur a sociis - Jest znany od swoich współpracowników.
Nullus commodum capere potest de injuria sua propria - żaden człowiek nie może skorzystać z własnego zła.
Nuptias non concubitus sed consensus facit - Brak konkubinatu, ale zgoda na małżeństwo.