KORPORACJA

  

  Korporacja

Ten artykuł został napisany przez Kaushiki Keshari i Ishani Khanna, którzy realizują BBA-LLB (h) z ICFAI University, Dehradun.

W przedmiocie ustawy i hipotezy legalizmu prawo dostrzega dwa rodzaje osób, które są jednostkami normalnymi i jednostkami prawowitymi (fałszywe tworzenie prawa). W tym artykule przyjrzymy się prawniczemu charakterowi korporacji. Osobowość korporacyjna jest uważana za podrobioną postać.

Korporacja to fałszywa osoba, która na stanowiskach prawniczych docenia posiadanie zobowiązań i posiadanie własności. Osoby kształtujące korpus organizacji nazywane są jej jednostkami. Juristyczny charakter organizacji zakłada spełnienie następujących warunków: 

Powinno być zgromadzenie lub zgromadzenie osób spokrewnionych z konkretnego powodu. Powinny istnieć organy, dzięki którym możliwości firmy, Organizacjom przypisuje się wolę (wrogość) legalną fikcję. Przywileje organizacji są niewyobrażalne, podobne do prawa posiadania własności lub jej porządkowania, prawa do pozwu, prawa zawierania umów i tak dalej. Są również odpowiedzialni za swoje demonstracje i demonstracje specjalistów działających w ich imieniu. W przełomowym przypadku sprawy The Citizens Life Assurance Company przeciwko Brownowi (1904) AC 426  Tajna Rada zdecydowała, że ​​również od korporacji można oczekiwać wzięcia odpowiedzialności za swoje demonstracje sugerujące złośliwy cel. W tym duchu wyraża się, że „sztuczni”, „konwencjonalni” lub „prawnicy” są takimi masami własności lub zgromadzeniami jednostek, które zgodnie z prawem nadają się do praw i zobowiązań, to znaczy, do których prawo przyznaje uznanie.

Kompleksowa osobowość korporacyjna jest dwojakiego rodzaju –

Agregat Korporacyjny - Korporacyjna podeszwa

Istnieje wiele jednostek, w których tworzymy sekcję poza jednostkami, co oznacza tworzenie grupy jako samotnej jednostki. W prostych słowach, firma total to zgromadzenie lub związek osób połączonych dla określonych interesów. Początkowo został sporządzony przez Royal Charter w Anglii, później został wpisany na mocy ustawy o organizacjach. 

Organizacja jest zasadniczo tworzona przez reklamodawców. Produkcja organizacji obejmuje różne ćwiczenia, takie jak rejestracja organizacji, układanie dyrekcji, tworzenie zarysu i tak dalej. W końcu, gdy cały system werbowania dobiega końca, organizacja jest traktowana jako legalna. 

Taka organizacja jest tworzona przez różnych ludzi, którzy jako inwestorzy organizacji wnoszą wkład lub gwarantują dodanie do kapitału organizacji za pomoc normalnego celu. Własność organizacji jest traktowana jako nie do pomylenia z jej jednostkami, jeśli nastąpi śmierć i bankructwo osób, jeśli nie ma to wpływu na organizację, może dalej prosperować biznes. Organizacja ma odrębną uzasadnioną substancję i ograniczone zobowiązanie. 

Z uwagi na sprawę Salmon v. Salmon , że podmiot prawny ma swoją własną rzeczywistość lub charakter niezależny i nie dający się pomylić z jej jednostkami, a zatem nie można oczekiwać od inwestora, aby wziął na siebie odpowiedzialność za demonstracje organizacji, mimo że posiada całą ofertę kapitał. 

Ze względu na Tata Engineering and Locomotive Company Ltd. V. Prowincja Bihar Sąd zauważył, że organizacja prawna jest równoznaczna z charakterystyczną jednostką i ma swój własny, prawnie uzasadniony element”. Substancja przedsiębiorstwa jest całkowicie odizolowana od zasobów jego inwestorów, a jego zasoby są oddzielone od zasobów jego inwestorów.

Użyteczność agregatu korporacji

Różne cele, które fałszywa suma przedsiębiorstwa może rozwijać i chronić, można chwilowo wyrazić w następujący sposób: 

Pomagać i wspomagać administrację kraju poprzez Partnerstwa Gmin, Organy Lokalne, Panczajaty, Organizacje Opieki Społecznej. i tak dalej 

Promuj możliwe do wykazania umiejętności za pośrednictwem fundacji, szkół prowadzących specjalistyczne, logiczne, projektowe, prawo kliniczne i inne szczególne kursy. 

Zachowaj i rozwijaj ścisłą polubowność, obejmując rygorystyczne trusty, arkusze, skupienia na nauce, domy altruistyczne itp.

Rozwój gorączki logicznej i wyobraźni poprzez odpowiednie trusty, stowarzyszenia, instytucje i tak dalej 

Ogólna pomoc publiczna poprzez przychodnie lekarskie, trusty, domy pośrednie, domy ratunkowe itp.

Promuj wymianę, handel i przedsiębiorstwa poprzez domy korporacyjne, fundacje użyteczności publicznej, prywatne domy biznesowe itp. 

Jedyna korporacja

Podeszwa organizacyjna to legalna substancja składająca się z jednej podeszwy w biurze korporacji, zaangażowana przez jedną (jedyną) regularną osobę. Najbardziej niezwykłą ilustracją spółki partnerskiej jest korona (w Anglii). Zasadniczo oznacza to, że istnieje samotna osoba, która jest reprezentowana i postrzegana przez prawo jako osoba prawowita. 

Pojedyncza osoba w swoim uzasadnionym limicie ma kilka praw i obowiązków podczas wykonywania pracy lub pełnienia funkcji. Podstawowym punktem organizacji jest zagwarantowanie spójności urzędu, tak aby mieszkaniec mógł zdobyć majątek, aby służyć jego zastępcom lub mógł zgodzić się związać lub pomóc im i mógł pozwać o rany na majątku, gdy był w posiadaniu jego archetypu . 

Osoby sprawujące urzędy publiczne nazywane są prawnie przedsiębiorcami. Główny znak towarowy jest jego spójnym elementem zaopatrzonym w ograniczenie co do długości wieczystej.

Model

W Indiach różne miejsca pracy, takie jak urząd premiera, gubernator banku rezerw Indii, indyjski bank stanowy, główny kierownik poczty, dyrektor generalny linii kolejowej, sekretarz Sądu Najwyższego, kontroler i audytor generalny Indii i tak dalej są wykonane pod różnymi rzeźbami, są przykładami przedsiębiorczej podeszwy.

Sprawa : Go vid Me non v . Association of India

Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na fundamentalny atrybut podeszwy firmowej. Sąd zauważył, że podeszwa spółki nie ma innego charakteru prawnego. Składa się z jednej osoby połączonej prawem. Podobna osoba ma podwójną osobę, jedna jest normalna, a druga jest korporacyjna. „Istnieją ograniczone cechy jedynej organizacji” ten pogląd był postrzegany w sytuacji Power v. Bank.

Teorie osobowości korporacyjnej

Różni prawnicy przedstawiali różne perspektywy i wnioski w odniesieniu do idei korporacyjnego charakteru. Sporadycznie zdarzały się zmiany w perspektywach. Istnieją jednak różne hipotezy wyjaśniające ideę korporacyjnego charakteru, ale żadna z nich nie powinna zwyciężyć. Kompleksowo omówiliśmy pięć spekulacji o charakterze korporacyjnym.

Teoria fikcji

Specjalistami prawa, którzy postawili tę hipotezę, byli Savigny, Salmond, Holandia, wyrazili oni partnerstwo z wymyślonymi postaciami. Firma jest traktowana jako nie do końca tożsama z jej jednostkami. Wyimaginowany charakter to jakość dla potrzeby kształtowania indywidualnego stowarzyszenia istniejącego bez nikogo i nadzorowania jego odbiorców. 

Partnerstwo jako elitarne tworzenie prawa, którego obecność nie jest oddzielona od indywidualnych osób, które organizują zgromadzenie korporacyjne i których działania są fikcyjne, są przypisane do istoty korporacyjnej. 

Hipoteza Fikcji w tym zakresie wyraża, że ​​fuzji jest wymyśloną ekspansją charakteru, zależną od motywacji pracy z zarządzaniem majątkiem, do której domaga się ogromny zbiór jednostek. 

Realistyczna teoria

Hipotezę postawili Johannes Althusius, Gierke po niemiecku i Maitland w Anglii. Zgodnie z tą hipotezą odrzuca hipotezę fikcji. Hipoteza praktyczna utrzymuje, że organizacja ma autentyczny charakter jasnowidzenia postrzegany, a nie stworzony przez prawo. W partnerstwie jest prawdziwy udział. Pragnienie wielu nie jest tym samym, co pragnienie osoby. Firma ma następnie rzeczywistą obecność, niezależnie od rzeczywistości, jeśli jest postrzegana przez państwo. 

Istotny kontrast między hipotezą fikcji a hipotezą pragmatyzmu polega na tym, że poprzednia odrzuca, że ​​korporacyjny charakter ma jakąkolwiek obecność poza tym, co państwo zdecyduje się mu dać, ostatnie twierdzenie, że firma jest zobrazowaniem rzeczywistych rzeczywistych czynników, które prawo postrzega. Ze względu na dalme co. opona z ograniczeniem do opon kontynentalnych wybór został dokonany na podstawie praktycznej hipotezy, w której nastąpiło podwyższenie ochrony korporacyjnej. 

Teoria wsporników

Hipotezę przekroju przedstawił Ihering. Hipoteza sekcji o charakterze przedsiębiorstwa nadąża za jednostkami z samej organizacji zasadniczo według komfortu perspektywy. Autentyczna idea przedsiębiorstwa i jego jednostek została zachowana w sekcji.

Zgodnie z tą hipotezą, charakter prawniczy jest tylko obrazem pracy organów korporacyjnych. Tylko osoby z firmy są ludźmi w prawdziwym tego słowa znaczeniu, a wokół nich umieszcza się sekcję, aby pokazać, że byli traktowani jako jedna jednostka, gdy tworzą spółkę. 

Teoria koncesji

Podana przez Savigny'ego, Salmonda i pobieżnie hipoteza koncesyjna charakteru związku partnerskiego, który jest fikcją rodzinną, nie jest nie do odróżnienia, mówi, że legalny charakter może opierać się wyłącznie na prawie. Tylko dzięki elegancji lub ustępstwu uzasadniony charakter jest w całej rzeczywistości, stworzony lub postrzegany. 

Zgodnie z tą hipotezą, charakter prawny jest koncesją przyznaną organizacji przez państwo. Roztropność państwa polega na tym, aby stwierdzić, czy jest to jednostka prawnicza. Hipoteza ta nie jest tożsama z hipotezą fikcyjną, choć podkreśla fakultatywną siłę państwa w kwestii postrzegania korporacyjnego charakteru spółki. Kilku ekspertów uważa tę hipotezę za niebezpieczną, zważywszy na jej nadmierne akcentowanie ostrożności państwa w kwestii postrzegania organizacji jako elementów nieożywionych. Ten wybór może skłaniać do dyskrecjonalnej ostrożności. 

Teoria celu

Podstawowymi konsekwencjami tej hipotezy jest to, że prawo zapewnia pewne powody i oczekuje się, że osoby prawnicze mają je posiadać, nie ma miejsca na wszystko, z wyjątkiem tego, że ma miejsce na powód i to jest fundamentalna rzeczywistość na ten temat. Wszystkie prawnicze lub fałszywe osoby są tylko legalnymi gadżetami do zabezpieczania lub oferowania wpływu z jakiegoś prawdziwego powodu. 

Początek tej hipotezy został przywrócony z prawa niemieckiego na przykład „zakłady”, które traktowano jako osoby prawnicze. Ustanowienie jest analogiczne do zaufania z wyraźnych korzystnych powodów, takich jak kształcenie, stypendia itd . zakres art. 12 Konstytucji, podkreślający potrzebę opracowania nowej procedury odpowiedzialności korporacyjnej w przypadku publicznych i prywatnych przedsięwzięć w przypadku rozdzierających serce wycieków gazu lub korupcji ekologicznej powodujących zagrożenie dobrobytu i ogromne szkody majątkowe. 

Istniał poważny wymóg powołania Sądów Ekologicznych (np. Zielonych Trybunałów) z biegłymi specjalistami z dziedziny Lego-klimat cum biologii, a ostra działalność była usprawiedliwiona wobec upadających organów korporacyjnych, co więcej, przedsiębiorców za nadużywanie prawa naturalnego. 

Wniosek

W tym artykule staraliśmy się opisać znaczenie osobowości korporacyjnej i jej skłonności. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje firm, na przykład Corporation Aggregate i Corporation Sole. Korporacja Agregat to związek wielu osób lub zgromadzeń. Bardzo dobrze może być niewykrywalny, boski i może spoczywać tylko w intencji i myśleć o prawie. 

Nie ma ducha ani nie jest uzależniona od głupoty ciała. Upadek lub zadłużenie jednostek nie ma wpływu na organizację. Corporation Sole to połączona seria postępowych ludzi. Punkt korporacyjnej całości i korporacyjnej podeszwy jest taki sam. W przedsiębiorstwie jest to samotna osoba sprawująca urząd publiczny, w ten sposób, że jednorazowym przekazaniem jej własności i prawa nie wygasają, ale należą one do osoby, która po nim jest następczynią.

Wielu prawników przedstawiło sprzeczne perspektywy w odniesieniu do specyficznej idei korporacyjnego charakteru. Perspektywy odkrywają artykulację poprzez różne hipotezy o charakterze korporacyjnym, które co jakiś czas zmieniały. Istnieje jednak kilka spekulacji o charakterze korporacyjnym, ale żadna z nich nie może zwyciężyć. 

W tym artykule omówiliśmy przez chwilę pięć hipotez o charakterze korporacyjnym, w szczególności hipotezę fikcji, teorię realistyczną, hipotezę wspornika, hipotezę koncesji, hipotezę celu. Spekulacja o legalnym charakterze nie jest ani całkowicie fikcyjna, ani całkowicie prawdziwa; jest nieco fikcyjna i autentyczna.

Imię i nazwisko autora: aarsha

Czy firma zarejestrowana zgodnie z ustawą o spółkach ma osobowość korporacyjną… 

Osobowość korporacyjna to kreacja prawa. Osobowość prawna korporacji jest uznawana zarówno w prawie angielskim, jak i indyjskim. Korporacja to sztuczna osoba posiadająca z mocy prawa zdolność do posiadania praw i obowiązków oraz posiadania majątku.

Korporację wyróżnia się odniesieniem do różnego rodzaju rzeczy, które prawo wybiera do personifikacji. Jednostki tworzące korpus korporacji nazywane są jej członkami. Osobowość prawnicza korporacji zakłada istnienie trzech warunków:

(1) Musi istnieć grupa lub ciało ludzi powiązanych w określonym celu.

(2) Muszą istnieć organy, poprzez które korporacja działa, oraz

(3) Korporacji przypisuje się wolę przez fikcję prawną. Korporacja różni się od jej poszczególnych członków[1].

Posiada własną osobowość prawną i może pozywać i być pozywany we własnym imieniu. Nie kończy się wraz ze śmiercią poszczególnych członków i dlatego istnieje wiecznie. Jednak w przeciwieństwie do osób fizycznych, korporacja może działać tylko za pośrednictwem swoich agentów. Prawo przewiduje procedurę likwidacji osoby prawnej[2]. Poza tym korporacje, banki, koleje, uniwersytety, kolegia, kościół, świątynia, szpitale itp. również posiadają osobowość prawną. Unia Indii i Stany są również uznawane za osoby prawne lub prawne [3].

W niektórych przypadkach korpusem osoby prawnej jest fundusz lub majątek, który zastrzegł pewne szczególne zastosowania. Na przykład trust – majątek lub majątek niewypłacalnego, fundusz charytatywny itp.; są objęte pojęciem „osobowość prawna”.

Korporacje są dwojakiego rodzaju:

1. Korporacja Agregat: I jest stowarzyszeniem ludzi zjednoczonych w celu przekazania ich pewnych interesów. Jednym z najlepszych przykładów jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Taką spółkę tworzy szereg osób, które jako wspólnicy spółki wnoszą lub obiecują wnieść wkład do kapitału spółki na realizację wspólnego celu. Ich odpowiedzialność jest ograniczona do zakresu ich udziałów w spółce. W ten sposób uosobienie wspólników tworzy spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Majątek nie należy do akcjonariuszy, ale jego własna własność, a jej aktywa i pasywa różnią się od majątku członków. Akcjonariusze mają prawo do otrzymywania dywidend z zysków spółki, ale nie z majątku spółki[4]. Zasada osobowości korporacyjnej spółki została uznana w sprawie Salomon v.

2. Podeszwa korporacji: Jest inkorporowaną serią kolejnych osób. Składa się z jednej osoby, która jest uosobieniem i jest uważana przez prawo za osobę prawną. Innymi słowy, osoba samotna, która sprawuje jakiś urząd lub funkcję, ma zdolność do czynności prawnych oraz posiada prawa i obowiązki. Podeszwa korporacyjna jest wieczysta. Stanowisko – Master-General, Public Trustee, Comptroller i audytor generalny Indii, Korona w Anglii itp. to tylko niektóre przykłady korporacji. Ogólnie rzecz biorąc, podeszwa korporacyjna to osoby sprawujące urząd publiczny, które są uznawane przez prawo za korporację. Główną cechą podeszwy korporacyjnej jest jej „ciągły byt obdarzony zdolnością do nieskończonego trwania”. Podeszwa korporacyjna jest ilustracją podwójnej zdolności. Przedmiot podeszwy korporacyjnej jest podobny do przedmiotu podeszwy korporacyjnej. W nim pojedyncza osoba piastująca urząd publiczny sprawuje urząd w szeregu sukcesji, co oznacza, że ​​wraz z jej śmiercią jej majątek, prawa i zobowiązania itp. nie wygasają, lecz przysługują osobie, która po niej następuje. Tak więc po śmierci jedynej korporacji, jej naturalna osobowość zostaje zniszczona, ale osobowość prawna jest nadal reprezentowana przez kolejną osobę. W konsekwencji śmierć korporacji nie ma negatywnego wpływu na interesy ogółu społeczeństwa. ale osobowość prawna jest nadal reprezentowana przez kolejną osobę. W konsekwencji śmierć korporacji nie ma negatywnego wpływu na interesy ogółu społeczeństwa. ale osobowość prawna jest nadal reprezentowana przez kolejną osobę. W konsekwencji śmierć korporacji nie ma negatywnego wpływu na interesy ogółu społeczeństwa.

Zalety inkorporacji

1) Niezależna egzystencja korporacyjna:Osoba prawna powinna mieć niezależną egzystencję korporacyjną. To jest w prawie osoba. Jest to odrębna osoba prawna istniejąca niezależnie od swoich członków. W przypadku spółki, poprzez inkorporację uzyskuje osobowość korporacyjną, która jest odrębna lub odrębna od członków, którzy ją tworzą. Majątek firmy należy do niej, a nie do jej członków; może pozwać lub być pozwany we własnym imieniu; może zawierać umowy ze stronami trzecimi niezależnie, a nawet sami członkowie mogą zawrzeć umowę ze spółką. kto może od czasu być wspólnikiem spółki, jest osobą prawną, która jest zdolna do pełnienia wszystkich funkcji spółki kapitałowej i posiada sukcesję wieczystą i wspólną pieczęć. W ten sposób firma staje się ciałem korporacyjnym, które może natychmiast funkcjonować jako osoba inkorporowana. Wraz z inkorporacją podmiot przedsiębiorstwa zostaje zinstytucjonalizowany. Tę zasadę samodzielnego istnienia korporacyjnego oraz zasadę osobowości korporacyjnej przedsiębiorstwa uznano w przypadku:Salomon przeciwko Salmon & Co[6]. W tym przypadku Salomon był producentem butów i obuwia. Założył firmę Salomon & Co Ltd , w celu przejęcia i prowadzenia jego działalności. Siedmiu subskrybentami memorandum było Salomon, jego żona, córka i czterech synów i pozostali oni jedynymi członkami firmy. Firma poszła w stan likwidacji w ciągu roku. Wierzyciele niezabezpieczeni twierdzili, że spółka, choć założona na podstawie ustawy, nigdy nie prowadziła samodzielnej egzystencji, w rzeczywistości była to firma Salomon pod inną nazwą; był dyrektorem zarządzającym, pozostali dyrektorzy byli jego synami i podlegali jego kontroli. Uznano, że Salomon & Co Ltd to prawdziwa firma, spełniająca wszystkie wymogi prawne. Musi być traktowana jako firma, jako podmiot składający się z określonych korporacji, ale jako odrębna i niezależna korporacja. Uznano więc w tym przypadku, że osoba prawna ma własny byt lub osobowość odrębną od swoich członków, a zatem wspólnik nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za działania spółki, mimo że posiada praktycznie cały kapitał zakładowy. W sprawie uznano również zasadę ograniczonej odpowiedzialności spółki.

Zasada odrębnego i niezależnego istnienia firmy wynikająca z jej założenia została uznana w Indiach jeszcze przed orzeczeniem w sprawie Salomon. High Court of Calcutta w sprawie zauważył, że spółka była całkowicie odrębną osobą, inną niż jej akcjonariusze, a zatem przeniesienie było takim samym przeniesieniem własności, przeniesieniem majątku, jak gdyby akcjonariusze byli całkowicie różnymi osobami[7]. . W tym przypadku członkowie przenieśli Tea Estate do spółki i domagali się zwolnienia z podatku ad valorem ze względu na to, że sami są udziałowcami spółki, było to w rzeczywistości przeniesienie na siebie pod innym nazwiskiem. Sąd jednak odrzucił ich tezy i orzekł, że w świetle prawa spółka jest odrębną, niezależną osobą, odrębną od akcjonariuszy.

Sąd Najwyższy w M/s. Electronics Corporation of India Ltd. v. Secretary, Revenue Department [8], rząd stanu Andhra Pradesh, między innymi zauważył, że należy dokonać wyraźnego rozróżnienia między spółką a jej udziałowcami, nawet jeśli ten udziałowiec może być tylko jeden, tj. Rząd centralny lub stanowy. W świetle prawa spółka zarejestrowana na podstawie ustawy o spółkach jest odrębną osobą prawną, inną niż osoba prawna lub podmioty posiadające jej akcje.

2) Ograniczona odpowiedzialność:Jedną z głównych zalet spółki kapitałowej jest przywilej z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest to główna cecha zarejestrowanych spółek, która stanowi szczególną atrakcję dla inwestorów. Zasada ograniczonej odpowiedzialności oznacza, że ​​odpowiedzialność wspólnika w przypadku likwidacji spółki z tytułu posiadanych przez niego udziałów jest ograniczona do wysokości niezapłaconej wartości tych udziałów. W związku z tym odpowiedzialność nie podlega wahaniom, ale pozostaje ograniczona do kwoty, która na razie pozostaje niezapłacona, czy to od pierwotnego udziałowca, czy od nabywcy takich udziałów, w zależności od przypadku. Ograniczona odpowiedzialność członków rozciąga się tylko na dług spółki w przypadku jej likwidacji. Sama spółka będąc osobą prawną zawsze ponosi pełną odpowiedzialność, a zatem jej odpowiedzialność jest nieograniczona. Innymi słowy, jest zobowiązany do spłaty długów, o ile majątek jest dostępny. Kolejność spłaty zadłużenia zależy jednak od kategorii wierzycieli określonej w ustawie o spółkach. Żaden członek nie jest zobowiązany do wniesienia wkładu ponad wartość nominalną posiadanych przez niego akcji [9]. Art. 34 ust. 2 ustawy o spółkach z 1956 r. stanowi, że w przypadku likwidacji spółki jej członkowie mają obowiązek wniesienia wkładu do majątku spółki zgodnie z ustawą. W przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością nie członek jest zobowiązany do wniesienia czegoś więcej niż wartość nominalna posiadanych przez niego akcji. Przywilej ograniczenia odpowiedzialności to jedna z głównych zalet prowadzenia działalności w ramach organizacji korporacyjnej. zależą od klasy wierzycieli określonej w ustawie o spółkach. Żaden członek nie jest zobowiązany do wniesienia wkładu ponad wartość nominalną posiadanych przez niego akcji [9]. Art. 34 ust. 2 ustawy o spółkach z 1956 r. stanowi, że w przypadku likwidacji spółki jej członkowie mają obowiązek wniesienia wkładu do majątku spółki zgodnie z ustawą. W przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością nie członek jest zobowiązany do wniesienia czegoś więcej niż wartość nominalna posiadanych przez niego akcji. Przywilej ograniczenia odpowiedzialności to jedna z głównych zalet prowadzenia działalności w ramach organizacji korporacyjnej. zależą od klasy wierzycieli określonej w ustawie o spółkach. Żaden członek nie jest zobowiązany do wniesienia wkładu ponad wartość nominalną posiadanych przez niego akcji [9]. Art. 34 ust. 2 ustawy o spółkach z 1956 r. stanowi, że w przypadku likwidacji spółki jej członkowie mają obowiązek wniesienia wkładu do majątku spółki zgodnie z ustawą. W przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością nie członek jest zobowiązany do wniesienia czegoś więcej niż wartość nominalna posiadanych przez niego akcji. Przywilej ograniczenia odpowiedzialności to jedna z głównych zalet prowadzenia działalności w ramach organizacji korporacyjnej. 1956 stanowi, że w przypadku likwidacji spółki, członkowie mają obowiązek wniesienia wkładu do majątku spółki zgodnie z ustawą. W przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością żaden członek nie jest zobowiązany do wniesienia wkładu większego niż nominalny wartość posiadanych przez niego akcji. Przywilej ograniczenia odpowiedzialności to jedna z głównych zalet prowadzenia działalności w ramach organizacji korporacyjnej. 1956 stanowi, że w przypadku likwidacji spółki, członkowie mają obowiązek wniesienia wkładu do majątku spółki zgodnie z ustawą. W przypadku spółek z ograniczoną odpowiedzialnością żaden członek nie jest zobowiązany do wniesienia wkładu większego niż nominalny wartość posiadanych przez niego akcji. Przywilej ograniczenia odpowiedzialności to jedna z głównych zalet prowadzenia działalności w ramach organizacji korporacyjnej.

3) Sukcesja wieczysta : Spółka zarejestrowana ma sukcesję wieczystą, co oznacza, że ​​niezależnie od jakichkolwiek zmian w jej członkach, firma zachowuje jako ten sam podmiot te same przywileje i immunitety, majątek i posiadłości. śmierć lub niewypłacalność pojedynczego członka w żaden sposób nie wpływa na jego istnienie korporacyjne, a firma będzie kontynuować swoje istnienie jak zwykle, dopóki nie zostanie zlikwidowana zgodnie z przepisami ustawy o spółkach, Wieczyste istnienie spółki jest dobrze zilustrowane przysłowiowym powiedzeniem: „członkowie mogą przychodzić i członkowie mogą odchodzić, ale firma może trwać wiecznie”.

W sprawie Gopal Pur Tea Co. Ltd. przeciwko Penhok Tea Co, Ltd. [10] sąd stosując doktrynę sukcesji wieczystej spółek zauważył, że choć całe przedsiębiorstwo zostało przejęte na podstawie ustawy, która miała wygasać wszelkie prawa powództwa przeciwko spółce, ani spółka tym samym nie wygasła, ani roszczenie jakiegokolwiek organu wobec niej.

4) Zbywalność akcji: Sekcja 82 ustawy o spółkach z 1956 r. wyraźnie stanowi, że udziały lub inne udziały dowolnego członka spółki stanowią mienie ruchome, zbywalne w sposób przewidziany w statucie spółki. W ten sposób członek spółki kapitałowej może zbyć swój udział, sprzedając go na wolnym rynku i odzyskać zainwestowaną kwotę. Zbywalność akcji ma dwie główne zalety, a mianowicie zapewnia płynność inwestorom, a jednocześnie zapewnia stabilność firmy. Przeniesienie udziałów w spółce w żaden sposób nie wpływa na jej istnienie lub zarządzanie, a akcjonariusz może wygodnie uwolnić się od odpowiedzialności poprzez przeniesienie swoich udziałów na inną osobę.

5) Oddzielna nieruchomość: Inkorporacja pomaga wyraźnie odróżnić majątek firmy od majątku jej członków. Majątek przypada spółce jako osobie prawnej i żadne zmiany w przynależności indywidualnej nie mają wpływu na tytuł własności. W przypadku spółki, jako osoba prawna może posiadać, cieszyć się i rozporządzać majątkiem we własnym imieniu. Spółka staje się właścicielem swojego kapitału i aktywów. Akcjonariusze nie są właścicielami indywidualnymi ani współwłaścicielami majątku spółki. W sprawie Bacha F Guzdar v. CIT Bombay [11] uznano, że spółka jest prawdziwą osobą, w której przysługuje cały jej majątek, przez którą jest kontrolowana, zarządzana i zbywana”. W sprawie Mac Aura przeciwko Northern Assurance Co Ltd[12] uznano, że „własność spółki nie jest własnością wspólników; jest własnością firmy”.

6) Finanse korporacyjne: Akcje zarejestrowanej spółki są zbywalne, mogą one pozyskać maksymalny kapitał w możliwie najkrótszym czasie. Poza tym spółka kapitałowa ma przywilej podwyższania kapitału w drodze publicznych subskrypcji w formie akcji lub skryptów dłużnych. Publiczne instytucje finansowe chętnie udzielają pożyczek firmom, ponieważ są one na ogół zabezpieczone zmiennym obciążeniem, które jest wyłącznym przywilejem zarejestrowanej spółki.

W sprawie RT Perumal v. John Devin[13 ] zaobserwowano, że spółka jest rzeczywistą osobą, której przysługuje cała jej własność, i przez którą jest kontrolowana, zarządzana i zbywana. Ich Lordowie dalej zauważyli, że „żaden członek nie może twierdzić, że jest właścicielem majątku firmy w czasie jej istnienia lub w trakcie jej likwidacji”.

7) Zarządzanie scentralizowane: Akcjonariusze nie mają bezpośredniego związku z zarządzaniem spółką. Ćwiczą, tylko kontrolę formacyjną. W ten sposób zarządzanie firmą jest zupełnie inne niż jej właściciel. Samodzielne funkcjonowanie kadry kierowniczej przyciąga utalentowane osoby zawodowe do pracy w firmie w atmosferze niezależności, umożliwiając im osiąganie najwyższych celów produkcyjnych i zarządczych prowadzących do ogólnego dobrobytu firmy.

Kierownictwo spółki generalnie powierza się dyrektorom, którzy decydują o sprawach polityki podczas posiedzeń Rady Dyrektorów. Dzięki wykwalifikowanym, profesjonalnym menedżerom wspieranym środkami finansowymi, firmy są w stanie efektywnie rozwijać i prowadzić swoją działalność. Krótko mówiąc, profesjonalna forma zarządzania biznesem oddziela „własność” od kontroli biznesu, a tym samym pomaga promować efektywność. Ponadto zapewnia elastyczność i autonomię przedsiębiorcom w ramach prawa spółek.

8) Zdolność do pozywania i bycia pozywaną: Spółka będąca osobą prawną może pozywać i może być pozywana we własnym imieniu[14]. Powództwo karne może złożyć firma, ale powinna być reprezentowana przez osobę fizyczną. Firma ma prawo chronić swoją uczciwą nazwę. Może pozwać ją za takie zniesławiające uwagi, które mogą zaszkodzić jej działalności lub mienia itp. Firma ma prawo dochodzić odszkodowania, gdy zniesławiający materiał opublikowany na jej temat wpływa na jej działalność. W TVS Employees Federation przeciwko TVS & Sons Ltd[15] uznano, że przygotowanie kasety wideo przez robotników firmy pokazującej ich walkę z zarządem firmy i wystawą może ograniczyć się tylko do wykazania, że ​​sprawa byłaby zniesławiająca. W sprawie R v. Broadcasting Standards Commission sąd apelacyjny orzekł, że firma może złożyć skargę na podstawie Broadcasting Act z 1996 r. na nieuzasadnione naruszenie jej prywatności. W tym przypadku skarga dotyczyła tajnego filmowania transakcji w sklepach przez BBC i zarzucano, że stanowiło to naruszenie prywatności firmy.

Wady inkorporacji

1) Podnoszenie lub przebijanie zasłony korporacyjnej: Korporacja jest suknem o odrębnej osobowości przez fikcję prawa, ale w rzeczywistości jest to stowarzyszenie osób, które w rzeczywistości są w pewnym sensie beneficjentami rzeczywistymi majątku korporacji. Firma będąca sztuczną osobą nie może działać samodzielnie, może działać tylko za pośrednictwem osób fizycznych. Cała teoria inkorporacji opiera się na teorii podmiotu korporacyjnego, ale odrębna osobowość firmy i jej statutowe przywileje powinny być wykorzystywane wyłącznie do uzasadnionych celów. Jeżeli osoba prawna firmy jest wykorzystywana do oszukańczych i nieuczciwych celów, zainteresowane osoby nie będą mogły schronić się za osobowością korporacyjną. Sąd w takich przypadkach przełamuje korporacyjną powłokę i stosuje zasadę tzw. „podnoszenia lub przebijania korporacyjnej zasłony”. Zasłonę korporacyjną firmy można zdjąć, aby ustalić prawdziwy charakter i realia gospodarcze stojące za osobowością prawną firmy. Niewątpliwie teoria podmiotowości korporacyjnej przedsiębiorstwa jest nadal podstawową zasadą, na której opiera się całe prawo korporacji. Jednak odrębna osobowość firmy, będąca przywilejem ustawowym, musi być zawsze wykorzystywana wyłącznie do uzasadnionych celów biznesowych. W przypadku, gdy osoba prawna osoby prawnej jest niewłaściwie wykorzystywana do oszukańczych i . nieuczciwe cele, zainteresowane osoby nie będą mogły schronić się za osobowością korporacyjną. W takich przypadkach sąd przełamie korporacyjną powłokę i zastosuje zasadę „podnoszenia lub przebijania korporacyjnej zasłony”. Oznacza to, że sąd zajmie się podmiotem prawnym.

W New Horizons Ltd. v. Union of India i inni,[16] odwołująca się firma, widziana przez zasłonę zakrywającą twarz New Horizons Ltd., została uznana za spółkę joint venture utworzoną w wyniku reorganizacji w 1992 roku. Sześćdziesiąt procent jej kapitału zakładowego należało do indyjskiej grupy spółek, a czterdzieści procent kapitału zakładowego należało do zagranicznej firmy z siedzibą w Singapurze. Rząd rozpisał przetargi na dystrybucję darowizny państwowej. Oferta wnoszącego odwołanie nie została rozpatrzona ze względu na to, że doświadczenie jej uczestników nie było takie samo jak doświadczenie wnoszącego odwołanie i z powodu niewystarczającego doświadczenia oferta pozwanego została przyjęta, ponieważ mieli oni wieloletnie doświadczenie, a także zaoferowali znacznie niższą kwotę tantiem . Wnoszący odwołanie twierdzili, że doświadczenie członków spółki joint venture należy traktować jako własne doświadczenie i należy w tym celu przejrzeć zasłonę korporacyjną. Uwzględniając apelację, Sąd Najwyższy orzekł, że działanie Rządu Państwowego przy ustalaniu kwalifikowalności przetargu nie było zgodne ze standardami lub normami oraz było arbitralne i irracjonalne. Trybunał zauważył ponadto, że w przypadku spółki joint venture, Trybunał może przejrzeć zasłonę korporacyjną, aby ustalić prawdziwy charakter spółki. Doktryna zniesienia zasłony korporacyjnej jest przywoływana, gdy okazuje się, że osobowość korporacyjna sprzeciwia się sprawiedliwości, wygodzie lub interesowi dochodów. Sąd Najwyższy orzekł, że działanie Rządu Państwowego przy ustalaniu kwalifikowalności przetargu nie było zgodne ze standardami lub normami oraz było arbitralne i nieracjonalne. Trybunał zauważył ponadto, że w przypadku spółki joint venture, Trybunał może przejrzeć zasłonę korporacyjną, aby ustalić prawdziwy charakter spółki. Doktryna zniesienia zasłony korporacyjnej jest przywoływana, gdy okazuje się, że osobowość korporacyjna sprzeciwia się sprawiedliwości, wygodzie lub interesowi dochodów. Sąd Najwyższy orzekł, że działanie Rządu Państwowego przy ustalaniu kwalifikowalności przetargu nie było zgodne ze standardami lub normami oraz było arbitralne i nieracjonalne. Trybunał zauważył ponadto, że w przypadku spółki joint venture, Trybunał może przejrzeć zasłonę korporacyjną, aby ustalić prawdziwy charakter spółki. Doktryna zniesienia zasłony korporacyjnej jest przywoływana, gdy okazuje się, że osobowość korporacyjna sprzeciwia się sprawiedliwości, wygodzie lub interesowi dochodów.

Zasada „zniesienia zasłony korporacyjnej” znalazła ustawowe uznanie w niektórych przepisach, takich jak sekcje 45, 147, 212, 247 i 542 ustawy o spółkach. Mówi się, że zasłona korporacyjna zostaje zniesiona, gdy sąd ignoruje firmę i zajmuje się bezpośrednio członkami lub menedżerami. Sądy uznały za konieczne zlekceważenie odrębnej osobowości spółki 4 w następujących sytuacjach:

(a) Ustalenie rzeczywistego charakteru spółki

W czasie wojny może okazać się konieczne zniesienie zasłony korporacyjnej spółki aby ustalić, czy firma ma charakter wroga. W takim przypadku sądy mogą według własnego uznania zbadać charakter osób, które realnie kontrolują sprawy spółki.

W sprawie[17] spółka została zarejestrowana w Anglii w celu sprzedaży opon wyprodukowanych w Niemczech przez niemiecką firmę, wszystkie udziały z wyjątkiem jednego należały do ​​podmiotów niemieckich zamieszkałych w Niemczech. Pozostała część akcji należała do brytyjskiego podmiotu, który był sekretarzem spółki. W ten sposób rzeczywista kontrola nad angielską firmą była w rękach niemieckich. W czasie I wojny światowej firma podjęła akcję odzyskania długów handlowych. Powstało zatem pytanie, czy kompania stała się firmą wroga w następstwie I wojny światowej. Izba Lordów zauważyła między innymi:

„Ale może przybrać charakter wroga, gdy osoby de facto kontrolujące jego sprawy są mieszkańcami dowolnego wrogiego kraju lub, gdziekolwiek mieszkają, działają pod kontrolą wrogów. dlatego orzekł, że firma jest wrogim przedsiębiorstwem w celu handlu i dlatego nie może kontynuować akcji”.

W amerykańskim przypadku [18] stwierdzono, że sądy mogą odmówić przekłucia zasłony korporacyjnej, jeśli nie ma zagrożenia dla interesu publicznego. W tym przypadku pewne ziemie zostały przekazane przez Anglika drugiemu, co na zawsze powstrzymywało cesjonariusza przed sprzedażą wspomnianej własności osobom kolorowym, czyli Murzynom. Przejmujący przekazał jednak ziemię spółce składającej się wyłącznie z Murzynów. W związku z tym składający petycję wnieśli przeciwko spółce skargę o unieważnienie przewozu z powodu naruszenia warunku. Odrzucając twierdzenie składających petycję, sąd uznał, że członkowie indywidualnie lub stosunek pracy został rozwiązany na podstawie umowy. Następnie założył nową firmę do prowadzenia działalności pozyskiwania i pozyskiwania klientów powoda.

Sąd Najwyższy w Subhra Mukherjee i Inny przeciwko M/s. Bharat Coking Coal Ltd. (BCCL) i inni [19] zauważyli, że Trybunał będzie uzasadniony, aby przebić zasłonę inkorporacji w celu ustalenia prawdziwego charakteru transakcji, co do tego, kto był rzeczywistymi stronami sprzedaży i czy była była między mężami i żonami za fasadą odrębnego podmiotu firmy.

(b) Z korzyścią dla dochodów:Sąd może pominąć podmiot prawny, jeżeli jest on wykorzystywany do uchylania się od opodatkowania lub do obejścia obowiązku podatkowego[20]. W tym przypadku oceniany był człowiekiem zamożnym, cieszącym się ogromnymi dywidendami i dochodami z odsetek. Utworzył cztery prywatne firmy i zgodził się z każdą z nich utrzymać pakiet inwestycji jako agent dla nich. Otrzymany dochód był księgowany na kontach firmy, ale firma zwróciła mu kwotę jako udawane pożyczki. Sąd uznał, że spółka została założona przez asesora czysto i po prostu w celu uniknięcia super-podatku, a spółka była niczym innym jak sam asesorem.

(c) Oszustwo lub niewłaściwe zachowanie:Sądy odmówią podtrzymania odrębnego istnienia spółki, w której jest ona utworzona, w celu obejścia lub obejścia prawa, oszukania wierzycieli lub uniknięcia zobowiązań prawnych. W sprawie Gilford Motor Co v. Horne [21] Horne został powołany na stanowisko dyrektora zarządzającego spółki powoda pod warunkiem, że będzie on solo cytować lub zwabić klientów spółki w dowolnym momencie. Był zatrudniony na podstawie umowy. Wkrótce otworzył działalność gospodarczą w imieniu firmy, która pozyskiwała klientów powoda. Uznano, że firma była jedynie przykrywką lub fikcją w celu umożliwienia pozwanemu naruszenia jego przymierza przeciwko nagabywaniu.

W PNB Finance Ltd. przeciwko Shital Prasad Jain[22] sąd orzekł, że „doktorancja przekłuwania korporacyjnej zasłony może być przywoływana, gdy jest to konieczne przez sąd w interesie sprawiedliwości, aby zapobiec wykorzystywaniu podmiotu korporacyjnego jako narzędzia oszustwa, oraz fundamentalnej zasady korporacyjnego sama osobowość może być lekceważona z uwagi na wymogi sytuacji i dla celów sprawiedliwości.d

) Spółki rządowe:Firma czasami traci swoją indywidualność na rzecz zleceniodawcy i może być traktowana jako agent lub powiernik. W Re FG (Films) Ltd.[23] amerykańska firma wyprodukowała film o nazwie „MONSOON” w Indiach technicznie w imieniu firmy brytyjskiej. Ta brytyjska firma miała kapitał w wysokości 100 funtów, z czego większość należała do prezesa amerykańskiej firmy, która sfinansowała produkcję filmu. W tych okolicznościach Izba Handlowa odmówiła zarejestrowania filmu jako filmu brytyjskiego na tej podstawie, że w niniejszej sprawie brytyjska firma działała jedynie jako osoba nominowana lub agent firmy amerykańskiej. Pogląd ten został potwierdzony przez Trybunał. Sąd może w pewnych okolicznościach traktować spółkę holdingową i jej spółkę zależną jako jeden podmiot. Wnioskowanie to nie wynika automatycznie z relacji holdingu i spółki zależnej. Muszą istnieć dowody na to, że biznes tych dwóch jest połączony.

W sprawie Smith Stone & Knight Ltd. przeciwko Birmingham Corporation zauważono, że sądom trudno jest wyjść poza podmiot prawny spółki w celu ustalenia, czy jest ona rzeczywiście niezależna, czy też jest wykorzystywana jako agent lub powiernik. Jeżeli spółka dominująca i spółka zależna są odrębnymi podmiotami prawnymi zgodnie z powszechnymi przepisami prawa i przy braku umowy agencyjnej między tymi dwiema spółkami, nie można uznać, że jest agentem drugiej. Jeżeli jedna spółka ponosi odpowiedzialność jako zleceniodawca za działania innej spółki, stosunek agencyjny powinien być zasadniczo ustalony, tak jak miało to miejsce w niniejszej decyzji.

W Indiach wiele prywatnych firm ma tendencję do rejestrowania się jako spółki rządowe zgodnie z Ustawą o spółkach z prezesem i kilkoma innymi urzędnikami jako akcjonariuszami. Robią to z myślą o czerpaniu pewnych korzyści w swoich komercyjnych przedsięwzięciach. W związku z tym sądy stoją w obliczu problemu rozstrzygnięcia w wielu przypadkach o prawdziwym charakterze przedsiębiorstwa państwowego. Sąd Najwyższy orzekł raz na zawsze, że spółka rządowa nie jest ani przedłużeniem państwa, ani jego agentem.

Sąd Najwyższy orzekł, że Korporacja Ubezpieczeń na Życie nie może być traktowana jako instrument państwa, gdy wykonuje swoje zwykłe prawo jako większościowy udziałowiec spółki w celu usunięcia istniejącego zarządu i odtworzenia zarządu tej spółki[24].

(e) Ukaranie osób rzeczywistych w sprawach quasi-karnych przeciwko Spółce

Sądy czasami stosowały doktrynę zniesienia zasłony korporacyjnej w sprawach quasi-karnych dotyczących spółek w celu spojrzenia za osobę prawną i ukarania rzeczywistych osób, które naruszyli prawo.

(f) Aby zapobiec nadużyciom Procesu prawnego

Doktryna zniesienia zasłony korporacyjnej może być również wykorzystana do zapobiegania nadużyciom procesu sądowego. Tak więc w sprawie Bijay Kumar Agarwal i inni przeciwko Rattan La Bagaria i inni[25] Trybunał zauważył, że chociaż ogólnie rzecz biorąc, zasada zniesienia zasłony korporacyjnej będzie dostępna w statucie, takim jak Ustawa o spółkach i innych ustawach finansowych i podatkowych itp., ale wprawdzie nie można wykluczyć zastosowania tej zasady gdzie indziej, jeżeli sytuacje należą do następujących kategorii: (a) zależą od odpowiednich przepisów ustawowych lub innych; b) cel, który ma zostać osiągnięty; c) kwestionowane zachowanie; d) zaangażowanie elementu interesu publicznego; e) wpływ na strony, których może to dotyczyć. Dlatego Logicznie wynika, że ​​doktryna zniesienia zasłony korporacyjnej lub analogiczna do niej zasada nie może być wykorzystana jako narzędzie wymiaru sprawiedliwości w rozstrzyganiu sporu między dwiema stronami. Tak więc „Zniesienie zasłony korporacyjnej” lub analogiczna do niej zasada nie może być monopolem jakiejkolwiek konkretnej ustawy. Może być z powodzeniem wykorzystywana przez wymiar sprawiedliwości lub sąd, aby zapobiec nadużywaniu procesu sądowego.

Sąd Najwyższy w Delhi Development Authority przeciwko Skipper Construction Co. (P.) Ltd [26] zauważył, że podniesienie lub przebicie korporacyjnej zasłony może zostać podjęte przez sąd, aby zobaczyć prawdziwych mężczyzn za zasłoną, którzy są zaangażowani w oszukiwanie innych za pomocą skorumpowanych i nielegalnych środków, celowo wbrew nakazowi sądu. W przedmiotowej sprawie spółka oszukiwała innych poprzez umyślne nieposłuszeństwo zarządzeniom Sądu Najwyższego, co stanowiło obrazę Sądu. Rozpoznając apelację, Sąd Najwyższy zauważył, że wymierzenie kary za obrazę nie pozbawi Sądu jego uprawnień do wydawania zarządzeń i wydawania stosownych postanowień o zadośćuczynieniu pokrzywdzonym w celu pełnego wymierzenia sprawiedliwości. W tym celu Sąd może zdjąć zasłonę korporacyjną firmy, aby wziąć się za złe uczynki jej urzędników i ukarać ich, tj. Contemporist. Poza tym Trybunał może również nakazać pogardliwym przywrócenie bezprawnie uzyskanej korzyści osobom, które zostały oszukane, tak aby pogardzani nie byli w stanie zachować owoców pogardy. Sąd może również orzec przepadek/zajęcie mienia nabytego w sposób nielegalny i skorumpowany przez prawdziwych mężczyzn stojących za spółką, jak również mienia członków ich rodzin.

2. Odpowiedzialność osobista dyrektorów lub członków

Po drugie, prawo spółek nakłada osobistą odpowiedzialność na dyrektorów lub członków spółki w niektórych przypadkach, pomimo kardynalnych zasad „odrębnej osobowości” i „ograniczonej odpowiedzialności”. W ustawie o spółkach z 1956 r. istnieją pewne przepisy ustawowe, oprócz odpowiedzialności spółki jako niezależnej osoby prawnej, osoby za nią ukrywające się również ponoszą odpowiedzialność. Takimi przypadkami są: 

(a) Zmniejszenie członkostwa (sekcja 45)

Sekcja 45 Ustawy o spółkach, 1956 wyraźnie stanowi, że jeśli w dowolnym momencie liczba członków spółki spadnie poniżej ustawowego minimum tj. siedem w przypadku spółki publicznej i dwa w przypadku spółki prywatnej, a spółka prowadzi działalność dłużej niż sześć miesięcy, przy czym liczba ta jest tak zmniejszona, każda osoba będąca wspólnikiem tej spółki w czasie trwania spółki tak prowadzi działalność po upływie tych sześciu miesięcy i zdaje sobie z tego sprawę, odpowiada solidarnie za spłatę długów spółki zaciągniętych w tym czasie. Tym samym w takich przypadkach odmawia się wspólnikom przywileju ograniczonej odpowiedzialności.

(b) Błędny opis nazwy (sekcja 147)

W przypadku, gdy funkcjonariusz spółki podpisuje w imieniu spółki jakąkolwiek umowę, weksel, weksel, weksel, czek lub przekaz pieniężny, osoba taka ponosi osobistą odpowiedzialność wobec posiadacza, jeżeli nazwa spółki nie jest w pełni lub odpowiednio wymienione w instrumencie.

(c) Oszukańcze prowadzenie działalności (sekcja 542): Ta sekcja nakłada odpowiedzialność za oszukańcze prowadzenie działalności firmy. Zgodnie z sekcją, jeśli okaże się, że działalność jest prowadzona z zamiarem oszukania wierzycieli spółki lub jakiejkolwiek innej osoby, lub w jakimkolwiek nieuczciwym celu, osoby, które świadomie były stronami tej działalności, będą osobiście przetrzymywane odpowiedzialny za całość lub część długów spółki.

(d) Spółka zależna (sekcje 212 i 214)

Zgodnie z wymogami art. 212 i 214 ustawy, spółka holdingowa musi ujawnić swoim członkom rachunki swoich spółek zależnych. Choć z punktu widzenia prawa spółka zależna jest w pewnych okolicznościach odrębną osobą prawną, sąd nie może w określonej sytuacji traktować spółki zależnej jako samodzielnego podmiotu. Mogą wystąpić dwie sytuacje, w których spółka zależna może utracić do pewnego stopnia swoją niezależność tożsamości, a mianowicie (1) prawo może odrzucić formy prawne i wymagać od spółek w grupie przedstawienia wspólnego obrazu w celu dostarczenia lepszej informacji o sytuację finansową grupy jako całości w oczach opinii publicznej, wierzycieli i udziałowców; oraz (2) gdy kontrola i prowadzenie działalności spółki zależnej spoczywa wyłącznie na osobach nominowanych spółki holdingowej,

(e) Brak zwrotu pieniędzy z wniosku (art. 69 (5))

Postanowienie zawarte w klauzuli (5) sekcji 69 ustawy o spółkach z 1956 r. nakłada na dyrektora spółki publicznej osobistą odpowiedzialność za zapłatę pieniędzy wraz z odsetkami, jeśli nie podlega spłacie w ciągu trzydziestu dni w przypadku nieotrzymania minimalnej subskrypcji lub nieuzyskania przez spółkę zaświadczenia o rozpoczęciu działalności

(f) Wprowadzenie w błąd w prospekcie (punkt 62)

W przypadku wprowadzenia w błąd w prospekcie spółki , każdy dyrektor, promotor i każda inna osoba, która upoważnia do wydania takiego prospektu, ponosi odpowiedzialność wobec tych, którzy subskrybują akcje w oparciu o wiarę nieprawdziwego oświadczenia.

(g) Czyny ultra vires

Dyrektorzy spółki ponoszą osobistą odpowiedzialność za wszystkie działania dokonane przez nich w imieniu spółki, jeśli są ultra vires spółki.

(h) Niezapłacenie podatku

W przypadku likwidacji spółki prywatnej, jeżeli jakikolwiek podatek naliczony od spółki przed lub w trakcie likwidacji w odniesieniu do jakiegokolwiek dochodu z poprzedniego roku nie może zostać odzyskany, każda osoba, która została dyrektor tej spółki w dowolnym momencie w ciągu odpowiedniego roku poprzedniego jest solidarnie odpowiedzialny za zapłatę takiego podatku.

3. Koszty i formalizm:Założenie spółki to kosztowna sprawa. Poza tym wiąże się z dopełnieniem szeregu formalności. Ponadto administracja spółki musi być prowadzona ściśle zgodnie z przepisami prawa spółek, a działalność jest ograniczona jej statutem, co czasami stwarza problemy w jej przebiegu.

4. Firma nie jest obywatelem

Chociaż firma jest osobą prawną, nie jest obywatelem zgodnie z prawem konstytucyjnym Indii ani Ustawą o obywatelstwie z 1955 r. Powodem, dla którego firma nie może być traktowana jako obywatel, jest to, że obywatelstwo jest dostępne tylko dla osób fizycznych lub osób fizycznych a nie osobom prawnym. Kwestia, czy korporacja jest obywatelem została rozstrzygnięta przez Sąd Najwyższy w sprawie State Trading Corporation of India przeciwko Commercial Tax Officer[27]. Ponieważ spółka nie jest traktowana jako obywatel, nie może domagać się ochrony takich praw podstawowych, które są wyraźnie gwarantowane obywatelom, ale z pewnością może domagać się ochrony takich praw podstawowych, jakie są gwarantowane wszystkim osobom, niezależnie od tego, czy są obywatelami, czy nie. W firmie Tata Engineering v. Stan Bihar[28] uznano, że ponieważ osobowość prawna spółki jest zupełnie inna niż jej członków i udziałowców, nie może ona domagać się ochrony praw podstawowych, chociaż wszyscy jej członkowie są obywatelami Indii. Chociaż firma nie jest obywatelem, ma obywatelstwo, miejsce zamieszkania i miejsce zamieszkania. W przypadku siedziby spółki przyjęto, że dla celów prawa o podatku dochodowym spółka ma siedzibę tam, gdzie prowadzona jest jej rzeczywista działalność, a rzeczywistą działalność spółki uważa się za prowadzoną tam, gdzie jej centralne kierownictwo i kontrola jest faktycznie zlokalizowana.

Korporacje lub spółki statutowe

Spółki i przedsiębiorstwa związane z użytecznością publiczną, takie jak koleje, drogi, doki, elektryczność itp. są zwykle włączane specjalnymi aktami ustawodawczymi. Są one w większości zainwestowane w rozległe uprawnienia. Przykładami korporacji statutowych są: Reserve Bank of India ustanowiony ustawą Reserve Bank of India Act z 1934 r., Industrial Finance Corporation of India ustanowiona ustawą Industrial Finance Corporation Act z 1948 r., Air India zarejestrowana na mocy ustawy Air Corporation Act z 1953 r. Life Insurance Corporation of India utworzona przez ustawę Life Insurance Corporation of India z 1956 r. I tak dalej.

Tak więc spółka statutowa jest przedsiębiorstwem publicznym, które powstaje na mocy specjalnej ustawy sejmowej. Ustawa określiłaby jego uprawnienia i funkcje, zasady i przepisy regulujące jego pracowników oraz jego relacje z departamentem rządowym. Są niezależni finansowo.

Chociaż parlament i stanowe ciała ustawodawcze mają uprawnienia do tworzenia ustawowych korporacji handlowych lub niehandlowych nawet do celów prywatnych, zgodnie z wpisem 44 listy I i wpisem 32 listy II siódmego wykazu Konstytucji Indii, każda grupa lub stowarzyszenie pragnące starać się o zarejestrowanie w celach innych niż publiczne, zazwyczaj oczekuje się, że zostanie włączony przez rejestrację zgodnie z ustawą o spółkach.

Firma jednoosobowa

Firma jednoosobowa oznacza, że ​​jedna osoba posiada cały lub praktycznie cały kapitał zakładowy. Mogą, ale nie muszą być inni członkowie. Pozostali członkowie to znajomi, tacy jak przyjaciele, krewni lub osoby nominowane. Osoba centralna ma pełną kontrolę nad spółką. Tego typu firmy mają status korporacyjny i mają ograniczoną odpowiedzialność firmy. Mają też status prawny. W przypadku Salomona zaakceptowano koncepcję jednoosobowej firmy

--------------------------------------- -----------------------------------------

[1] Sekcja 34 ustawy o spółkach, 1956.

[2] Sekcja 433 do 526 ustawy o spółkach z 1956 r.

[3] Art. 300 Konstytucji Indii.

[4] Colonial Bank przeciwko Whilley, (1885) 30 rozdz. D. 261.

[5] (1887) AC 22.

[6] [1895 – 99] Wszystkie ER Rep 33.

[7] Re Kondoli Tea Co. Ltd, (1886) ILR 13 Cai. 43.

[8] AIR 1999 SC 1734.

[9] JH Rayner Ltd przeciwko Deptt of Trade and Industry, (1989) 3 WLR 969 HL.

[10] (1982) 52 Por. Na zewnątrz. 238,

[11] (1955) 1 SCR 876.

[12] 1925 AC 619 HL.

[13] AIR 1960 Szalony. 43.

[14] Union Bank of India przeciwko Khaders International Constructions Ltd , [1993] 2Comp Lj 89 Ker.

[15] (1996) 1 WLR 132 (CA).

[16] (1995) 1 SCC 478

[17] Daimler Co. Ltd. przeciwko Continental Tire & Rubber Co., (1916)2 AC 307.

[18] People's Pleasure Park Co. przeciwko Rohleder, (1908) 109 Va 439.

[19] AIR 2000 SC 1203.

[20] Juggilal przeciwko CIT, (1969) 2 SCC 376.

[21] [1944] 1 Ch 935.

[22] (1983)53Comp. Cas.66.

[23] (1953) Wszystkie ER 615,

[24] Life Insurance Corporation przeciwko Escorts Ltd., (1986) 1 SCC 264.

[25] AIR 1999 Cal. 106, (107).

[26] AIR 1996 SC 2005.

[27] AIR 1963 SC 1811.

[28] AIR 1965 SC 40.