Czy aby napewno jesteś "OSOBĄ"

~ Rex-Lex: © THIS IS PRIVATE PROPERTY © File:de: Registered With UK Copyright Service File: date: Reg. No. 284742248 © Estate ® ~

» DEPARTAMENT:PRN ~ ''Prezydium Rady Narodowej'' «

Pełna definicja słowa "osoba":

  PERSON (per'sn,) n. [L. persona; podobno złożona z per, przez lub przez, i sonus, dźwięk; słowo łacińskie oznaczające przede wszystkim maskę używaną przez aktorów na scenie]. Amerykański słownik języka angielskiego Noah Webster 1828

  OSOBA W prawie osoba fizyczna lub grupa posiadająca osobowość prawną, która ma określone prawa i obowiązki. Uznaje się, że obejmuje to również korporacje zagraniczne i krajowe. Porównaj: osoba sztuczna; osoba fizyczna. Słownik prawa kanadyjskiego, wydanie piąte Barron's

  PERSON "Człowiek postrzegany zgodnie z rangą, jaką zajmuje w społeczeństwie, ze wszystkimi prawami, do których uprawnia go zajmowane miejsce, i obowiązkami, jakie ono nakłada". Słowo to w swoim naturalnym i zwyczajowym znaczeniu obejmuje zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Termin ten może obejmować istoty sztuczne, takie jak korporacje i korporacje zagraniczne, na mocy ustaw zabraniających zabierania własności bez sprawiedliwego procesu sądowego i zapewniających wszystkim osobom równą ochronę prawną".

  "Osoby są dwojakiego rodzaju, naturalne i sztuczne. Osobą fizyczną jest człowiek. Do osób sztucznych zalicza się zbiór lub sukcesję osób fizycznych tworzących korporację; zbiór dóbr, którym prawo przypisuje zdolność posiadania praw i obowiązków. Ta ostatnia klasa osób sztucznych jest uznawana w naszym prawie tylko w ograniczonym zakresie". Black's Law Dictionary Revised 4th Edition

  Maksyma prawa: "Każdy człowiek jest istotą ludzką, ale nie każdy człowiek jest osobą" (Omnis persona est homo, sed non vieissim. - Black's Law Dictionary 7th Edition)

  Maksyma prawa: ""Człowiek" (homo) jest pojęciem natury; "osoba" (persona) jest pojęciem prawa cywilnego" (Homo vocabulum est naturae; persona juris civilis. - Black's Law Dictionary 7th Edition). 

  Maksyma prawna: "Mąż i żona są uważani w prawie za jedną osobę" (Vir et uxor censentum in lege una persona - Black's Law Dictionary 7th Edition). 

  Maksyma prawnicza: "Osoba to istota ludzka rozpatrywana w odniesieniu do pewnego statusu" (Persona est homo cumstatu quodam consideratus. - Black's Law Dictionary 7th Edition). 

  Maksyma prawnicza: "Osoba ludzka nie może mieć ceny" (Corpus humanum non recipit aestimationem - Black's Law Dictionary 7th Edition). 

  Maksyma prawna: "Miasta i gminy działają tak, jakby były osobami" (Personae vice fungitur municipium et decuria. Black's Law Dictionary Revised 4th Edition). 

  Skoro te zasady są od dawna uznawane za prawdę w prawie, jak to się dzieje, że nikt nie wie, że miasto, wieś  czy powiat/gmina, w którym mieszkasz  jest uważane za osobę?. Czy "osoba sztuczna" ściga "osobę fizyczną" w celu wyłudzenia pieniędzy?

   Uznawaniem korporacji za "ludzi" lub "jednostki" - to błędne przekonanie, które ma wielu aktywistów. Wprowadzają w błąd siebie i innych, wierząc, że korporacje są "ludźmi", a my wszyscy jesteśmy "osobami". Do pewnego stopnia jesteśmy "osobami" w rozumieniu prawa, ale bardziej nadrzędną definicją, która wiąże nas z prawem najwyższym (Boskim Prawem Wolnej Woli – Prawem Naturalnym), jest "człowiek", "istota ludzka", "jednostka" - czyli wszystko to, czym korporacje nie są! A prawa związane z "człowiekiem" i "istotą ludzką" są prawami naturalnymi - niezbywalnymi i chronionymi przez nasze dziedzictwo Prawa Naturalnego. Natomiast sztuczna osoba, raz stworzona, ma możliwość posiadania praw i obowiązków nadanych jej przez inną sztuczny twór - osobę - rząd, tę samą "rzecz", która ją stworzyła. Rząd może dyktować prawa sztucznej osobie, którą sam stworzył, ale nie może dyktować praw osobie fizycznej bez jej zgody, a choćby i nawet gdyby, to po wyrażeniu zgody dana osoba może zgodnie z prawem odwołać (ustnie lub pisemnie) swoją zgodę, jeśli naruszane są jej naturalne prawa. Wierzcie lub nie, ale kiedy wasi rodzice zarejestrowali was przy narodzinach i uzyskali Akt Urodzenia, nieświadomie stworzyli "sztuczną osobę" - a ten Akt Urodzenia stworzył więź z rządem ( Akt jest własnością rządu). Aby coś istniało "legalnie" (nie zgodnie z prawem), musi mieć nazwę. 

Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, obejrzyj film "Meet Your Strawman".

STRAWMAN https://youtu.be/7sArXw6ajNg

~ Rex – Lex: © THIS IS PRIVATE PROPERTY © File: de: Registered With UK Copyright Service File: date: Reg. No. 284742248 © Estate ® ~ DEPARTAMENT: PRN ~

 " PREZYDIUM RADY NARODOWEJ " 

Osobowość

Przykłady i perspektywa w tym artykule dotyczą głównie Stanów Zjednoczonych i nie reprezentują światowego spojrzenia na ten temat. ( grudzień 2012 )

Osobowość lub osobowość to status bycia osobą. Definiowanie osobowości jest kontrowersyjnym tematem w filozofii i prawie i jest ściśle związane z prawnymi i politycznymi koncepcjami obywatelstwa, równości i wolności. Zgodnie z prawem tylko osoba fizyczna lub osoba prawna ma prawa, ochronę, przywileje, obowiązki i odpowiedzialność prawną. Osobowość nadal jest tematem międzynarodowej debaty i była krytycznie kwestionowana podczas zniesienia niewolnictwa ludzkiego i pozaludzkiego, w debatach na temat aborcji i praw płodu i/lub praw reprodukcyjnych, w aktywizmie na rzecz praw zwierząt, w teologii i ontologii, w teorii etycznej oraz w debatach o korporacyjnej osobowości i początkach ludzkiej osobowości. Procesy społecznego i prawnego uznania osobowości różnią się międzykulturowo, co pokazuje, że pojęcia osobowości nie są uniwersalne. Antropolog Beth Conklin pokazała, jak osobowość jest powiązana ze stosunkami społecznymi między ludem Wari z Rondônia w Brazylii. Badania Bruce'a Knaufta dotyczące ludu Gebusi z Papui Nowej Gwinei przedstawiają kontekst, w którym jednostki stają się osobami stopniowo, ponownie poprzez relacje społeczne. Podobnie Jane C. Goodale zbadała również konstrukcję osobowości w Papui Nowej Gwinei.

Filozofia;   

Ta sekcja może wymagać oczyszczenia w celu spełnienia standardów jakości Wikipedii . Specyficzny problem polega na tym, że różne koncepcje osobowości są wymienione w dowolnej kolejności, bez nadrzędnej struktury lub organizacji. 

( czerwiec 2012 ). W filozofii słowo „osoba” może odnosić się do różnych pojęć. Pojęcie osobowości jest trudne do zdefiniowania w sposób, który jest powszechnie akceptowany, ze względu na jego historyczną i kulturową zmienność oraz kontrowersje wokół jego użycia w niektórych kontekstach. Zdolności lub atrybuty wspólne dla definicji osobowości mogą obejmować między innymi naturę ludzką, sprawczość, samoświadomość, pojęcie przeszłości i przyszłości oraz posiadanie praw i obowiązków . 

Definicje;   

Boecjusz, filozof z początków VI wieku ne, podaje definicję „osoby” jako „indywidualnej substancji o racjonalnej naturze” („ Naturæ racjonalis individua substantia ”). Zgodnie z naturalistyczną tradycją epistemologiczną, od Kartezjusza do Locke'a i Hume'a, termin ten może oznaczać każdego ludzkiego lub nie-ludzkiego agenta, który posiada ciągłą świadomość w czasie; dzięki temu potrafi formułować wyobrażenia o świecie, formułować plany i na ich podstawie działać. Według Charlesa Taylora problem z poglądem naturalistycznym polega na tym, że określenie, co jest agentem, zależy wyłącznie od „kryterium wydajności”. Stąd innych rzeczy (np. maszyn czy zwierząt) które wykazują "podobnie złożone zachowanie adaptacyjne" nie dało się odróżnić od osób. Zamiast tego Taylor proponuje oparty na znaczeniu pogląd na osobowość: Najważniejsze w przypadku agentów jest to, że mają dla nich znaczenie. Nie możemy zatem po prostu zidentyfikować agentów na podstawie kryterium wydajności, ani przyrównać zwierząt do maszyn... [podobnie] są sprawy istotne dla istot ludzkich, które są osobliwie ludzkie i nie mają analogii ze zwierzętami.

—  Charles Taylor, „Pojęcie osoby”; 

Inni, jak na przykład filozof Francis J. Beckwith, twierdzą, że osobowość nie jest w ogóle powiązana z funkcją, ale raczej stanowi podstawową osobową jedność jednostki: Z moralnego punktu widzenia decydujące znaczenie ma bycie człowieka, a nie jego funkcjonowanie. Osoba ludzka nie powstaje, gdy powstaje funkcja ludzka, ale raczej osoba ludzka jest bytem, ​​który ma naturalną, wrodzoną zdolność do powodowania ludzkich funkcji, niezależnie od tego, czy funkcje te zostaną kiedykolwiek osiągnięte... Człowiek, któremu brakuje zdolności do racjonalnego myślenia (albo z powodu zbyt młodego wieku, albo z powodu niepełnosprawności) jest nadal człowiekiem ze względu na swoją naturę. W związku z tym sensowne jest mówienie o braku istoty ludzkiej wtedy i tylko wtedy, gdy jest ona rzeczywistą osobą.

—  Francis Beckwith „Aborcja, bioetyka i osobowość: refleksja filozoficzna” 

Ta wiara w leżącą u podstaw jedności jednostki jest metafizycznym i moralnym przekonaniem określanym jako materialny pogląd na osobowość. Filozof JP Moreland wyjaśnia tę kwestię: To dlatego, że jednostka ma esencję i mieści się w naturalnym rodzaju, może posiadać jedność dyspozycji, zdolności, części i właściwości w danym czasie i może zachować tożsamość poprzez zmianę.

—  J. P Moreland „James Rachels i aktywna debata na temat eutanazji” Harry Frankfurt pisze, że w nawiązaniu do definicji PF Strawsona: „To, co filozofowie ostatnio przyjęli za analizę pojęcia osoby, w rzeczywistości nie jest w ogóle analizą tego pojęcia”. Sugeruje, że pojęcie osoby jest ściśle związane z wolną wolą i opisuje strukturę ludzkiej woli zgodnie z pragnieniami pierwszego i drugiego rzędu: Oprócz chęci, wyboru i bycia popychanym do robienia tego lub tamtego, [ludzie] mogą również chcieć mieć (lub nie mieć) pewne pragnienia i motywy. Potrafią chcieć różnić się swoimi preferencjami i celami od tego, czym są. Wiele zwierząt wydaje się być zdolnych do tego, co nazywam „pragnieniami pierwszego rzędu” lub „pragnieniami pierwszego rzędu”, które są po prostu pragnieniami robienia lub nie robienia tej czy innej rzeczy. Jednak żadne zwierzę poza człowiekiem nie wydaje się mieć zdolności do refleksyjnej samooceny, która przejawia się w formowaniu pragnień drugiego rzędu.

—  Harry G. Frankfurt, „Wolność woli i pojęcie osoby” 

Kryteria bycia osobą… mają na celu uchwycenie tych atrybutów, które są przedmiotem naszej najbardziej humanitarnej troski o siebie i źródłem tego, co uważamy za najważniejsze i najbardziej problematyczne w naszym życiu.

Według Nikolasa Kompridisa może istnieć również intersubiektywna lub interpersonalna podstawa osobowości: A jeśli osobista tożsamość jest ukonstytuowana i podtrzymywana przez nasze relacje z innymi, tak że gdybyśmy wymazali nasze relacje z naszymi znaczącymi innymi, wymazalibyśmy również warunki naszej samozrozumienia? Jak się okazuje, to wymazanie… jest dokładnie tym, co eksperymentalnie udramatyzowano w filmie science fiction „ Eternal Sunshine of the Spotless Mind ”, znacznie bardziej wyrafinowanej filozoficznie medytacji nad tożsamością osobistą, niż można znaleźć w większości współczesnej literatury na temat temat.

—  Nikolas Kompridis „Wyzwanie technologii dla demokracji: co z człowiekiem?” 

Mary Midgley definiuje „osobę” jako świadomą, myślącą istotę, która wie, że jest osobą ( samoświadomość ). Napisała też, że prawo może tworzyć osoby. Filozof Thomas I. White twierdzi, że kryteria dla osoby to: żyje, jest świadoma, odczuwa pozytywne i negatywne doznania, ma emocje, ma poczucie siebie, (kontroluje swoje zachowanie, rozpoznaje inne osoby i odpowiednio je traktuje oraz ma różnorodne wyrafinowane zdolności poznawcze. Chociaż wiele kryteriów White'a jest nieco antropocentrycznych, niektóre zwierzęta, takie jak delfiny, nadal będą uważane za osoby.  Niektóre grupy praw zwierząt również broniły uznania zwierząt za „osoby”. Inne podejście do osobowości, Paradigm Case Formulation, stosowane w psychologii opisowej i opracowane przez Petera Ossorio, obejmuje cztery powiązane ze sobą koncepcje 1) Indywidualna osoba, 2) Rozmyślne działanie, 3) Rzeczywistość i świat rzeczywisty oraz 4) Język lub zachowanie werbalne. Wszystkie cztery koncepcje wymagają pełnej artykulacji, aby którakolwiek z nich była w pełni zrozumiała. Dokładniej, Osoba jest jednostką, której historia jest paradygmatycznie historią Rozmyślnego Działania w dramatycznym schemacie. Rozmyślne działanie jest formą zachowania, w której osoba (a) angażuje się w zamierzone działanie, (b) jest tego świadoma i (c) zdecydowała się to zrobić. Osoba nie zawsze jest zaangażowana w celowe działanie, ale ma do tego uprawnienia. Człowiek to jednostka będąca zarówno osobą, jak i okazem Homo sapiens. Ponieważ osoby są świadomymi aktorami, kierują się także hedonistycznymi, rozważnymi, estetycznymi i etycznymi względami przy wyborze, wybór lub decydowanie o sposobie działania. W ramach naszej „umowy społecznej” oczekujemy, że typowa osoba może wykorzystać wszystkie cztery z tych motywacyjnych perspektyw. Poszczególne osoby rozważą te motywy w sposób, który odzwierciedla ich cechy osobiste. To, że życie jest przeżywane według „dramaturgicznego” wzorca, oznacza, że ​​ludzie mają sens, że ich życie ma wzorce znaczenia. Przypadek paradygmatu dopuszcza osoby niebędące ludźmi, osoby potencjalne, osoby rodzące się, osoby wytworzone, osoby byłe, osoby z „przypadku deficytu” i osoby „prymitywne”. Korzystając z metodologii paradygmatu, różni obserwatorzy mogą wskazać, gdzie się zgadzają, a gdzie nie zgadzają się, czy jednostka kwalifikuje się jako osoba. oczekujemy, że typowa osoba może wykorzystać wszystkie cztery z tych motywacyjnych perspektyw. Poszczególne osoby rozważą te motywy w sposób, który odzwierciedla ich cechy osobiste. To, że życie jest przeżywane według „dramaturgicznego” wzorca, oznacza, że ​​ludzie mają sens, że ich życie ma wzorce znaczenia. Przypadek paradygmatu dopuszcza osoby niebędące ludźmi, osoby potencjalne, osoby rodzące się, osoby wytworzone, osoby byłe, osoby z „przypadku deficytu” i osoby „prymitywne”. Korzystając z metodologii paradygmatu, różni obserwatorzy mogą wskazać, gdzie się zgadzają, a gdzie nie zgadzają się, czy jednostka kwalifikuje się jako osoba. oczekujemy, że typowa osoba może wykorzystać wszystkie cztery z tych motywacyjnych perspektyw. Poszczególne osoby rozważą te motywy w sposób, który odzwierciedla ich cechy osobiste. To, że życie jest przeżywane według „dramaturgicznego” wzorca, oznacza, że ​​ludzie mają sens, że ich życie ma wzorce znaczenia. Przypadek paradygmatu dopuszcza osoby niebędące ludźmi, osoby potencjalne, osoby rodzące się, osoby wytworzone, osoby byłe, osoby z „przypadku deficytu” i osoby „prymitywne”. Korzystając z metodologii paradygmatu, różni obserwatorzy mogą wskazać, gdzie się zgadzają, a gdzie nie zgadzają się, czy jednostka kwalifikuje się jako osoba. To, że życie jest przeżywane według „dramaturgicznego” wzorca, oznacza, że ​​ludzie mają sens, że ich życie ma wzorce znaczenia. Przypadek paradygmatu dopuszcza osoby niebędące ludźmi, osoby potencjalne, osoby rodzące się, osoby wytworzone, osoby byłe, osoby z „przypadku deficytu” i osoby „prymitywne”. Korzystając z metodologii paradygmatu, różni obserwatorzy mogą wskazać, gdzie się zgadzają, a gdzie nie zgadzają się, czy jednostka kwalifikuje się jako osoba. To, że życie jest przeżywane według „dramaturgicznego” wzorca, oznacza, że ​​ludzie mają sens, że ich życie ma wzorce znaczenia. Przypadek paradygmatu dopuszcza osoby niebędące ludźmi, osoby potencjalne, osoby rodzące się, osoby wytworzone, osoby byłe, osoby z „przypadku deficytu” i osoby „prymitywne”. Korzystając z metodologii paradygmatu, różni obserwatorzy mogą wskazać, gdzie się zgadzają, a gdzie nie zgadzają się, czy jednostka kwalifikuje się jako osoba.

Debaty;   

Różne specyficzne debaty skupiają się na pytaniach o osobowość różnych klas bytów.

Irlandia;   

W 1983 r. mieszkańcy Irlandii dodali ósmą poprawkę do swojej konstytucji, która „uznaje prawo do życia nienarodzonych dzieci i, z należytym uwzględnieniem równego prawa do życia matki, gwarantuje w swoich prawach szacunek i, o ile na ile to możliwe, poprzez swoje prawa, aby bronić i dochodzić tego prawa”. Zostało to uchylone w 2018 r. trzydziestą szóstą poprawką do konstytucji Irlandii .

Stany Zjednoczone;

Prawo uznaje osobę za taką nie dlatego, że jest człowiekiem, ale dlatego, że przypisuje się jej prawa i obowiązki. Osoba jest podmiotem prawnym lub substancją, której przypisuje się prawa i obowiązki. Uważa się, że indywidualna istota ludzka posiada takie cechy, jest tym, co prawnicy nazywają „osobą fizyczną”. Według Black's Law Dictionary osoba to: W powszechnym użyciu człowiek (tj. osoba fizyczna), choć ustawowo może obejmować firmę, organizacje pracownicze, spółki osobowe, stowarzyszenia, korporacje, przedstawicieli prawnych, syndyków, syndyków masy upadłości lub syndyków. W prawie federalnym pojęcie osobowości prawnej jest sformalizowane w ustawie 

(1 USC § 8) i obejmuje „każde niemowlę z gatunku homo sapiens, które urodziło się żywe na dowolnym etapie rozwoju”. Ustawa ta stanowi również, że „Nic w tej sekcji nie może być interpretowane jako potwierdzenie, zaprzeczenie, rozszerzenie ani zawiązanie jakiegokolwiek statusu prawnego lub prawa mającego zastosowanie do jakiegokolwiek członka gatunku homo sapiens w jakimkolwiek momencie przed „urodzeniem się żywym” zgodnie z definicją w tej sekcji." Według National Conference of State Legislatures  wiele stanów USA ma własną definicję osobowości, która rozszerza federalną definicję osobowości, a Webster v. Reproductive Health Services odmówił obalenia prawa stanu Missouri, stwierdzając, że; Życie każdego człowieka zaczyna się od poczęcia... Począwszy od 1 stycznia 1988 roku, prawa tego stanu będą interpretowane i interpretowane w taki sposób, aby uznawały w imieniu nienarodzonego dziecka na każdym etapie rozwoju wszystkie prawa, przywileje i immunitety dostępne dla innych osób, obywateli i mieszkańców tego stanu , nienarodzone dzieci mają chronione interesy w zakresie życia, zdrowia i dobrego samopoczucia. Jako zastosowanie psychologii społecznej i innych dyscyplin naukowo zbadano takie zjawiska, jak postrzeganie i przypisywanie osobowości. Typowe pytania poruszane w psychologii społecznej to dokładność atrybucji, procesy percepcji i powstawanie uprzedzeń. Różne inne dyscypliny naukowe/medyczne zajmują się niezliczonymi zagadnieniami związanymi z rozwojem osobowości. Początek ludzkiej osobowości jest pojęciem długo dyskutowanym przez religię i filozofię. W odniesieniu do debaty na temat aborcji , osobowość jest statusem istoty ludzkiej posiadającej indywidualne prawa człowieka. Terminu tego użył sędzia Blackmun w sprawie Roe przeciwko Wade. Ruch polityczny w Stanach Zjednoczonych stara się zdefiniować początek ludzkiej osobowości jako początek od momentu zapłodnienia, w wyniku czego aborcja, a także formy kontroli urodzeń, które działają w celu pozbawienia ludzkiego embrionu niezbędnego utrzymania w implantacji, mogą stać się nielegalne. Zwolennicy ruchu twierdzą również, że miałoby to pewien wpływ na praktykę zapłodnienia in vitro (IVF), ale nie doprowadziłoby do zakazania tej praktyki. Jonathan F. Will mówi, że struktura osobowości może spowodować znaczne ograniczenia w zapłodnieniu in vitro do tego stopnia, że ​​kliniki reprodukcyjne uznają za niemożliwe świadczenie usług. Obecnie ruch ten jest kierowany przez Personhood Alliance, koalicję państwowych i narodowych organizacji personalnych z siedzibą w Waszyngtonie. Sojusz Osobowości powstał w 2014 roku i obecnie zrzesza 22 organizacje stowarzyszone. Znaczna liczba afiliantów państwowych Sojuszu Osobowości była kiedyś afiliantami Narodowego Prawa do Życia. Organizacje takie jak Georgia Right to Life, Cleveland Right to Life i Alaska Right to Life opuściły National Right to Life i dołączyły do ​​Sojuszu Osobowości po odmowie poparcia proponowanego przez National Right to Life ustawodawstwa, które zawierało wyjątki, takie jak gwałt i kazirodztwo. Sojusz Osobowości określa się jako „skoncentrowana na Chrystusie, biblijnie poinformowana organizacja poświęcona pokojowemu postępowi w uznawaniu i ochronie danego przez Boga, niezbywalnego prawa do życia wszystkich ludzi jako osób prawnych, na każdym etapie ich rozwój biologiczny i w każdych okolicznościach”. Prekursorem Personhood Alliance była Personhood USA, grupa parasolowa z siedzibą w Kolorado z wieloma oddziałami na poziomie stanowym, która określa się jako chrześcijańska służba non-profit. i dąży do zakazu aborcji.Personhood USA zostało założone przez Cala Zastrowa i Keitha Masona w 2008 roku po kampanii Kolorado na rzecz Równych Praw, mającej na celu uchwalenie stanowej poprawki do konstytucji dotyczącej osobowości. Zwolennicy ruchu uważają osobowość za próbę bezpośredniego zakwestionowania Roe v. Wade decyzji Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, wypełniając w ten sposób lukę prawną pozostawioną przez sędziego Harry'ego Blackmuna w opinii większości, kiedy pisał: „Jeśli ta sugestia osobowości zostanie ustanowiona, sprawa wnoszącego odwołanie oczywiście upada, ponieważ prawo płodu do życia byłoby wtedy zagwarantowane konkretnie przez nowelizację”. Niektóre organizacje medyczne opisują potencjalne skutki ustawodawstwa dotyczącego osobowości jako potencjalnie szkodliwe dla pacjentów i praktyki medycznej, szczególnie w przypadkach ektopowych i zaśniadowej. Susan Bordo zasugerowała, że ​​koncentracja na kwestii osobowości w debatach aborcyjnych często była sposobem na pozbawienie kobiet ich praw. Pisze, że „podwójny standard prawny dotyczący cielesnej integralności ciał ciężarnych i nieciężarnych, konstruowania kobiet jako inkubatorów płodowych, nadawania statusu „super-podmiotu” płodu oraz pojawiania się ideologii praw ojca” „że obecne warunki debaty na temat aborcji – jako rywalizacji między roszczeniami płodu do osobowości a prawem kobiet do wyboru – są ograniczone i mylące”. Inni, jak Colleen Carroll Campbell, twierdzą, że ruch osobowości jest naturalnym postępem społeczeństwa w ochronie równych praw wszystkich członków gatunku ludzkiego. Pisze ona: „Podstawowe założenie filozoficzne stojące za tymi zmianami [osobowości] jest wybitnie rozsądne. A oferowana alternatywa – odcinająca ludzkość od osobowości – jest pełna niebezpieczeństw. Jeśli bycie człowiekiem nie wystarczy, aby uprawniać do przestrzegania praw człowieka , to samo pojęcie praw człowieka traci sens. A my wszyscy — urodzeni i nienarodzeni, silni i słabi, młodzi i starzy — pewnego dnia znajdziemy się na niewłaściwym końcu tej okrutnej miarki”. Ojciec Frank Pavone zgadza się z tym, dodając: „Nie jest to również spór o państwo narzucające pogląd religijny lub filozoficzny. W końcu twoje i moje życie nie są chronione z powodu pewnych religijnych lub filozoficznych przekonań, które inni muszą mieć o nas. Dokładniej, prawo chroni nas właśnie wbrew przekonaniom innych, którzy we własnym zakresie światopoglądzie mogą nie cenić naszego życia. …Wsparcie Roe vs. Wade to nie tylko pozwolenie na zabieg medyczny. To uznanie, że rząd ma prawo powiedzieć, kto jest osobą, a kto nie. Kto zatem ma ograniczać grupy, do których jest stosowany? To właśnie sprawia, że ​​„osobowość” jest tak ważną kwestią polityki publicznej. Watykan rozwija ostatnio ludzkie, wyjątkowe rozumienie teorii osobowości. Katechizm 2270 mówi: „Życie ludzkie należy szanować i bezwzględnie chronić od chwili poczęcia. Od pierwszej chwili swojego istnienia istota ludzka musi być uznana za posiadającą prawa osoby – wśród których jest nienaruszalne prawo każdej niewinnej istoty do życia”. W marcu 2007 roku Gruzja jako pierwsze państwo w kraju wprowadziła rezolucję legislacyjną zmieniającą konstytucję stanową w celu zdefiniowania i uznania osobowości dziecka nienarodzonego. Gruzińska Konferencja Katolicka i Narodowe Prawo do Życia poparły ten wysiłek i nie udało się przyciągnąć super większości w obu izbach, aby dostać się do głosowania. Ustawodawcy z Georgii składali rezolucję dotyczącą osobowości na każdej sesji od 2007 roku. W maju 2008 roku Georgia Right to Life było gospodarzem pierwszego ogólnopolskiego Sympozjum Osobowości wymierzonego w aktywistów pro-life. To sympozjum odegrało kluczową rolę w zrodzeniu się grupy Personhood USA i różnych wysiłków na rzecz osobowości państwowej, które nastąpiły później. Wyborcy w 46 Gruzji Hrabstwa zatwierdziły osobowość podczas prawyborów w 2010 r. 75% opowiedziało się za niewiążącą rezolucją ogłaszającą równe prawa wszystkich ludzi od poczęcia. Podczas prawyborów republikanów w 2012 r. podobne pytanie zostało umieszczone w głosowaniu w całym stanie i przegłosowane super większością (66%) głosów w 158 ze 159 okręgów. Latem 2008 r. zaproponowano obywatelską poprawkę do konstytucji stanu Kolorado. Trzy próby wprowadzenia definicji osobowości z zapłodnienia do konstytucji stanów USA w drodze referendów nie powiodły się. Po dwóch próbach wprowadzenia podobnych zmian w Kolorado w 2008 i 2010 r., inicjatywa z 2011 r. dotycząca zmiany konstytucji stanu w drodze referendum w stanie Mississippi również nie uzyskała aprobaty, a około 58% głosujących wyraziło sprzeciw. W wywiadzie udzielonym po referendum Mason przypisał niepowodzenie inicjatywy kampanii politycznej prowadzonej przez Planned Parenthood. Zwolennicy osobowości w Oklahomie starali się zmienić konstytucję stanową, aby zdefiniować osobowość jako początek od poczęcia. Stanowy Sąd Najwyższy, powołując się na decyzję Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z 1992 r. w sprawie Planned Parenthood przeciwko Casey, orzekł w kwietniu 2012 r., że proponowana poprawka jest niekonstytucyjna w świetle konstytucji federalnej i zablokował włączenie pytania referendalnego do karty do głosowania. W październiku 2012 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych odmówił rozpatrzenia odwołania od orzeczenia stanowego Sądu Najwyższego. W 2006 roku 16-letnia dziewczyna została oskarżona w Mississippi o morderstwo z powodu urodzenia martwej córki na podstawie tego, że dziewczyna paliła kokainę w czasie ciąży. Zarzuty te zostały później oddalone. 

Kobiety;   

W Stanach Zjednoczonych osobowość kobiet ma poważne konsekwencje prawne. Chociaż w 1920 r. dziewiętnasta poprawka gwarantowała kobietom prawo do głosowania, dopiero w 1971 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł w sprawie Reed przeciwko Reed], że prawo nie może dyskryminować płci, ponieważ czternasta poprawka zapewnia równą ochronę wszystkim „osoby”. W 2011 roku sędzia Sądu Najwyższego Antonin Scalia zakwestionował konkluzję w sprawie Reed v. Reed, argumentując, że kobiety nie mają równej ochrony na mocy 14 nowelizacji jako „osoby”  ponieważ użycie w Konstytucji neutralnego płciowo terminu „Osoba” oznacza, że ​​Konstytucja nie nakazuje dyskryminacji ze względu na płeć, ale też nie zakazuje takiej dyskryminacji, dodając: „Nikt nigdy nie pomyślał, że o to chodzi. Nikt nigdy nie głosował za że." Wielu innych, w tym profesor prawa Jack Balkin, nie zgadza się z tym stwierdzeniem. Balkin stwierdza, że ​​przynajmniej „czternasta poprawka miała na celu zakazanie niektórych form dyskryminacji ze względu na płeć – dyskryminacji w zakresie podstawowych praw obywatelskich wobec samotnych kobiet”. Wiele lokalnych praw małżeńskich w czasie czternastej poprawkizostała ratyfikowana (podobnie jak wtedy, gdy ratyfikowano pierwotną Konstytucję) zawierała koncepcje kryjówki i „naczelnika”, co oznaczało, że kobiety legalnie traciły prawa po zawarciu małżeństwa, w tym prawo własności nieruchomości i inne prawa uczestnictwa dorosłych w Ekonomia polityczna; samotne kobiety zachowały jednak te prawa i głosowały w niektórych jurysdykcjach. Inni komentatorzy zauważyli, że niektórzy ratyfikujący Konstytucję Stanów Zjednoczonych (w 1787 r.) również, w kontekstach współczesnych, ratyfikowali konstytucje na poziomie stanowym, które postrzegały kobiety jako Osoby i wymagały, aby były traktowane jako takie, w tym przyznanie kobietom praw, takich jak prawo do głosować.Profesor Jane Calvert twierdzi, że koncepcja osobowości kwakrów z XVII i XVIII wieku odnosiła się do kobiet, a także występowania kwakrów w populacji kilku kolonii, takich jak New Jersey i Pensylwania, w czasie, gdy oryginalna Konstytucja został opracowany i ratyfikowany prawdopodobnie wpłynął na wybór terminu „Osoba” dla Konstytucji zamiast terminu „Człowiek”, który został użyty we Deklaracji Niepodległości oraz wKonstytucja francuska z 1791 roku. Osobowość kobiet ma również konsekwencje dla etyki aborcji. Na przykład w obronie aborcji Judith Jarvis Thomson twierdzi, że prawo jednej osoby do autonomii cielesnej przewyższa prawo innej do życia, a zatem aborcja nie narusza prawa płodu do życia: zamiast tego aborcję należy rozumieć jako wycofujące się z niej kobiety w ciąży. ciała z użytkowania, co powoduje śmierć płodu. Kwestie dotyczące osobowości kobiet i osobowości płodów mają konsekwencje prawne i etyczne także dla praw reprodukcyjnych poza aborcją. Na przykład niektóre przepisy dotyczące zabójstw płodów skutkują karą więzienia dla kobiet podejrzanych o używanie narkotyków w czasie ciąży, która zakończyła się poronieniem, jak na przykład kobieta z Alabamy skazana na dziesięć lat. 

Niewolnictwo;   

Czyż nie jestem godłem człowieka używanym podczas kampanii na rzecz zniesienia niewolnictwa? W 1772 roku Somersett's Case ustalił, że niewolnictwo nie było wspierane przez prawo w Anglii i Walii, ale nie w innych częściach Imperium Brytyjskiego. W 1868 roku, na mocy 14 Poprawki, czarni mężczyźni w Stanach Zjednoczonych zostali obywatelami. W 1870 r. na mocy 15. poprawki czarni mężczyźni uzyskali prawo do głosowania. W 1853 Sojourner Truth zasłynął pytaniem Czyż nie jestem kobietą? a po zniesieniu niewolnictwa czarni mężczyźni nadal walczyli o osobowość, twierdząc, że jestem mężczyzną!

Oryginalne ludy;   

Prawna definicja osób wykluczonych z ludów pierwotnych w niektórych państwach.

Dzieci;   

Definicja prawna osób może obejmować lub wykluczać dzieci w zależności od kontekstu. Amerykańska Ustawa o Ochronie Niemowląt Urodzonych Żywych z 2002 r. zapewnia strukturę prawną, zgodnie z którą osoby urodzone w jakimkolwiek stadium ciążowym, które oddychają, mają bicie serca, pulsację pępowiny lub jakikolwiek dobrowolny ruch mięśni, są żywymi indywidualnymi osobami ludzkimi. 

Niepełnosprawny;   

Dorosłym z niepełnosprawnością poznawczą regularnie odmawia się praw ogólnie przyznanych wszystkim dorosłym osobom, takich jak prawo do zawarcia małżeństwa i zgody na seks oraz prawo do głosowania. Mogą również nie posiadać kompetencji prawnych. Wysunięto argumenty filozoficzne przeciwko możliwości posiadania przez osoby niepełnosprawne poznawczo sprawczości moralnej. W wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, choroba psychiczna może być podawana jako pozbawienie wolności osoby dorosłej bez należytego procesu.

Zwierzęta niebędące ludźmi;   

Niektórzy filozofowie i osoby zajmujące się dobrostanem zwierząt, etologią, prawami zwierząt i pokrewnymi tematami uważają, że niektóre zwierzęta również należy uznać za osoby, a tym samym przyznać im osobowość prawną. Powszechnie nazywane w tym kontekście gatunki obejmują małpy, walenie, papugi, głowonogi, krukowate, słonie, niedźwiedzie, świnie, leporydy i gryzonie, ze względu na ich inteligencję i zawiłe zasady społeczne. Pomysł rozszerzenia osobowości na wszystkie zwierzęta ma poparcie uczonych prawniczych, takich jak:Alan Dershowitz  i Laurence Tribe z Harvard Law School iKursy prawa zwierząt są (stan na 2008 r.) prowadzone w 92 ze 180 szkół prawniczych w Stanach Zjednoczonych. 9 maja 2008 r. Columbia University Press opublikowała Animals as Persons: Essays on the Abolition of Animal Exploitation autorstwa profesora Gary'ego L. Francione z Rutgers University School of Law, zbiór pism, który podsumowuje jego dotychczasową pracę i stanowi przypadku zwierząt innych niż ludzie jako osób. Ci, którzy sprzeciwiają się osobowości w stosunku do zwierząt innych niż ludzie, są znani jako ludzie wyjątkowcy lub zwolennicy supremacji, a bardziej pejoratywnie gatunkowi. Inni teoretycy próbują rozgraniczać stopnie osobowości. Na przykład, dwupoziomowa relacja Petera Singera rozróżnia pomiędzy podstawowym poczuciem a wyższym standardem samoświadomości, który konstytuuje osobowość. Wynn Schwartz zaoferował Paradigm Case Formulation of Persons jako format umożliwiający sędziom identyfikację cech osobowości w różnych podmiotach. Julian Friedland rozwinął siedmiopoziomowy opis oparty na zdolnościach poznawczych i opanowaniu języka. Amanda Stoel zasugerowała, że ​​prawa powinny być przyznawane w oparciu o skalę stopni osobowości, umożliwiając podmiotom, którym obecnie odmawia się jakiegokolwiek prawa, uznanie niektórych praw, ale nie tak wielu. W 1992 r. Szwajcaria zmieniła swoją konstytucję, uznając zwierzęta za istoty, a nie za rzeczy. Dekadę później Niemcy zagwarantowały prawa zwierzętom w poprawce do konstytucji z 2002 roku, stając się pierwszym członkiem Unii Europejskiej, który to zrobił. Parlament Nowej Zelandii, uchwalając Ustawę o dobrostanie zwierząt (1999), wprowadził ograniczenia dotyczące wykorzystywania „człekokształtnych hominidów” w badaniach naukowych lub nauczaniu.W 2007 r. parlament Balearów, autonomiczna prowincja Hiszpanii, uchwaliła pierwsze na świecie ustawodawstwo przyznające prawa wszystkim małpom człekokształtnym. W 2013 r. indyjskie Ministerstwo Lasów i Środowiska zakazało importu lub chwytania waleni (wielorybów i delfinów) w celach rozrywkowych, wystawowych lub kontaktowych, twierdząc, że „walenie ogólnie są bardzo inteligentne i wrażliwe” oraz że „jest moralnie niedopuszczalne jest trzymanie ich w niewoli dla rozrywki”. Zauważył, że „różni naukowcy” argumentowali, że powinni być postrzegani jako „osoby niebędące ludźmi” z proporcjonalnymi prawami, ale nie zajęli oficjalnego stanowiska w tej sprawie, a nawet nie mieli prawnego upoważnienia, aby to zrobić. W 2014 r. hybrydowy orangutan urodzony w zoo o imieniu Sandra został uznany przez sąd w Argentynie za „podmiot inny niż człowiek” w nieudanej sprawie habeas corpus dotyczącej uwolnienia orangutana z niewoli w zoo w Buenos Aires. Status orangutana jako „podmiotu innego niż człowiek” musi zostać wyjaśniony przez sąd. Sprawy sądowe dotyczące tego orangutana trwają w 2015 roku. Wreszcie, w 2019 roku, Sandrze przyznano nieludzką osobowość i uwolniono z niewoli do sanktuarium na Florydzie.W 2015 roku, po raz pierwszy, dwa szympansy, Herkules i Leo, uznano za „osoby prawne”, które otrzymały nakaz habeas corpus. Oznaczało to, że ich więzień, Uniwersytet Stony Brook, musiał podać prawnie wystarczający powód ich pozbawienia wolności.Pogląd ten został odrzucony, a nakaz został uchylony przez sędziego niedługo potem.

Korporacje;   

Główne artykuły: Osobowość korporacyjna, Uniwersytet, Stowarzyszenie wolontariackie i Fundacja (non-profit). Dziś w prawie ustawowym i korporacyjnym pewne konstrukcje społeczne są prawnie uznawane za osoby. W wielu jurysdykcjach niektóre korporacje i inne osoby prawne są uważane za osoby prawne, które mogą pozwać lub zostać pozwem w sądzie. Nazywa się to osobowością prawną lub korporacyjną. W 1819 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł w sprawie Dartmouth College przeciwko Woodwardowi, że korporacje mają takie same prawa do egzekwowania umów jak osoby fizyczne.

Boliwia;   

W 2006 r. Boliwia uchwaliła ustawę uznającą prawa przyrody, aby „nie podlegały mega-infrastrukturze i projektom rozwojowym, które wpływają na równowagę ekosystemów i lokalnych społeczności mieszkańców”. 

Ekwador;   

W 2008 roku Ekwador zatwierdził konstytucję uznającą, że natura „…ma prawo do istnienia, trwania, utrzymania i regeneracji swoich cykli życiowych, struktury, funkcji i procesów w ewolucji”. 

Indie;   

W 2017 roku sąd w północnoindyjskim stanie Uttarakhand uznał Ganges i Yamunę za osoby prawne. Sędziowie wymienili rzekę Whanganui w Nowej Zelandii jako precedens w tej akcji. 

Nowa Zelandia;   

Rzeka Whanganui w Nowej Zelandii jest czczona przez lokalnych Maorysów jako Te Awa Tupua, czasami tłumaczona jako „zintegrowana, żywa całość”. Starania o zapewnienie mu specjalnej ochrony prawnej były podejmowane przez Whanganui iwi od lat 70. XIX wieku. W 2012 r. rząd Nowej Zelandii i Whanganui River Maori Trust podpisały umowę o nadaniu rzece osobowości prawnej. Za ochronę rzeki odpowiada jeden strażnik z Korony i jeden z Whanganui.

Hiszpania;   

Mar Menor w Hiszpanii może być pierwszą jednostką lub ekosystemem, która stanie się jednostką środowiskową w Europie. Procedurę zapoczątkowała popularna inicjatywa ustawodawcza (PLI), która zebrała ponad 600 tys. podpisów Hiszpanów (potrzebne minimum to 500 tys.). Po uzyskaniu tych podpisów stała się propozycją legislacyjną i rozpoczęła procedurę w Cortes Generales (parlamencie stanowym), aby stać się pierwszą w Europie ustawą.

Zmodyfikowani ludzie;   

Krajobraz teoretyczny teorii osobowości został ostatnio zmieniony przez kontrowersje w środowisku bioetycznym dotyczące wyłaniającej się społeczności uczonych, badaczy i aktywistów utożsamiających się z wyraźnie transhumanistyczną pozycją, która wspiera morfologiczną wolność, nawet jeśli osoba zmieniła się tak bardzo, że już nie być uważane za członka gatunku ludzkiego. Na przykład, ile człowieka można sztucznie zastąpić, zanim utraci on swoją osobowość? Jeśli ludzie są uważani za osoby ze względu na ich mózgi, to co by było, gdyby wzorce myślowe, wspomnienia i inne atrybuty mózgu mogły zostać przetransponowane na urządzenie? Czy po operacji pacjent nadal byłby uważany za osobę?

Istoty hipotetyczne;   

Spekulując, istnieje kilka innych prawdopodobnych kategorii istot, w przypadku których kwestia osobowości jest problemem. 

Kosmici;   

Gdyby odkryto istnienie obcego życia , w jakich okolicznościach byliby uznawani za „osoby”? Czy musimy brać pod uwagę jakiekolwiek „chętne i komunikatywne (zdolne do rejestrowania własnej woli) autonomiczne ciało” we wszechświecie, bez względu na gatunek, jednostkę (osobę)? Czy zasługują na równe prawa z rasą ludzką?

Sztuczna inteligencja lub życie;   

Jeśli w końcu powstaną sztuczne inteligencje , inteligentny i samoświadomy system sprzętu i oprogramowania, jakie kryteria określiłyby ich osobowość? Podobnie, w którym momencie stworzone przez człowieka życie biologiczne osiągnęłoby osobowość? Uważa się, że technologie cyfrowe mają potencjał, aby wytworzyć pojęcie osobowości pośmiertnej, w której cyfrowe szczątki zmarłych są reanimowane przez sztuczną inteligencję i pozwalają zmarłym na utrzymywanie interakcji z żywymi. Jeśli mieliby bardzo przypominać osobę w jej interakcji z innymi, mogliby być uważani za osoby.

Religia;   

W chińskiej religijnej filozofii taoizmu Tao jest ścieżką życia i boskim polem; nie przejawiania osobowości samej w sobie, ale „jeśli dobrze odżywione”, jest podobno korzystne dla osób i składników osobowości. Wielu ogólnie niereligijnych Japończyków utrzymuje pewien stopień duchowości sintoistycznej (w ten sposób unikając w pełni zadeklarowanej nieduchowości), ponieważ kami nie są tak centralne dla religii sintoistycznej jak monoteistyczny bóg stwórca , przez co mają pośredni wpływ na kształtowanie się jednostki osobowości. Niecentralność kami pozwala jednostce przyjąć ambiwalentną postawę wobec ateizmu lub teizmu i deizmu. Religijnie rzecz biorąc, stopień osobowości przyznany bóstwu (wraz z ich uniwersalnym znaczeniem dla danej religii) może mieć wpływ na światopogląd i rozumienie osobowości przez osoby śmiertelne. 

chrześcijaństwo;

Łacińskie słowo persona prawdopodobnie pochodzi od etruskiego słowa phersu o tym samym znaczeniu i od greckiego πρόσωπον ( prosōpon ). Jego znaczenie w późniejszym okresie rzymskim zmieniło się na charakter spektaklu teatralnego lub sądu, kiedy okazało się, że różne jednostki mogą pełnić tę samą rolę i że towarzyszą jej atrybuty prawne, takie jak prawa, uprawnienia i obowiązki. Te same osoby jako aktorzy mogą odgrywać różne role, każda z własnymi atrybutami prawnymi, czasami nawet w tym samym wystąpieniu sądowym. Według innych źródeł, które również przyznają, że pochodzenie terminu nie jest do końca jasne, persona może być powiązana z łacińskim czasownikiem per-sonare, dosłownie: sounding through, z oczywistym nawiązaniem do wspomnianej wyżej teatralnej maski, która często wbudowany mały megafon. Słowo to zostało przekształcone z użycia teatralnego w termin o ściśle technicznym znaczeniu teologicznym przez Tertuliana w jego dziele Adversus Praxean ( Przeciw Praxeasowi ), w celu rozróżnienia trzech „ osób ” Trójcy. Chrześcijaństwo jest więc pierwszym systemem filozoficznym, który używa słowa „osoba” w jego współczesnym znaczeniu.Następnie Boecjusz udoskonalił to słowo tak, aby oznaczało „indywidualną substancję o racjonalnej naturze”. Można to ponownie określić jako „to, co posiada intelekt i wolę”. Definicję Boecjusza w obecnej formie trudno uznać za zadowalającą. Słowa brane dosłownie można odnieść do rozumnej duszy człowieka, a także ludzkiej natury Chrystusa. To, że św. Tomasz ją akceptuje, wynika prawdopodobnie z faktu, że znalazł ją w posiadaniu i uznał za tradycyjną definicję. Wyjaśnia to w terminach, które praktycznie stanowią nową definicję. Individua substantia oznacza, powiada, substantia, completa, per se subsistens, separata ab aliia , czyli substancję, kompletną, istniejącą per se, istniejącą oddzielnie (III, Q. xvi, a. 12, ad 2um ). Jeśli dodać do tego racjonalis naturae , mamy definicję składającą się z pięciu nut składających się na osobę: (a) substantia – wyklucza to przypadek; (b) completa – musi tworzyć pełną naturę; to, co jest częścią, faktycznie lub „zgodnie z przeznaczeniem” nie spełnia definicji; c) per se samoistnie – osoba istnieje sama w sobie i dla siebie; jest sui juris , ostatecznym posiadaczem swojej natury i wszystkich jej czynów, ostatecznym podmiotem orzekania wszystkich swoich atrybutów; to, co istnieje w kimś innym, nie jest osobą; (d) separata ab aliis – to wyklucza powszechną, istotę secunda, który nie istnieje poza jednostką; (e) racjonis naturae – wyklucza wszelką nieintelektualną supposita. Do osoby należy zatem potrójna niekomunikacyjność, wyrażona w uwagach (b), (c) i (d). Dusza ludzka należy do natury jako jej część i dlatego nie jest osobą, nawet jeśli istnieje oddzielnie.

—  Encyklopedia katolicka , 1913, Person - Osoba;

Istota, która ma pewne zdolności lub atrybuty, takie jak rozum, moralność, świadomość lub samoświadomość.

 https://en.wikipedia.org/wiki/Personhood#:~:text=Otw%C3%B3rz%20menu%20g%C5%82%C3%B3wne,Pulpit

 → Zdolność prawna Zdolność prawna do zdolności bycia podmiotem praw i obowiązków. Zdolność prawną w prawie prywatnym miały wyłącznie osoby sui  iuris, oraz synowie alieni iuris mający peculium castrense (a także quasi castrense i peculium adventicium). Zdolności prawnej w prawie prywatnym nie mieli niewolnicy, nieobywatele i osoby alieni iuris. Zdolność prawna w prawie prywatnym zależała od trzech status: libertatis, civitatis i familiae. Zdolność ta nie zależała ani od wieku ani od płci. W przypadku dziecka poczętego, ale nienarodzonego (nasciturus) prawo zastrzegało możliwość nabycia przez nie  pewnych uprawnień (szczególnie prawo spadkowe). Oznaką urodzenia dziecka żywego, był w/g Prokulianów krzyk dziecka, a w/g Sabinianów jakakolwiek oznaka życia. Prawo justyniańskie przyjęło pogląd Sabinianów. Na podstawie źródeł prawa rzymskiego została stworzona później zasada nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur – dziecko poczęte, uważane jest za już narodzone ilekroć chodzi o jego korzyść. Dla ochrony dziecka poczętego ustanawiano specjalnego kuratora – curator ventris. Za panowania Augusta  został wprowadzony nakaz zgłoszenia do rejestru dziecka zrodzonego z iustum  matrimonium – professio, a później także dziecka naturalnego – testatio. Zdolność prawną można było stracić na skutek utraty dotychczasowego status. Taką zmianę Rzymianie nazywali capitis deminutio (uszczuplenie  praw). Capitis deminutio maxima następowało gdy ktoś tracił obywatelstwo i wolność,  np. na skutek wyroku w procesie karnym, gdy kobieta współżyła z cudzym niewolnikiem bez zgody jego właściciela (a później nawet za zgodą), na skutek popadnięcia w niewolę u wrogów. W przypadku popadnięcia w niewolę u wrogów stosowano dwie instytucje: • ius postliminii – prawo powrotu (limen – granica) obywatel rzymski, który wrócił z niewoli u wrogów odzyskiwał wszelkie prawa,  które miał przed popadnięciem w niewolę, z wyjątkiem posiadania i małżeństwa. • fictio legis Corneliae – od I w p.n.e., jeśli obywatel zmarł w niewoli u wrogów, to uważano, go jakby zmarł w momencie dostania się do niewoli jako osoba wolna. Chodziło głównie o zachowanie ważności jego testamentu. Capitis deminutio media zachodziło przy utracie obywatelstwa przy zachowaniu wolności, np. na skutek wygnania na wyspę, lub ukarania interdyktem aqua et igni. Capitis deminutio minima następowało, wtedy gdy przy zachowaniu obywatelstwa i wolności, zmieniało się pozycję w rodzinie na skutek adrogatio, conventio  in  manum, oddania in mancipatio lub zwolnienie z mancipium, a także adoptio,  emancipatio i diffarreatio.