Art. 23. - [Dobra osobiste człowieka] - Kodeks cywilny.
Dziennik Ustaw Dz.U.2020.1740 t.j. | Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2021 r. do: 30 czerwca 2021 r.
Art. 23. [Dobra osobiste człowieka]
Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.
Art. 8. Naturalizacja
Dz.U.2000.28.353 t.j. - AKT ARCHIWALNY - Ustawa z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim.
1. Cudzoziemcowi można, na jego wniosek, nadać obywatelstwo polskie, jeżeli zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej 5 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub posiadając prawo stałego pobytu.
2. W przypadkach szczególnie uzasadnionych można cudzoziemcowi nadać na jego wniosek obywatelstwo polskie, chociażby nie odpowiadał on warunkom określonym w ust. 1.
3. Nadanie obywatelstwa polskiego może być uzależnione od złożenia dowodu utraty lub zwolnienia z obywatelstwa obcego.
4. Nadanie obywatelstwa polskiego obojgu rodzicom rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską.
5. Nadanie obywatelstwa polskiego tylko jednemu z rodziców rozciąga się na dzieci, jeżeli:
1) pozostają wyłącznie pod jego władzą rodzicielską albo
2) drugie z rodziców jest obywatelem polskim lub
3) drugie z rodziców wyraziło zgodę przed właściwym organem na nabycie przez dziecko obywatelstwa polskiego.
6. Dzieciom pozostającym pod opieką obywatelstwo polskie może być nadane jedynie za zgodą opiekuna wyrażoną w odpowiednim oświadczeniu złożonym przed właściwym organem po uprzednim zadośćuczynieniu wymogom właściwego prawa obcego.
7. Nadanie lub rozciągnięcie nadania obywatelstwa polskiego na dzieci, które ukończyły szesnaście lat, następuje jedynie za ich zgodą.
************
ius sanguinis [łac., ‘prawo krwi’], prawo krwi — zasada nabycia obywatelstwa na podstawie obywatelstwa rodziców lub jednego z nich.
Nabycie obywatelstwa z mocy prawa można podzielić na zasadę prawa krwi (ius sanguinis) i zasadę prawa ziemi (ius soli). Prawo krwi charakteryzuje się tym, że dziecko zrodzone z obywatela danego państwa nabywa w momencie urodzenia obywatelstwo państwa obywatelstwa rodzica. Natomiast prawo ziemi oznacza, że dziecko zrodzone na terytorium danego państwa nabywa to obywatelstwo z chwilą urodzenia.
Genezę prawa ziemi można upatrywać w średniowiecznej zasadzie przywiązania jednostki do ziemi. Pierwsze z praw przeważa w Europie, drugie w Ameryce Północnej i Południowej. Bardzo często państwa, np. Polska, Francja, Włochy, Japonia dopuszczają możliwość stosowania tych dwóch form nabycia obywatelstwa równocześnie, przy czym zazwyczaj dominuje zasada prawa krwi. Nabycie obywatelstwa na podstawie aktu administracyjnego, tzw. naturalizacja, rozumiane jest jako nadanie obywatelstwa przez właściwy organ. Zazwyczaj nabycie obywatelstwa poprzez naturalizację obarczone jest spełnieniem szeregu przesłanek. Jedynym ograniczeniem naturalizacji jest to, że nie można nadać obywatelstwa jednostce wbrew jej woli.
***********
Art. 91. Ratyfikowana umowa i jej pozycja w systemie prawa.
Dz.U.1997.78.483 - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.
1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
3. Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami.
Prawo ziemi a prawo krwi - porównanie:
Obywatelstwo jest swoistą więzią prawną i emocjonalną, która łączy każdego człowieka z konkretnym państwem siecią wzajemnych powiązań. Prawo międzynarodowe dopuszcza dwa podstawowe sposoby nabywania obywatelstwa: prawo ziemi oraz prawo krwi. Każde państwo ma możliwość podjęcia niezależnej decyzji o metodzie, która w świetle obowiązującego w nim prawa będzie jedyną słuszną drogą otrzymania jego obywatelstwa.
W krajach, w których obowiązuje prawo ziemi (łac. „ius soli”), każde nowonarodzone dziecko zyskuje automatycznie obywatelstwo kraju, w którym przyszło na swiat. Niezależnie od narodowości rodziców – taki zwyczaj prawny obowiązuje np. w Stanach Zjednoczonych i w większości krajów Ameryki Południowej.
Przeciwieństwem nadawania obywatelstwa według miejsca urodzenia jest prawo krwi (łac. „ius sanguinis”), dotyczące przejmowania przez dziecko obywatelstwa po przynajmniej jednym z rodziców. Prawo krwi jest pierwotnym, tradycyjnym i najpowszechniejszych na świecie sposobem decydowania o przynależności narodowej dziecka.
Obie powyższe metody nabywania obywatelstwa, pomimo iż odnoszą się do tej samej sytuacji i ich rezultaty są identyczne, różnią się od siebie w sposób sposób zasadniczy metodą postępowania. W przypadku prawa krwi decydujące znaczenie ma przynależność narodowa rodziców, która z kolei przy prawie ziemi nie jest w ogóle brana pod uwagę. W świetle prawa międzynarodowego występuje jednak jeszcze jeden istotny aspekt w sprawie nadawania obywatelstwa, mianowicie sytuacja, w której w wyniku działania różnych czynników jednostka nie posiada obywatelstwa żadnego kraju, czyli uznawana jest za apatrydę.
Ustawa o obywatelstwie polskim z dnia 15. lutego 1962 roku dopuszcza w takim przypadku, zastosowanie zasady prawa ziemi, pomimo iż w Polsce obowiązuje tylko i wyłącznie prawo krwi. Wówczas osoba urodzona na terytorium Polski, a nie posiadająca formalnie żadnego obywatelstwa nabywa automatycznie polski paszport, np. w przypadku niezidentyfikowania tożsamości rodziców, nieposiadania przez nich żadnego obywatelstwa lub pochodzenia z państwa, w którym nadaje się obywatelstwo tylko i wyłącznie na zasadzie prawa ziemi. Kwestia ta została w podobny sposób rozwiązana w wielu innych krajach.
Obywatelstwo. Prawo krwi - definicja i charakterystyka
Przyznawanie obywatelstwa na mocy prawa może odbywać się w dwojaki sposób: na zasadzie zastosowania prawa ziemi bądź prawa krwi. W przypadku prawa ziemi (łac. „ius soli”) decydujące znaczenie ma terytorium państwowe, na którym narodziło się dziecko. W pozostałych przypadkach znajduje zastosowanie znane jeszcze z czasów biblijnych, naturalne prawo krwi.
Posługując się słownikami terminologicznymi można zdefiniować prawo krwi (łac. „ius sanguinis") jako sposób nadawania obywatelstwa w świetle prawa międzynarodowego, w którym dziecko nabywa przynależność państwową po swoich rodzicach. Jeśli posiadają różne obywatelstwa, wówczas ich potomek ma prawo do uzyskania tzw. podwójnego obywatelstwa, czyli możliwości legitymowania się paszportami krajów, z których pochodzą rodzice.
Prawo krwi stosowane jest obecnie w większości państw na świecie, w tym także w Polsce. W ustawie o obywatelstwie polskim znajduje się jasne wskazanie na tradycyjne i naturalne prawo krwi, które określone jest jako podstawowa prawna metoda otrzymania obywatelstwa polskiego.
***********
Dlaczego sam akt urodzenia nie wystarczy?
Jeżeli urodziłeś(-łaś) się w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, Kanadzie, Brazylii, Meksyku, czy kilku innych krajach, zostajesz obywatelem ponieważ urodziłeś(-łaś) się na terytorium tego kraju. Zasada ta działa nawet jeśli Twoi rodzice mają inne obywatelstwo niż kraju w którym narodziny miały miejsce. W teorii, jeśli Twoi rodzice byli na wakacjach w Meksyku, podczas to których Ty się urodziłeś(-łaś), wtedy automatycznie stajesz się obywatelem Meksyku.
Jednakże, na przykład w Australii, występuje ograniczone prawo ziemi, co za tym idzie sytuacja jest odrobinę inna. Jeżeli rodzisz się w Australii, możesz nabyć obywatelstwo tylko jeśli jedno z Twoich rodziców jest Australijczykiem lub stałym rezydentem, lub otrzymać je po okresie spędzenia tam pierwszych 10 lat życia, niezależnie od statusu obywatelstwa Twoich rodziców. Takie regulacje sprawiają, że prawo Australii jest mieszanką prawa ziemi i krwi. Z ius sanguinis mamy elementy związane z obywatelstwem lub pobytem stałym jednego z rodziców, co nie przeszkadza Ci otrzymać obywatelstwa po przebywaniu tam 10 lat – co ewidentnie wynika z ius soli.
Polskie Obywatelstwo
Obywatelstwo polskie dzięki zasadzie prawa krwi (ius sanguinis)
Prawo krwi (zasada prawa krwi, ius sanguinis) i prawo ziemi (ius soli) to dwa najpopularniejsze systemy prawa w zakresie przyznawania obywatelstw na świecie. Rozumienie różnicy między nimi ma zasadnicze znaczenie, jeśli chcemy wiedzieć jaka jest podstawa prawna do ubiegania się o obywatelstwo polskie w procedurze poświadczenia obywatelstwa.
Dlaczego polskie prawo działa na Twoją korzyść?
Prawo krwi ma dużo zalet, zwłaszcza jeżeli urodziłeś się poza Polską, ponieważ o obywatelstwie Polskim nie decyduje w pierwszej kolejności miejsce urodzenia, ale posiadanie chociażby jednego rodzica, który jest polskim obywatelem. Co więcej, jeżeli jacykolwiek Twoi przodkowie w linii bezpośredniego pokrewieństwa byli Polakami i jesteś w stanie to udowodnić, masz prawo do poświadczenia obywatelstwa polskiego. To własnie dlatego bardzo potrzebne do procedury są akty stanu cywilnego – to one odtwarzają Twoją linię pokrewieństwa, czyli Twoją przepustkę do złożenia wniosku o poświadczenie obywatelstwa, a w perspektywie o paszport.
nowonarodzony pensjonariusz;
Czy urodziłem się na mocy prawa krwi czy prawa ziemi?! Obowiązuje mnie prawo krwi czy ziemi?!!! To ważne!!!
Czyli tak naprawdę akt urodzenia udowadnia tak naprawdę gdzie się urodziłeś i pozwala poznać dane nt. Twoich rodziców, nie wskazuje niestety jednoznacznie Twojego prawa do obywatelstwa polskiego, nawet w tak oczywistych przypadkach jak ten z wakacjami w Meksyku. Jeśli urodziłeś(-łaś) się na takich wakacjach, Twoi rodzice musieliby zarejestrować Twój zagraniczny akt urodzenia w Urzędzie Stanu Cywilnego.
Prawo krwi historycznie bardziej uzasadnione dla Polaków.
Prawo krwi bazuje na pokrewieństwie. To dużo popularniejszy system prawny, bardziej racjonalny z perspektywy historycznej, mający podstawę w czasach plemiennych. W przeszłości, kiedy ludzie prowadzili jedynie częściowo osiadły tryb życia, granice nie były tak sztywne jak obecnie. Więzy rodzinne i plemienne były dużo ważniejsze. Współcześnie, posiadanie chociaż jednego rodzica, który jest obywatelem Polski gwarantuje obywatelstwo.
Diabeł tkwi w szczegółach!
Istnieją detale, które mogą mieć wpływ na zasadę prawa krwi. Jeżeli na przykład Twój przodek służył w obcej armii, został obywatelem ZSRR albo zrzekł się obywatelstwa polskiego nie masz prawa do poświadczenia Polskiego Obywatelstwa (co nie znaczy, że nie ma dla Ciebie innych możliwości jego otrzymania!).
Z tego powodu bardzo polecamy Ci upewnienie się czy na pewno możesz wystąpić o poświadczenie OBYWATELSTWA!.
Mamy nadzieję, że ten artykuł ułatwi Ci zrozumienie roli jaką prawo obywatelskie w Polsce ma w uzyskaniu poświadczenia obywatelstwa polskiego. Gdybyś jednak miał(a) jakieś pytania,staram się na takowe odpowiedzieć oraz na szereg pytań nurtujacych z takich dziedzin jak: K. C. prawa morskiego i handlowego w dobie prawa naturalnego, i innych, a także zapraszam do dzielenia się własnymi spostrzeżeniami i pomysłami,jakto mawial ferdynand "w kupie siła" wiedzy nigdy dość i serdecznie zapraszamy do kontaktu. zdrawiam i niechaj nam sie darzy~
( red. [By: komiwodzirey ©] )
VIA:
komiwodzirejonline.wordpress.com
https://www.paypal.com/pools/c/8z13RDkLyX
https://soundcloud.app.goo.gl/bRFu5
https://suwerenprawanaturalnego.blogspot.com
wyszukane treściwie-zaciekle:
Co to jest obywatel – citizen z i dla korporacji US + Secgov / EDGAR + PL - INC?
Większość osób wydaje się polegać na słownikach w zakresie definicji słów - jednak faktem jest, że informacje zawarte w słownikach w żaden sposób nie stanowią ich definicji, a jedynie określają wspólne rozumienie słów, ponieważ słowa są powszechnie używane - to właśnie rozumiemy jako „dykcję”.
Innymi słowy, wyjaśnienia słów zawarte w słownikach są błędnie nazywane „definicjami”, podczas gdy w rzeczywistości wszystko, co robi słownik, przedstawia stale zmieniające się powszechnie rozumiane znaczenie słów - słownik NIE zawiera definicji słów - definicje słów można znaleźć tylko w ustawach lub innych pismach prawnych, w których znaczenie określonych słów jest szczegółowo określone i „zdefiniowane”, ponieważ takie słowa są używane w takich ustawach lub innych pismach prawnych, w których takie definicje są określone. Nigdy nie pozwoliłbym, aby jakikolwiek słownik, a już na pewno tak zwany słownik prawny, nie był używany do ustalenia definicji lub zrozumienia słowa !! Zamiast tego przechodzę do tego, jak to słowo zostało użyte, zrozumiane i zastosowane w prawdziwej „dykcji” zwykłych ludzi dnia.
W przypadku słowa „obywatel – citizen ” - z obserwacji tego trybu, jak „obywatele” są traktowani w Stanach Zjednoczonych - jasne jest, że słowo „obywatel”, jak to słowo, stosuje się do „obywateli Stanów Zjednoczonych”, że w Stanach Zjednoczonych słowo „obywatel” odnosi się do osoby, której życie pod każdym względem jest całkowicie pod kontrolą niekonstytucyjnego i fikcyjnego - rządu politycznego przemysłowców Stanów Zjednoczonych (1731). Z obserwacji jasno wynika, że rząd Stanów Zjednoczonych (i jego podległe jednostki, neokolonie, zamorskie terytoria ((EO 93013) - znane jako stany, powiaty i miasta) sprawują całkowitą i nieograniczoną kontrolę nad każdym aspektem życia osób/person wyznaczonych na obywateli Stanów Zjednoczonych.Obywatel inkorporacji – citizen w New York DC dla Stanów Zjednoczonych ma praktycznie zerowy autorytet w odniesieniu do swojego życia i posiadania praw – wg R9 -Public i Civil Law = color prawa i biura – każdy z obywateli Stanów Zjednoczonych mają obecnie przywilej decydowania o tym, jakiego rodzaju papieru toaletowego mogą użyć i ile kwadratów mogą użyć, aby się wytrzeć, ale jasne jest, że przywilej ten może zostać cofnięty w dowolnym momencie i że zdecydowana większość obywateli potulnie przystąpi na rządowy wymóg, aby oszczędzać i oddawać zużyty papier toaletowy w zamian za świeży nieużywany papier, kiedy rząd podejmie decyzję aby wymagać od takich takich obywateli, by z łatwością przestrzegali rządowego pod przymusem /siłą- nakazu używania obu stron papieru toaletowego przed wydaniem świeżego papieru toaletowego.
Tak więc powyższe jest tym, czym jest obywatel - citizen, ponieważ to słowo jest stosowane w Stanach Zjednoczonych - i podległych im franczyzobiorców poprzez rejestrację w US pod Aktem Naturalizacji – Naturalization Act (1790) via Congress US = to znaczy, że obywatelem Stanów Zjednoczonych jest osoba, której życie jest całkowicie pod polityczną jurysdykcją i kontrolą rządu Stanów Zjednoczonych - z absolutnie ZEROWYM wyjątkiem pod (Art. 5; 91.3 Konst III RP = PL - INC pod franczyzą podwykonawczą i karami (15 USC 44 - Definicje) .
° •. • ° • · (© H® ᛁ§ † 0 FF) · • ° •. • °
«« «ᚲᚢᚾᛏᚨ ~ ᚲᛁᚾᛏᛂ: ᛂᚷ3 ~ ᛋᛉᛂᚷᛂ» »»
° ·.:. · °){‹« ‹I 'ᚨᛗ: ᚲᛟᛗᛁᚹᛟᛞᛉᛁᚱᛂᚢ ©› »›}(° ·.:. · °
~) {~.: ᚨᛋᛈᚱᛟᛏᛂᚲᛏᛟᚱᛁᛋ:. ~} (~
ᛋᚢᛈᚱᛂᛗᛂ - ᛁᚾᛞᛂᛈᛂᚾᛞᛂᚾᛏ - ᛋᛟᚹᛂᚱᛂᛁᚷᚾ
https://www.lexmotion.eu/blog/pl/obywatelstwo-polskie-dzieki-zasadzie-prawa-krwi-ius-sanguinis/
https://freedom-school.com/eric-williams/citizen.htm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
» niechaj ci sie darzy«zdrawiam«